บทละครโทรทัศน์ เพลิงฉิมพลี ตอนที่ 23 หน้า 2
เนื้อนางร้อง พยายามมองหาทางปีนกลับขึ้นไปด้านบน “ช่วยด้วย ฉันอยู่ตรงนี้ ช่วยฉันที มีคนจะฆ่าฉัน”
ณไตรวิ่งมาถึง มองชะโงกลงไป เห็นเนื้อนางที่กำลังจะปีนขึ้นมา “เนื้อนาง อย่า.. อย่าขยับ หยุดอยู่ตรงนั้น”
เนื้อนางเงยขึ้นมา พอมองเห็นณไตรก็รีบตะโกนเตือน “ระวังหนานไตร มีคนผลักฉันลงมา”
ณไตรมองไปรอบๆ ทันที แต่ไม่เห็นใคร ก็รีบหันมาสั่งเนื้อนางด้วยความเป็นห่วง “เนื้อนางอยู่นิ่งๆ ผมจะลงไปช่วย” ณไตรก้มมองหาทางลงไป เนื้อนางเงยมองณไตรด้วยสายตาเป็นห่วง
ด้านหลังพุ่มไม้หนา บุญลือซ่อนตัวอยู่กับปิง บุญลือมองจ้องไปที่ณไตรด้วยสายตาเคียดแค้น “วันนี้มึงต้องชดใช้ที่ไล่กูออก ไอ้พ่อเลี้ยง” บุญลือหยิบปืนออกจากเอว เล็งไปที่ณไตร
แสงคำมองจ้อง เอาแขนเท้าสะพานทั้งสองข้าง ยิ่งทำให้อรองค์ขยับหนีไปไหนไม่ได้ “พ่อเลี้ยงเค้าไม่สนใจคุณหรอก ครูอรองค์ ผมจะบอกให้ว่าผู้หญิงคนเดียวที่อยู่ในใจพ่อเลี้ยง คือเนื้อนาง”
“แล้วคุณแขไขล่ะ ... คุณแขไขก็เป็นเมียคุณณไตร”
“เนื้อนางกับพ่อเลี้ยงเค้ารักกันมาก่อน ฝ่าฟันปัญหาทุกอย่างจนได้แต่งงานกัน แล้วแขไขก็มาทำลายครอบครัวเค้าสองคนด้วยคำว่า ลูก”
อรองค์แววตาเจ็บปวดวูบขึ้นมากับคำพูดของแสงคำ
“สำหรับพ่อเลี้ยง แขไขคือความรับผิดชอบที่ผู้ชายคนนึงยอมทำเพื่อรักษาชื่อเสียงให้ผู้หญิง แต่กับเนื้อนาง เนื้อนางคือความรักที่บริสุทธิ์” อรองค์มองแสงคำที่เอ่ยเน้นทุกคำ “คุณรู้จักบ้างมั้ยครูอรองค์ ...ความรักที่ตายแทนกันได้”
ณไตรกำลังจะลงไปช่วยเนื้อนาง บุญลือเล็งปืนเตรียมพร้อมลั่นไก
“พ่อเลี้ยง” เสียงม่อนดอยร้องเรียก บุญลือตกใจ ลดปืน หลบวูบ ม่อนดอยวิ่งตามมา ตรงมาที่ณไตร
บุญลือเห็นท่าไม่ดี พยักหน้าให้ปิง เห็นทั้งคู่รีบหลบออกไปอย่างเงียบกริบ
ณไตรมองแล้วบอกให้ม่อนดอยรู้ “เนื้อนางอยู่ข้างล่าง” ม่อนดอยชะโงกลงไป เนื้อนางมองขึ้นมาเห็นม่อนดอยกับณไตร
“เนื้อนางตกลงไปได้ยังไง”
“อย่าเพิ่งถามมาก ไปเอาคนงานมา เอาเชือกมาด้วย ฉันจะลงไปช่วยเนื้อนาง ไปเร็ว” ม่อนดอยรีบวิ่งกลับไป ณไตรก้มมองลงไป “เนื้อนาง ไม่ต้องกลัวนะ”
เนื้อนางมองสบตาณไตร สายตาเชื่อมั่นว่าปลอดภัยแล้วเมื่อเห็นณไตร
แสงคำยังมองจ้องตากับอรองค์ “คุณนี่เหมือนใครคนนึงที่ผมเกลียดมาก”