บทละครโทรทัศน์ เพลิงฉิมพลี ตอนที่ 2 หน้า 5
ธรรพ์เอาจานบาร์บีคิวมาวางให้ แล้วแตะแขนแม่นายอย่างเอาใจ “พี่ไตรฝากความคิดถึงถึงแม่นายด้วยนะครับ บอกว่างานเสร็จแล้วจะรีบกลับบ้าน”
“ก็ใช้แกมาพูดแทนทุกที” แม่นายหันไปทางแขไข เปลี่ยนสีหน้าและน้ำเสียงอ่อนลงทันที แม่นายยิ้ม “หนูแขเจอณไตรแล้ว เป็นยังไงบ้างจ๊ะ ลูกชายน้าคนนี้มันไม่ค่อยจะเหมือนชาวบ้าน”
“แขว่าพี่ณไตรเก่งมากเลยค่ะ ทั้งเก่งทั้งฉลาด” แขไขเอ่ยชม
ดาวเด่นที่นั่งอยู่ใกล้ได้ยินแล้วไม่ชอบใจ แม่นายมองรอยยิ้มอ่อนหวาน เขินอายของแขไขด้วยสายตาพอใจ
ในห้องนอน แขไขยืนอยู่ตรงหน้าแม่ที่หน้าตาแช่มชื่นเบิกบานเมื่อรู้เรื่องแขไขได้เจอณไตรแล้ว
“คราวหน้า ลูกต้องทำให้พี่ณไตรหลงรักลูกให้ได้”
“นี่คุณหญิงสอนลูกให้มันดีๆ หน่อย ลูกเราไม่ใช่ผู้หญิงชาวบ้านร้านตลาด ถึงต้องเร่จับผู้ชายรวยๆ”
“ก็เพราะมันมีแต่ผู้หญิงจนๆ ใฝ่สูง กล้าเอาตัวเข้าแลกในพระนครน่ะสิคะ ฉันถึงต้องสอนลูกให้รู้จักเลือกสิ่งที่ดีที่สุด”
นายพลสีหน้าไม่พอใจ คุณหญิงสะบัดหน้าใส่ “หรือคุณอยากเห็นลูกเราลำบาก เป็นสะใภ้ตระกูลหิมวัต รับรองสบายไปทั้งชาติ”
“พี่ณไตรเค้าไม่เหมือนพี่ธรรพ์ ไม่เหมือนเลยค่ะ แม่ พี่ณไตรเค้าดูสมาร์ท ดาร์คทอลแฮนด์แฮนซั่ม เหมือนดาราหนังคาวบอย”
“จริงเหรอคะ ดีค่ะ ลูก.. ผู้ชายแบบนี้สิถึงจะปกป้องผู้หญิงตัวเล็กๆ อย่างเราได้”
“จะทำอะไรก็คิดถึงหน้าผมด้วย” นายพลท้วง
“คงจะห้ามยากนะคะ คุณหญิงน้าอยากได้ลูกเขยรวยๆ” ดาวเด่นพูดเสียงหยัน
“ดาวเด่น แกไปนอนห้องโน้นเลยนะ ห้องคนใช้ก็ได้ ไปให้พ้นๆ หน้าฉัน”
ดาวเด่นหลบมุม แขไขมองสงสารน้อง
คุณหญิงรีบจับประคองหน้าลูกสาวคนโตกลับมาสั่งสอน “เดี๋ยวแม่จะสอนให้ว่าทำยังไงพี่ณไตรถึงจะหลงรักลูกแข คนสวยของแม่จนโงหัวไม่ขึ้น”
แขไขมองแม่ด้วยสายตาตื่นเต้นของเด็กสาวที่หลงรักณไตรไปแล้ว
หนานไตรตบประตูเรือนเนื้อนางเสียงดัง ปัง ปัง ปัง “เนื้อนาง .. ผมเอง”
ด้านในเงียบ ยังไม่เปิดออก หนานไตรตบซ้ำแรงๆ ตะโกน “เนื้อนาง เปิดประตู”
หนานไตรทุบดังอีกสองสามที เนื้อนางแง้มประตูออกมามอง “ให้ผมเข้าไปหน่อย”
“ไม่ได้ค่ะ มืดแล้ว มีงานอะไร ค่อยมาสั่งพรุ่งนี้ตอนเช้า”