บทละครโทรทัศน์ เพลิงฉิมพลี ตอนที่ 2 หน้า 3
“มั้ง”
คำฝายซัดผัวะกลางหลังม่อนดอย “มั้ง”
“ก็มั้งไง ตั้งแต่อยู่มา ยังไม่เคยเห็นผู้ชายคนไหนฝ่าด่านขอสับช้างของพ่ออุ๊ยหมื่นล้าไปได้สักคน”
คำฝายฟังแล้วพยักหน้าเห็นด้วย
ที่เรือนเนื้อนาง หนานไตรก้าวมายืนมองเนื้อนาง เห็นเนื้อนางนั่งสีหน้าไม่สบายใจ ในมือเนื้อนางถือหนังสือ Pride and Prejudice หนานไตรมองแล้วยิ้มกำลังจะเดินเข้าไป หมื่นหล้าเดินเข้ามา หนานไตรรีบหลบหลังต้นไม้ใหญ่ เนื้อนางมองหมื่นล้า สายตากังวล
“มีเรื่องจนได้นะ”
“เนื้อนางไม่ได้อยากให้อ้ายแสงคำผิดใจกับคุณหนานไตรเลยนะจ๊ะ ตา”
“หนังสือเล่มนี้”
เนื้อนางมองหนังสือในมือ “คุณหนานไตรให้เนื้อนาง”
หมื่นหล้าหยิบหนังสือ แล้วเหวี่ยงทิ้งไปในพงหญ้า หนานไตรมองเคืองแต่ทำอะไรไม่ได้ เนื้อนางได้แต่มองตามหนังสือด้วยความเสียดาย
“อย่ารับอะไรมาจากคุณหนานไตรอีก” หมื่นหล้าสั่งด้วยเสียงโมโห แล้วไอขึ้น
เนื้อนางรีบประคองหมื่นหล้านั่งลง
“เนื้อนาง ตาเองก็ไม่รู้จะอยู่ปกป้องเจ้าได้อีกนานมั้ย” หมื่นหล้าไอหนักขึ้น “จำไว้ ถ้าไม่อยากถูกทิ้งเหมือนแม่ อย่ามอบใจให้คนเมือง”
หมื่นหล้าไอเสียงดัง เนื้อนางกอดตาไว้ด้วยความเป็นห่วง “จ้ะ เนื้อนางจะไม่ทำให้ตาผิดหวัง จะไม่ทำให้ตาอายคน” เนื้อนางกอดหมื่นหล้าไว้ น้ำตาคลอ
หนานไตรลอบมองอย่างเข้าใจสาเหตุทั้งหมด
ริมลำธารสวย ธรรพ์กำลังนั่งเล่นกีตาร์ ร้องเพลงรักฝรั่งหวานซึ้ง เสียงร้องของธรรพ์ทุ้มนุ่ม แขไขยิ้มฟังเพลิน
ดาวเด่นกินบาร์บีคิวที่จันตา บัวผุดมาเสิร์ฟบนโต๊ะนายพล
แม่นายกับคุณหญิงมองธรรพ์เล่นกีตาร์แล้วคุยกันอย่างกระหยิ่มใจ
“เสียดายนะคะ หลานณไตรทำงานหนักอยู่ในปาง ไม่งั้นคงได้มาปิคนิกกับลูกแข”
“ไม่ต้องห่วงค่ะคุณพี่ อีกไม่กี่วันพอณไตรทนไม่ได้ก็ต้องรีบออกมา โดยเฉพาะถ้ารู้ว่าหนูแขไขคนสวยอยู่ที่นี่”
“หลานณไตรเรียนมาก็ตั้งสูง จบถึงเมืองนอกเมืองนา ทำไมให้ทำงานตามป่าตามดอยแบบนั้นละคะ ตระกูลหิมวัตเองก็มีธุรกิจในพระนครตั้งหลายอย่าง”