บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง เสือ ตอนที่ 5 หน้า 4
5 มีนาคม 2558 ( 17:03 )
844.7K
“ฝีมือผูกเงื่อนแบบนี้ไม่มีใครหรอกครับ...คุณภรพต้องอยู่บนเกาะนี้แน่ๆครับนาย”
ไพศาลมีความหวังลุกโชน หันไปมองแนวป่า-เขาบนเกาะ
ในโพรงถ้ำ ระดับน้ำขึ้นสูงจนถึงคอใกล้คาง จนทั้งภรพและวันวิสาต้องแหงนหน้าเอาไว้เพื่อรับอากาศหายใจ วันวิสาอยู่ในจุดที่เพดานถ้ำสูงกว่า “นาย...นายกำลังคิดถึงอะไรอยู่”
“ข้าวผัดปู...ราดน้ำปลาพริก..ตอนเราเคี้ยวโดนพริก มันถึงใจอย่าบอกใคร...คุณว่าไหม”
“กินข้าวผัดปู ซดแกงจืดสาหร่ายร้อนๆ ใครจะว่าตะกละฉันก็ไมสน...ถ้าเรารอด เราจะกินข้าวผัดปูด้วยกันนะ”
“ผมจะไม่แย่งต้มจืดสาหร่ายของคุณหรอก ผมจะสั่งต้มยำทะเล”
“งั้นฉันจะแย่งกินต้มยำทะเลของนาย”
ในสถานการณ์เผชิญหน้าความตายเช่นนี้ ทั้งคู่ยังหัวเราะกันออกมาได้ กลบเกลื่อนความกลัว เท้าวันวิสาเคลื่อนทำให้ตัววูบจมน้ำลงมานิดหนึ่ง ภรพพยุงวันวิสาขึ้นให้หน้าพ้นน้ำ
“ขอบใจนายนะ ได้รู้จักนายไม่กี่วัน แต่ฉันเหมือนรู้จักมานมนาน นายทำให้ฉันคิดอะไรได้หลายอย่าง ทำให้ฉันรู้จักตัวเองมากขึ้น ไม่เคยมีใครทำให้ฉันรู้สึกภาคภูมิใจในตัวเองเท่านาย”
“ผมมีค่าขนาดนั้นเลยเหรอ”
“ใช่สิอย่างน้อยนายก็เป็นคนสอนให้ฉันจุดไฟเป็น โดยไม่ใช้ไม้ขีด” ภรพผืนหัวเราะ “นายทำให้ฉันรู้สึกว่า การมีชีวิตคู่ร่วมกับใครซักคน ไม่ใช่เรื่องน่ากลัว”
“พูดให้ตรงๆกว่านี้ได้ไหม”
วันวิสานิ่งอึ้งไป “ไม่ได้ ฉันว่าฉันพูดเยอะไปแล้ว ฉันควรประหยัดแรงเอาไว้อย่างที่นายว่าดีกว่า”
“งั้นให้ผมพูดบ้างนะ...ผมไม่เคยรู้สึกต่อผู้หญิงคนไหนแบบที่รู้สึกต่อคุณเลย”
“รู้สึกว่าผู้หญิงอะไรติงต๊องน่าเกลียดได้ขนาดนี้ใช่ไหมล่ะ” วันวิสาผืนหัวเราะ
“เปล่าเลย ผมรู้สึกว่าผู้หญิงติงต๊องคนนี้ ทำไมถึงได้น่ารัก แล้วก็มีเสน่ห์ได้ขนาดนี้ต่างหาก”
ระดับน้ำขยับขึ้นเพิ่มมาอีก ภรพจมน้ำมิดปาก ปริ่มจมูก ใต้น้ำ มือวันวิสาเอื้อมมากุมจับมือภรพไว้แน่น แชร์ความหวาดกลัว
“ผมยังเชื่อว่าคุณต้องรอดออกไปจากที่นี่ได้...รับปากผมอย่างนึงนะ ช่วยไปบอกป๊ากับม๊าผมด้วยว่า..”
“ไม่...ฉันไม่รับปาก รับฝากอะไรคุณทั้งนั้น ถ้าจะรอด เราก็ต้องรอดด้วยกัน” ใต้น้ำ มือสองมือกุมรัดกันแน่น
ไพศาล มงคล โชคทวี ภาษิต และคนงาน ต่างกระจายกำลังกันออกตามหาภรพไปทั่วแนวป่า คนงานตัดหญ้า ต้นไม้รกขวางทางให้ไพศาล เสียงตะโกนร้องเรียกภรพดังไปทั่วแนวป่า