บทละครโทรทัศน์ ลิขิตรัก The Crown Princess ตอนที่ 13 หน้า 3
ภายในโกดัง ดอมแอบหยิบทอง บางส่วนใส่กระเป๋า เตรียมหนี แต่เจอเจ้าหญิงอลิซ และตกใจที่มาดักหน้าไว้
ดอมที่ท่าทางลนลานตัดสินใจหันหลังกลับเจอดวิน
“คิดเหรอ ว่านายจะหนีการจับกุมของเจ้าหน้าที่ได้”
“กูไม่สน ถึงกูจะถูกจับ กูก็มีคนช่วย” เจ้าหญิงอลิซก้าวเร็วมาจะคว้าให้ดอมหันมา ทันใดนั้นเสียงปืนดังปัง! หน้าเจ้าหญิงอลิซที่ อยู่ตรงข้ามดอม มีเลือดกระเด็น เจ้าหญิงอลิซตกใจ ที่หน้าผากดอมมีรอยกระสุน ดอมค่อยๆ ทรุดลงไป ทั้งๆ ที่ยังกอด
กระเป๋าทองอยู่เจ้าหญิงอลิซตกใจ ช็อกว่าใครยิง หันไปทางที่มาของกระสุน หัวหน้าคนร้ายที่ยิงดอมตายวิ่งหนีไปปะทะกับเจ้าหน้าที่ ต่อสู้กับเจ้าหน้าที่ที่ล้อมเข้ามา แต่ก็หาทางยิงสวนหลบหนีไปได้ ดวิน และ เจ้าหญิงอลิซ เห็นตำรวจรีบเข้ามาดู ร่างดอม ที่ถูกยิงกลางหน้าผาก ตายสนิท ดวิน รั้งไม่ให้เจ้าหญิงอลิซออกไปปรากฏตัว ดวินคุยกับสมอลล์ทอล์ค
“รับทราบครับนาย” ดวินหันมาทางเจ้าหญิงอลิซ “กำลังเสริมมาแล้ว รีบไปก่อนจะมีคนมาเห็นคุณ”
ดวินเจ้าหญิงอลิซค่อยๆ ถอยออกไป ทิ้งภารกิจให้เจ้าหน้าที่ตำรวจจัดการ
ดวินขี่มอเตอร์ไซด์ออกมาอย่างเท่ มีเจ้าหญิงอลิซซ้อนอยู่ข้างหลัง ...
“รับทราบครับนาย ผมอยู่กับ VIP ปลอดภัยดีครับ” ดวินขับต่อไป เจ้าหญิงอลิซนั่งอยู่ข้างๆหลัง ด้วยความเร็วและแรงลม..เจ้าหญิงอลิซค่อยๆโน้มตัวมาที่ดวิน และกอดดวินไว้หลวมๆ ด้วยความไว้ใจ ดวินรู้สึกร้อนวาบบบบบขึ้นมาอย่างประหลาด... เฮ่อออออ มีความสุข รถมอเตอร์ไซด์แล่นผ่านทุ่งหญ้าสวยงาม เจ้าหญิงอลิซโอบดวินไว้..ด้วยความไว้ใจ เจ้าหญิงอลิซรู้สึกแปลกที่ไว้ใจผู้ชายคนนี้อย่างที่ไม่เคยไว้ใจใครมาก่อน ... ทั้งเจ้าหญิงอลิซและดวินกำลังก้าวข้ามเส้นโดยไม่รู้ตัว และไม่รู้ใจตัวเอง
ภายในโรงพยาบาล ห้องพักเจ้าชายอลัน เจ้าชายอลันมีอาการซึมลง ไม่คึกคะนอง นอนครุ่นคิดตอนที่เจ้าหญิงอลิซมายืนขวาง ช่วย เจ้าชายอลันไว้ เจ้าชายอลันตัดสินใจหันไปถามแพน “ผู้หญิงคนที่มาช่วยเรา...คือพี่สาวของเราใช่มั้ย”
แพนทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ “ผู้หญิงคนไหนเพคะ? หม่อมฉันไม่เห็น แต่ยังไงก็ไม่ใช่เจ้าหญิงอลิซแน่ๆ คงเป็นกองกำลังเสริม...”
เจ้าชายอลันขัด “ไม่ต้องห่วง เราไม่บอกใครหรอกว่าพี่อลิซอยู่ที่นี่ เราแค่อยากรู้ว่าพี่สาวเราปลอดภัยรึเปล่า” แววตา เจ้าชายอลันอ่อนโยนลงอย่างเห็นได้ชัด แพนอึ้ง ไม่รู้จะตอบยังไงดี จังหวะนั้นเอง เจ้าหญิงเคธเปิดประตูเข้ามาในห้อง เจ้าหญิงเคธบอกแพน “เราขอคุยกับน้องเราเป็นการส่วนตัว” แพนแอบโล่งอก เดินออกไป