บทละครโทรทัศน์ พิษสวาท ตอนที่ 6
บริเวณรอบๆวัด มีบึงบัวอยู่ไกลๆ สโรชินีกับอัคนีเดินอยู่ด้วยกัน
“นี่บ้านคุณสโรชินีอยู่แถวนี้จริงๆเหรอครับ? ตอนผมขับรถเข้ามา ไม่เห็นมีบ้านคนเลย”
“บ้านดิฉันอยู่ ลึก น่ะค่ะ”
สโรชินีเดินนำอัคนีเข้าไปบริเวณโบสถ์ เห็นพระประธานที่ชำรุดมาก เหลือแค่ฐานพระ อัคนีมองพระประธานแล้วรู้สึกเศร้าลึก ก้มลงกราบ สโรชินีกราบตาม สองคนนั่งอยู่หน้าพระประธาน
“เมื่อก่อนที่นี่คงจะสวยมากนะครับ”
“ใช่ค่ะ โดยเฉพาะเวลาที่มีงานบุญประเพณี ทั้งลานวัดจะสว่างไสว ชาวบ้านพากันมาออกร้าน แล้วเดินเที่ยวงานกันมากเชียวค่ะ” สโรชินีหันมองออกไปที่ลานวัดด้านนอก นึกถึงบรรยากาศสมัยก่อน
ลานวัดที่ร้างในปัจจุบัน กลายเป็นลานวัดสมัยอยุธยา บรรยากาศเทศกาล มีคนออกร้าน ขายอาหาร ขายขนม ขายผ้า ชาวบ้านเดินซื้อของกัน มีการละเล่นของชาวบ้าน ผู้คนเข้าไปร่วมเฮฮา อัคนีมองสโรชินีที่นั่งอยู่ข้างๆด้วยความรู้สึกคุ้นตา สายตาใครบางคนกำลังมองสโรชินีกับอัคนีนั่งอยู่ข้างกันในโบสถ์ ราวกับคู่รัก
สโรชินีหันมาหาอัคนี “เรามีแขกแล้วค่ะ...”
อัคนีแปลกใจ หันกลับไปดู
ในรถเชษฐา เชษฐาเป็นคนขับ ทิพอาภานั่งอยู่ข้างๆ
“ขอบคุณนะเชษฐ์ที่มาขับรถให้ทิพ”
“ทิพไม่ต้องเกรงใจหรอก ผมว่างอยู่แล้ว แต่ทำไมอยู่ๆวันนี้ทิพถึงอยากจะไปหาพี่อัคที่ไซด์งานล่ะ?”
“เชษฐ์อย่าหาว่าทิพงมงายนะ ทิพรู้สึกสังหรณ์แปลกๆว่าพี่อัคอาจจะมีอันตราย”
“นี่ทิพคิดมากเพราะคำทำนายของคุณสโรชินีใช่มั้ย?”
“เรื่องคุณสโรชินีก็เป็นอีกเรื่องนึง ยิ่งเจอทิพก็ยิ่งรู้สึกว่าพวกเขามีอะไรแปลกขึ้นทุกที”
“พวกเขา ทิพหมายถึงใครอีก?”
“ก็คนขับรถของคุณสโรชินีไง คนที่เขาแบกโลงเข้ามาตอนโชว์ในงานด้วย ทิพเคยฝันเห็นเขาอยู่กับพี่อัค แต่ในฝันเหมือนพี่อัคเป็นนักรบโบราณ มีคุณสโรชินีเป็นภรรยา แล้วผู้ชายคนนั้นก็เป็นนายทหารคนสนิทของพี่อัค”
เชษฐาตกใจหันมามองทิพอาภา “ทิพว่าไงนะ?!!”
ทันใดนั้นมอเตอร์ไซด์คันหนึ่งขับปาดหน้า เชษฐาไม่ทันเห็นเพราะหันมามองทิพอาภาอยู่
“เชษฐ์!!!!”
เชษฐารีบหันไปแล้วหักหลบ รถมอเตอร์ไซด์ตกใจหักเข้าข้างทางแล้วล้มลงทันที เชษฐารีบจอด ทั้งคู่รีบลงจากรถไปดูคนขี่มอเตอร์ไซด์ เชษฐาเช็คเข้าไปเปิดหน้ากระจกหมวกกันน็อค มีเลือดไหลที่ศีรษะ
อัคนีหันกลับมาดูแล้วอึ้งไป คนที่มาหาคือวิชิต อัคนีลุกขึ้นมองท่าทางไม่พอใจ สโรชินีลุกขึ้นมองนิ่งๆ
“คุณมาที่นี่ทำไม?!”