บทละครโทรทัศน์ ทางเดินแห่งรัก ตอนที่ 8
หม้อต้มยาจีนร้อนระอุอยู่บนเตา ในห้องครัวของงอ้อม อ้อมวุ่นวายอยู่กับการต้มยาจีนในหม้อยา เปิดฝาขึ้นมาแล้วเบะหน้าเพราะกลิ่นยาฉุนจัด
วินเพิ่งแต่งตัวเสร็จ ถือกระเป๋าทำงาน ออกมาจากห้องนอน ทำหน้าไม่ค่อยดีกับกลิ่นยาจีนที่ลอยตลบอบอวล “โห...ทำไมกลิ่นมันแรงอย่างนี้ล่ะอ้อม”
“ยาจีนก็แบบนี้แหละจ้ะ” อ้อมรินยาใส่ถ้วย
วินมอง “นี่อ้อมจะกินยาพวกนี้จริงๆเหรอ”
“ใช่จ้ะ หม่าม๊าอุตส่าห์เอามาให้นะ แถมกำชับด้วยว่าต้องกินให้หมดชุด”
“หม่าม๊าไม่น่าเสียเงินไปซื้อมา ยาจีนพวกนี้กินแล้วปลอดภัยหรือเปล่าก็ไม่รู้ สมุนไพรจีนบางตัวก็ยังไม่มีการรับรองทางการแพทย์ มันอาจมีผลข้างเคียงก็ได้นะอ้อม”
“แต่คนอื่นเขาก็กินกันเยอะแยะไปนะ ลองกินดูสักพัก คงไม่เป็นไรหรอก”
อ้อมกลั้นใจ บีบจมูก กินยาลงไป วินมองแล้วสยองแทน วินดมตามเสื้อตัวเอง จมูกฟุตฟิต “กลิ่นมันแรงจริงๆนะอ้อม นี่ติดเสื้อผ้าวินหมดแล้ว”
“เอาน่า หม่าม๊าบอกมาว่าให้ทนหน่อย เดี๋ยวก็ชินไปเอง”
วินยืนรอลิฟท์อยู่ที่ชั้นห้องพักของตัวเอง พอลิฟท์เปิดก็เห็นว่าจิตสมรยืนอยู่ข้างใน “อ้าว หมอวิน สวัสดีค่ะ”
“สวัสดีครับ” วินก้าวเข้าไปในลิฟท์
ในลิฟต์ จิตสมรทำจมูกฟุตฟิต เพราะได้กลิ่นฉุนอบอวลในลิฟต์ "กลิ่นอะไรคะ หมอได้กลิ่นหรือเปล่า” จิตสมรดมหาที่มาของกลิ่น จนพบว่ามาจากเสื้อหมอวิน “นี่หมอวินกินยาจีนหรือคะ”
“อ้อมเขากินน่ะครับ”
“โฮ้ย ยาสมุนไพรจีน คุณอ้อมนี่ก็นะ เป็นผู้หญิงรุ่นใหม่ อาชีพการงานก็ดี๊ดี เป็นถึงนักแปลอิสระ ไม่น่าจะเชื่อเรื่องโบราณคร่ำครึแบบนั้น ยาจีนมันไม่ปลอดภัยคุณหมอก็รู้ใช่ไหมคะ”
“ครับ ผมก็เตือนเขาไปบ้างแล้ว”