บทละครโทรทัศน์ พิษสวาท ตอนที่ 3 หน้า 2
“แหม พูดอย่างกับรู้ความคิดผม ถ้างั้นผมถามได้ไหมครับ ว่ามันหายไปตั้งแต่เมื่อไหร่?”
“นานมากแล้วค่ะ...” เธอมองเชษฐายิ้มๆ “คราวก่อนคุณบอกว่ามันเป็นสาเหตุการตายของคนๆนึง...คุณไปพบทับทิมนั่นที่ไหนเหรอคะ?”
“แล้วคุณทำหายที่ไหนล่ะครับ?”
สโรชินีหัวเราะ “ในคอใครสักคนมั้งคะ” เชษฐาชะงักหันมอง “อ่านมาจากข่าวน่ะค่ะ”
“ในข่าวเค้าลงแค่เจอทับทิมที่ศพครับ ไม่ได้บอกว่าเจอในคอศพ...คนที่รู้รายละเอียดคดีฆาตกรรม มีแค่ผม ตำรวจ...แล้วก็ฆาตกร....”
“สำหรับคุณอาจจะเรียกว่าฆาตกร แต่สำหรับดิฉัน สิ่งที่ทำให้คนพวกนั้นตาย เรียกว่ากรรมค่ะ”
“ยังไงนะครับ?”
สโรชินีมองทางข้างหน้า “คุณฝ่าไฟแดงค่ะ..”
เชษฐาเพิ่งรู้สึกตัว รถแล่นเลยมาแล้ว เบรคไม่ทัน เชษฐาเลยตามเลย
ด่านตำรวจที่ดักอยู่ด้านหน้า เรียกให้จอดทันที เชษฐาตีรถเข้าข้างทาง
ตำรวจเดินเข้ามาหาเชษฐาที่ลดกระจกลง “ขอดูใบขับขี่หน่อยครับ” เชษฐาหยิบใบขับขี่ส่งให้ “อ้าว คุณหมอ...คราวหน้าระวังๆหน่อยนะครับ” เขาเขียนใบสั่ง “คุณหมอทำผิดนะครับ ผมต้องเขียนใบสั่งให้”
“โทษทีครับ” เขาหันมองเบาะข้างๆ “ผมคุยกับเพื่อนเพลินไปหน่อย” ตำรวจชะงัก มองไปที่เบาะข้างๆ ไม่เห็นว่ามีคนนั่ง ตำรวจงงๆ ก่อนจะยื่นใบสั่งให้ “ขอบคุณครับ” รถเชษฐาเคลื่อนออกไป
ตำรวจบ่นงงๆ “เพื่อนที่ไหนวะ ก็มาคนเดียวนี่หว่า...”
รถของเชษฐาแล่นเข้ามาหยุดที่หน้ารั้วบ้านอัคนี ท้องฟ้าที่สดใสเมื่อครู่ กลับครึ้มลง ทันใดนั้น รถของเชษฐาดับ เชษฐาชะงัก สโรชินีหันมองเข้าไปในบ้าน เห็นว่ามีศาลพระภูมิอยู่หน้าบ้าน เชษฐาพยายามสตาร์ทรถติดเครื่องอีก แต่เครื่องยังไม่ติด
เชษฐาบ่น “ทำไมอยู่ๆมาดับวะ?” เชษฐาพยายามสตาร์ทรถอีกครั้ง แต่ก็ไม่ติด สโรชินียังจ้องเขม็งไปที่ศาลพระภูมิในบ้านของอัคนี “รอแป๊บนึงนะครับ” เชษฐาเดินลงไป เปิดกระโปรงรถแล้วดูเครื่องยนต์ แต่ก็ไม่เห็นว่ามีอะไรผิดปกติ เชษฐาเดินขึ้นมาที่รถอีกครั้ง แล้วลองสตาร์ทอีกที แต่รถก็ยังไม่ติด “รบกวนคุณสโรชินีเดินเข้าไปดีกว่าครับ”
“คุณโทรบอกคุณอัคนีก่อนดีไหมคะว่าเรามาถึงแล้ว”
เชษฐางงๆ แต่ก็ยอมกดมือถือตามที่สโรชีนีบอก เชษฐาคุยมือถือ “ฮัลโหล พี่อัค ผมพาคุณสโรชินีมาถึงหน้าบ้านพี่แล้วครับ”