บทละครโทรทัศน์ เพลิงฉิมพลี ตอนที่ 14 หน้า 3
เนื้อนางมอง ณไตรด้วยสายตาโกรธมาก “คุณทำแบบนี้ทำไม โกรธเกลียดอะไรก็มาลงที่ฉันคนเดียว อ้ายแสงคำไม่เกี่ยว”
“ต้องเกี่ยว ใครที่มาแย่งความรักไปจากชั้น มันต้องเกี่ยว ฉันไม่ละเว้นใครทั้งนั้น เธออยากให้ฉันเป็นหมาบ้า ฉันก็จะเป็น” ณไตรมองจ้องเนื้อนาง “เธอหักหลังฉัน เธอผิดสัญญากับฉันก่อน ในเมื่อเธอคิดว่าความรักของฉัน มันไม่มีค่า เธอจะทอดกายให้ผู้ชายกี่คนก็ได้ ฉันก็จะสั่งสอนให้รู้ว่าเธอไม่มีสิทธิ์รักใครได้อีก”
ณไตรกับเนื้อนางมองจ้องกันด้วยความเจ็บช้ำในใจทั้งคู่
แสงคำวิ่งเร็วมาที่ท่าน้ำ ด้านหลังแปงกับคนงานวิ่งตามมา แสงคำโดดน้ำพุ่งลงไป แปงกับคนงานหยุดที่ท่ามองเห็นแสงคำว่ายน้ำหนีไปได้ก็หยุดตาม คำฝายวิ่งมาถึงเห็นแสงคำว่ายไปไกลแล้วก็มองด้วยความโล่งใจ
ณไตรเดินเข้าหาเนื้อนาง จับแขนแล้วบีบแรง “เป็นเมียฉันมันคงไม่ดีเท่าเป็นเมียเจ้าแสนพรหม”
เนื้อนางน้อยใจแต่ก็ประชดออกไปทันที “ใช่ เป็นเมียเจ้าแสนพรหม ฉันได้ทุกอย่าง”
“เธอยังไม่รู้จักเจ้าแสนพรหมดีพอ”
“ฉันก็ไม่เคยรู้จักหนานไตรมาก่อนเหมือนกัน ขนาดไม่รู้จักฉันก็ยังแต่งงานด้วยได้”
“เนื้อนาง ธาตุแท้เธอก็เป็น ..ผู้หญิงใจง่าย รักสบาย”
“มีใครบ้างไม่อยากสบาย นั่งกินนอนกินอยู่บนกองเงินกองทอง”
เนื้อนางจะดึงแขนออก แต่ณไตรบีบแน่น “ดี ถ้าเธอซื้อได้ด้วยเงิน ฉันก็จะให้ราคาเธอสูงกว่าคนอื่น ในฐานะวัวเคยค้า ม้าเคยขี่”
ณไตรดึงเนื้อนางเข้ามากอดปล้ำจูบ เนื้อนางผลักออกอย่างแรง โกรธจัด ตบหน้าณไตร “มันไม่ง่ายเหมือนที่หลอกฉันคราวก่อนหรอก พ่อเลี้ยงณไตร คราวนี้คุณต้องทุ่มจนหมดตัว หมดทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่ใช่มีแค่คำหวานๆ แล้วคิดจะหลอกฉันได้อีก”
เนื้อนางวิ่งออกไป ณไตรมองตาม สายตาเดือดดาล จุดความแค้น
ธรรพ์ขับรถมา แขไขมองป้ายทางเข้าหน้าปางแล้วกระชากเสียงถาม “จอด จอด จอดก่อนค่ะ ไหนบอกว่าจะพาแขไปคุ้มเจ้าแสนพรหม”
“ผมขอแวะทำธุระที่ปางก่อน”
“นี่มันคนละทางเลยนะคะ แล้วธุระอะไรคะ แขรีบ” ธรรพ์จอดรถลง แขไขมองเอะใจ “พี่ธรรพ์หลอกแข พี่ธรรพ์พาแขออกมาแต่ไม่ยอมพาแขไปคุ้มเจ้าแสนพรหม”
“ผมไม่อยากให้คุณเสียใจมากกกว่านี้นะ คุณแข”
“เลิกปกป้องแขซะทีเถอะ บอกมาว่ามีอะไรที่คุ้ม พี่ไตรกับพี่ธรรพ์มีความลับอะไรกัน”
บุญลือขี่จักรยานผ่านมา เห็นแขไขกับธรรพ์ก็หยุดรถมอง