บทละครโทรทัศน์ รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 11 หน้า 2
“เอาน่า ยังไงเขาก็ญาติเรานะ” พจน์บอก
“แต่ว่าเพราะแม่นี่ น้องชายคนเดียวฉันถึงได้...”
หม่อมจันจึงเอ่ยดุขึ้น “นี่ไม่ใช่บ้านเรานะ แล้วก็งานมงคลด้วย พูดอะไรระวังปากบ้างหน่อย”
หญิงจุ๋มเงียบไป
กริชสวมแหวนให้วนิษา ช่างภาพถ่ายรูปกันพึ่บพั่บ
ที่ล็อบบี้โรงแรม วนิษายืนคุยกับวลัยและวรางค์อยู่ที่มุมหนึ่ง โจยืนนิ่งๆอยู่ แอบจับตามองวนิษา จังหวะนั้นเองที่มีคนมาตบบ่าโจทำให้เขาหันกลับไปมอง
“ว่างอยู่ใช่ไหม” เป็นกริชนั่นเอง
“ครับw
“มีเรื่องให้ช่วยหน่อย คุณช่วยไปรับเจ้าหน้าที่จดทะเบียนสมรสมาที่นี่ ผมนัดเขาไว้แล้ว หน้าสำนักงานเขต”
“ขอโทษนะครับ ผมก็ไม่ว่างเหมือนกัน”
“ไม่เอาน่าดาว คุณรับเงินผมไปไม่ใช่น้อยนะ ช่วยนิดหน่อยเอง อีกอย่างเรื่องนี้ก็ถือเป็นธุระของคุณวนิษาเหมือนกันนะ”
“ทำไมคุณไม่ให้คนอื่นไป”
“ก็อั๊วอยากให้ลื้อไป ลื้อจะไปหรือไม่ไป...ถ้าลื้อไม่ไป อั๊วจะไล่ลื้อออกไป เดี๋ยวนี้เลยด้วย” กริชจ้องหน้าโจ
“ได้ครับ ขอที่อยู่ด้วยครับ”
กริชหยิบกระดาษยัดใส่มือ โจจึงจำต้องเดินออกไป ระหว่างนั้นเขาจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นโทร “ป๋อง ฉันต้องออกไปจากที่นี่พักหนึ่ง แกจับตาดูวนิษาไว้ด้วย”
ระหว่างที่โจคุยโทรศัพท์กับป๋อง เขาเดินผ่านเห็นพจน์กำลังให้อะไรกับมือผู้หญิงคนหนึ่งที่ใส่เสื้อมีเอกลักษณ์โดดเด่น เธอหันหลังให้โจ เขาจึงไม่ได้ใส่ใจอะไรเดินออกไป
กริชหยิบมือถือโทรออก “คุณคอปบร้า ผมส่งคนไปรับคุณแล้วนะ ให้คนขับรถของเจ้าสาวไปจะได้ไม่มีใครสงสัยผม ...” กริชเห็นระรินเดินมาหาก็รีบตัดบท “แค่นี้ก่อนนะ”
กริชวางสาย ระรินเข้ามาถามเบาๆ “เป็นไงบ้างคะคุณกริช แผนแก้เคล็ดราบรื่นดีไหมคะ”
“ราบรื่นดีครับ ข้าวของเครื่องใช้ในพิธีเกือบทุกอย่างเป็นของปลอมทั้งนั้น ส่วนเจ้าหน้าที่ตัวปลอมก็กำลังจะมา คนนี้เก่งมาก พลิ้วราวกับนักแสดงแนบเนียนสุดๆเลยครับ”
“ดีจังค่ะ ขอให้สำเร็จด้วยดีนะคะ”