บทละครโทรทัศน์ พิษสวาท ตอนที่ 20 หน้า 4
อรุณฉายหันไปจะดึงเสื้อออก ทำให้แม่ค้าขายล็อตเตอรี่เห็นหน้าเลยจำได้ทันที“เฮ้ย! นังอรุณฉาย!!!”
อรุณฉายตกใจ แม่ค้าพ่อค้า ชาวบ้าน วินมิเตอร์ไซด์ที่อยู่แถวนั้นได้ยินก็รีบปรี่มาดู อรุณฉายตกใจจะเดินหนี แต่แม่ค้าดึงไว้ไม่ยอมให้ไป คนอื่นเข้ามาดูหน้าอรุณฉาย
แม่ค้าเข้ามาดู “ใช่จริงๆด้วยเว้ย!!! นังอรุณฉาย!!”
ชายคนหนึ่งตะโกน “ตำรวจๆๆ เรียกตำรวจมาจับมันเร้ว!!”
ณัฐที่ซื้อน้ำอยู่แถวนั้นตกใจ จะเข้ามาพาอรุณฉายหนี
“มันจะหนีแล้ว อย่าให้มันหนี!!!”
แม่ค้า ผู้คนยิ่งเข้ามารุม อรุณฉายกับณัฐเห็นท่าไม่ดี ฮึด ผลักคนที่ขวางกระเด็น คนเลยเริ่มฮือเข้ามารุมจับ อรุณฉายสู้ เลยกลายเป็นโดนผลักโดนตีจนล้มคว่ำไปกองที่พื้น
“จะหนีไปไหน! อีหน้าด้าน!!! อีขี้โกง อีคนขายชาติ!!”
พวกผู้ชายรุมมาล็อคตัวณัฐ ณัฐโดนรุมต่อยเตะจนล้มคว่ำกองกับพื้น มีขวดน้ำ ข้างของปาเข้ามาโดนอรุณฉาย บางคนก็ดึงเอาป้ายหาเสียงอันเล็กที่ปักอยู่มาตีอรุณฉาย อรุณฉายได้แต่ก้มหน้าหลบป้องกันตัวเองอยู่ตรงหน้าป้ายหาเสียงนั่นเอง
อัคนี ศักดายืนดูคนงานกำลังใช้เกรียงและแปรงปัดโครงกระดูกส่วนที่โผล่พ้นดินออกมาให้เห็นหัวกะโหลก และลำตัวบางส่วนที่นอนคว่ำหน้าอยู่
“ศพนอนคว่ำ แขนขวาเหยียดขึ้นเหนือศีรษะ แขนซ้ายอยู่ใต้อกอย่างที่อาจารย์บอกไว้จริงๆด้วยครับ”
“แล้วมีอะไรอยู่ในมือไหมครับ?”
“มีครับ เป็นเดือยเหล็กแหลมอัดไว้กับด้ามไม้ แต่ด้ามไม้ผุจนไม่เหลือสภาพเดิม ส่วนปลายของด้ามก็หายไปครับ เลยไม่รู้ว่าเป็นอะไร”
“หอกซัด มือขวาถือดาบ มือซ้ายถือหอกซัด”
“ถ้าเป็นหอกซัด ปลายด้ามดาบที่เป็นเหล็กก็น่าจะอยู่นะครับ แต่นี่หายไปเลย จะว่าโดนขโมยก็ไม่ใช่ เพราะไม่มีร่องรอยการขุด”
อัคนีมองดูโครงกระดูก มั่นใจว่าเป็นพระอรรค ความทรงจำต่างๆเกี่ยวกับพระอรรคค่อยๆฟื้นขึ้นมา จู่ๆไฟแถวนั้นก็ดับวูบลง ทั่วบริเวณมืดลงทันที ทุกคนตกใจ เชษฐาเปิดไฟฉายที่มือถือ อัคนีเปิดขึ้นตาม คนงานเปิดไฟสำรองดวงเล็กๆ ศักดาเปิดไฟฉายส่องรอบๆ
ศักดาเอ่ย “ดับหมดเลย สงสัยจะเป็นที่ไฟของวัด เดี๋ยวผมเดินไปดูก่อน”
“ผมไปด้วย ทิพกับเชษฐ์รออยู่ตรงนี้นะ”
ศักดาเดินนำอัคนีไปตามทางมืด