บทละครโทรทัศน์ พิษสวาท ตอนที่ 4 หน้า 4
อัคนีนึกได้รีบหยิบมือถือขึ้นมาโทรบอกเชษฐา “ฮัลโหล ไอ้เชษฐ์...คุณสโรชินีกำลังออกจากบ้านฉันแล้ว”
ทิพอาภาชะงักมองอัคนีแปลกใจว่าทำไมอัคนีต้องโทรบอกเชษฐา
บนถนน รถของสโรชินีขับมาตามถนน โดยมีเกริกเป็นคนขับรถ และสโรชินีนั่งอยู่ด้านหลัง ที่ด่านตำรวจ ผู้กองกฤษณ์กับตำรวจ ๒ นายกำลังรอสกัดจับอยู่
“รถต้องสงสัยมาถึงแล้วครับผู้กอง”
จากในรถของสโรชินีเห็นด่านตรวจรถบนถนนข้างหน้า สโรชินียิ้มเยาะกับความพยายามของเชษฐาที่จะจับผิดตนเอง ตำรวจรีบโบกรถสโรชินีให้จอดทันที รถของสโรชินีจอดตามที่ตำรวจเรียก
ผู้กองกฤษณ์เดินเข้ามาที่กระจกข้างคนขับ “ลดกระจกหน่อยครับ...”
กระจกตรงคนขับถูกลดลงค่อยๆเผยให้คนขับ คือ จัน ไม่ใช่เกริก
ผู้กองกฤษณ์มองหน้าจันแล้วอึ้งไปที่ไม่ใช่เกริก เหมือนที่เชษฐาบอกมา ผู้กองกฤษณ์มองหาในรถ แต่ก็ไม่เห็นใครอีกนอกจากสโรชินี สโรชินีที่นั่งอยู่ด้านหลังลดกระจกลงมามองยิ้มๆ
“จะไปไหนกันครับ?”
“ดิฉันจะกลับบ้านค่ะ”
“ที่ไหนครับ?”
“อยุธยาค่ะ”
“งั้นเชิญครับ...”
สโรชินียิ้มๆกดกระจกขึ้น รถเคลื่อนออกไป ผู้กองกฤษณ์กดโทรศัพท์หาเชษฐา
จันยังเป็นคนขับรถอยู่
“หมดหน้าที่ของเจ้าแล้วจัน...”
ทันใดนั้นเห็นหน้า จัน ที่เป็นคนขับรถค่อยๆเปลี่ยนเป็น เกริก ตามเดิม
เชษฐายืนคุยโทรศัพท์อยู่ที่มุมหนึ่ง “อะไรนะ? ไม่ใช่เกริกเหรอ?” เชษฐาวางสาย ไม่อยากเชื่อว่าตัวเองตาฝาดไปจริงๆ
ทิพอาภานั่งอยู่บนเตียงนอนกำลังพยายามวาดรูปสโรชินีจากความทรงจำที่จำได้ ในกระดาษเป็นโครงหน้าสโรชินี ทิพอาภามองโครงหน้านั้นแล้วรู้สึกคุ้นแปลกๆ