บทละครโทรทัศน์ เพลิงฉิมพลี ตอนที่ 23
ในป่าหลังเรือนเนื้อนาง ณไตรวิ่งมองหามาอย่างเร็ว “เนื้อนาง”
เนื้อนางหล่นลงไปติดที่หินก้อนใหญ่ ยังร่วงไปไม่ถึงก้นเหว บุญลือคนผลักชะโงกหน้ามอง แล้วหันไปสั่งปิง คนงานหนุ่มที่ใช้ให้ปลอมเป็นผีแขไข “ปีนลงไป ... ผลักมันลงไปให้ตายที่ก้นเหว”
ปิงมองลงไปที่เนื้อนาง แล้วถอดเสื้อผ้าที่คลุมเป็นผี หันหลังทำท่าจะปีนลงไปตามคำสั่งบุญลือ
เนื้อนางที่เจ็บ ได้สติขึ้นมา กำลังขยับตัว
แสงคำร่างสูงใหญ่ยืนข่มร่างเล็ก ขวางอรองค์ที่กลางสะพาน
อรองค์เงยมองแสงคำ “ถอย ฉันจะไปหาคุณณไตร”
“พ่อเลี้ยงเค้ามีธุระกับเนื้อนาง เข้าใจบ้างสิ” แสงคำ สายตามีความหมาย “ธุระของคนเป็นผัวเมียกัน”
อรองค์หน้าร้อนผ่าวด้วยความอาย “หยาบคาย”
“เวลามีผู้หญิงด่าแบบนี้ รู้มั้ยว่าผมทำยังไง” แสงคำตีหน้าดุ ก้าวเข้าหา อรองค์มองกลัวถอยจนหลังติดราวสะพาน
เนื้อนางรู้สึกตัวกำลังขยับร่าง ปิงกำลังจะปีนลงไป บุญลือชะโงกมอง เห็นเนื้อนางกำลังขยับตัวก็กลัวจะเงยขึ้นมามองเห็น สั่งปิงอย่างเร็ว “รีบๆ ลงไป มันกำลังจะฟื้น”
เนื้อนางกัดฟัน เอี้ยวตัว เงยขึ้นไปมอง แง่งหินบังทำให้เนื้อนางยังไม่เห็นปิงกับบุญลือด้านบน เนื้อนางตัดสินใจตะโกนสุดเสียง “ช่วยด้วย”
ปิงที่กำลังจะปีนลง ชะงักเท้า บุญลือหน้าเสีย เมื่อได้ยินเสียงร้องของเนื้อนางที่จะเรียกคนมา
“ช่วยด้วย ฉันอยู่ที่เหว ช่วยด้วย”
ณไตรวิ่งเร็ว มาได้ยินเสียง “ช่วยด้วย มีคนจะฆ่าฉัน”
ณไตรหยุดฟัง “เสียงที่เหว” ณไตรแน่ใจวิ่งเร็วใจร้อนกว่าไฟ ฝ่าพุ่มไม้หนาทึบไปทันที
อรองค์มองแสงคำที่อยู่ใกล้ ขู่ออกไปทันที “ถ้านายแตะฉัน ... ฉันจะฟ้องคุณณไตร”
แสงคำเหยียดยิ้มไม่สน เดินเข้ามาประชิด อรองค์หลังติดสะพาน หนีไปไหนไม่รอด แววตาทั้งประหม่าทั้งกลัวแสงคำ