บทละครโทรทัศน์ รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 11 หน้า 5
“พ่อ...” คอปบร้าจะวิ่งตามเข้าไป
โจดึงคอปบร้าไว้ “อย่าเข้าไป”
“ปล่อยฉัน เพราะแก...ไอ้โจตัวซวย ปล่อยฉัน...”
คอปบร้านึกภาพเหล่านั้นอย่างเคียดแค้น “เพราะแก พ่อฉันถึงต้องตาย บริษัทโดนไฟไหม้ เพราะแก ไอ้โจตัวซวย”
“ไม่จริง ทุกอย่างเกิดจากความสะเพร่าของแกที่แกลืมปิดแก๊ส...แถมแกยังเป็นคนที่ทำให้คนในวงการเรียกฉันว่าโจตัวซวยอีก...แกนั่นแหละผิด”
ทั้งสองจ้องหน้ากัน แบบแค้นกันมาก โจระงับสติอารมณ์ “ฉันไม่อยากพูดเรื่องที่ผ่านมา...ตอนนี้ฉันแค่อยากรู้ว่าแกปลอมเป็นเจ้าหน้าที่จดทะเบียนทำไม”
“ฉันไม่บอก...แกอยากทรมานฉันยังไงก็เชิญ ยังไงฉันก็ไม่บอก”
โจเงียบไป คอปบร้าแสยะยิ้มไม่มีท่าทีหวาดกลัว “แกเชื่อจริงๆเหรอว่าฉันคือตัวซวย”
“ใช่ แกนั่นแหละไอ้ตัวซวย ไอ้ตัวหายนะเข้าแก๊งค์ไหนหัวหน้าตายหมด”
“ก็ดี แม่แกยังทำปั๊มน้ำมันอยู่ที่รังสิตใช่ไหม พ่อแกเคยพาฉันไปนั่งกินกาแฟที่นั่นครั้งนึง ฉันจำได้”
“แกจะทำอะไร”
“ฉันจะจับแกขังไว้ในนี้ แล้วก็รีบขับรถไปปั๊มน้ำมันของแม่แก”
“แกจะทำอะไรแม่ฉัน”
“ไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น แค่ไปสมัครงาน ตำแหน่งอะไรก็ได้ ปั้นเรื่องซักหน่อยว่าเดือดร้อน ขอแค่ให้ได้งานทำ ฉันมีวิธีพูดให้แม่แกรับฉันเข้าทำงานได้แน่ๆ”
คอปบร้าหน้าซีด “อย่าทำอย่างนั้นนะไอ้โจ ฉันขอร้องล่ะ ขนาดสำนักงานนักสืบยังไฟไหม้ได้ แล้วถ้าเป็นปั๊มน้ำมัน..”
“งั้นแกก็บอกมาว่าแกปลอมตัวทำไม”
คอปบร้าเม้มปากแน่น โจลุกขึ้นทำท่าจะเดินออกไป
“เดี๋ยว...” โจหันมา คอปบร้าถอนใจ “นายกริชบอกว่าเจ้าสาวเขาเป็นพวกดวงกินผัว เขาต้องจดทะเบียนปลอมๆเพื่อแก้เคล็ด”
โจแค่นหัวเราะ ฉิวตัวเองที่โดนกริชตบตา “ไอ้กริชเอ๊ยไอ้กริช ทำเป็นแมนที่แท้ก็ปอดแหก แล้วแกก็รับจ๊อบไปได้นะ แกเชื่อด้วยเรื่องงมงายแบบนี้น่ะ”
“เชื่อสิวะ ในเมื่อโลกนี้มีโจตัวซวย ทำไมจะมีผู้หญิงกินผัวไม่ได้”
โจได้ยินแล้วโมโห “งั้นฉันจะพิสูจน์ให้พวกแกเห็นว่าโลกนี้ไม่มีผู้หญิงกินผัว แล้วก็ไม่มีโจตัวซวย”