บทละครโทรทัศน์ รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 5 หน้า 5
“ยัยปลายฝนตัวแสบ แอบถ่ายคลิปไม่พอ ยังบังอาจโพสต์ลงเน็ตอีก...งานนี้ฉันต้องหาทางเอาคืนให้สาสมแน่ๆ...ฮึ่ย แล้วดูแต่ละเม้นต์ซิ ... ลิงโดนไฟคลอก...กะเทยเมายาคุมเต้นประชดผัว...เชิญเจ้าผิดองค์...”
ป๋องยิ่งอ่านก็ยิ่งโกรธ โจเดินเข้ามาในห้อง ป๋องรีบปิดคลิป
“ทำอะไรวะ ดูคลิปโป๊เหรอ”
“เปล่าครับพี่ อย่าสนใจเลย ไม่มีอะไรหรอกครับ”
“ประวัตินายกริชที่ให้สืบเป็นไงมั่ง”
ป๋องหยิบแฟ้มที่เตรียมไว้ มีรูปกริชนู่นนี่นั่น ยื่นส่งให้โจ แล้วอธิบายไปด้วย โจฟังไปเปิดแฟ้มดูไปด้วย
“เป็นดารา เป็นพระเอกละคร ฐานะทางบ้านดี”
“อะไรจะดีไปหมดขนาดนั้น”
“นิสัยก็ดีอีกด้วย ครอบครัวเขาเป็นผู้ดีเก่าทั้งทางพ่อและแม่ รวยจริงไม่ใช่เพิ่งรวย เลยเลี้ยงลูกเป็น มีเวลาอบรมลูก เขาก็เลยโตมาเป็นคนดี ไม่เหมือนพวกกุ๊ยมีเงิน สักแต่ว่ามีลูก โตมาเก่งแต่สร้างปัญหาให้สังคม ไม่รู้จักรับผิดชอบตัวเอง ทำผิดก็ใช้เส้นสายเอาตัวรอดตลอด”
“แกจะนอกเรื่องไปไหนวะ” โจบ่น
“ขอโทษครับ...เข้าเรื่องต่อนะครับ ... อย่างอื่นก็ไม่มีอะไรแล้ว ก็เขาเป็นคนดีเลยไม่มีเบื้องหลังอะไรมาก เรื่องคาวๆ กับผู้หญิงคนนู้นคนนี้ ส่วนใหญ่ก็ผู้หญิงปล่อยข่าวเอง ความจริงนายกริชเป็นสุภาพบุรุษคนนึง”
“ดีไปหมด ว่างั้น”
ป๋องตอบ “ถ้าถามผม ผมว่าเขาเป็นคนดี”
“งั้นเราคงต้องรีบกระชากหน้ากากคุณวนิษาให้เร็วที่สุด”
“ทำไมล่ะครับ”
“เพราะตอนนี้คุณกริชคนดีของแกทำท่าจะปิ๊งคุณวนิษาน่ะสิ ถ้าเราลงมือช้าไป ทั้งสองอาจจะถึงขั้นแต่งงานกัน แล้วคุณกริชคนดีของแกก็คงไม่รอด”
“เจออาถรรพ์ดวงกินผัวใช่ไหมครับ”
โจปิดแฟ้ม หยิบเป้สะพายมา ใส่ข้าวของอุปกรณ์ลงไป แล้วสะพายเป้เตรียมออกไปข้างนอก หันมาบอกป๋อง “ป๋อง ฉันบอกแกกี่ครั้งแล้ว อาถรรพ์ไม่มีจริง ทุกอย่างเกิดจากเจตนาของคน”
กลางดึก ที่ร้านส้มตำสถาพร ประตูร้านปิดอยู่ ป๋องยืนดูต้นทาง โจรอจังหวะปลอดคนก็ลงมือจัดการกับแม่กุญแจที่ล็อคประตูอยู่ เพียงครู่เดียวก็ปลดล็อคได้ โจกับป๋องเข้ามาในร้าน ในร้านมืดมาก ทั้งสองเปิดไฟฉายส่องไปมา
ในร้านไม่มีใคร ป๋องไปที่สวิทช์ไฟ เปิดไฟแต่ไม่ติด โจปิดประตู
“พี่โจ เปิดทิ้งไว้ไม่ได้เหรอพี่”
“เปิดไว้ให้ตำรวจมาถามหาเหรอ”