บทละครโทรทัศน์ ตามรักคืนใจ ตอนที่ 17
รามมาส่งหนูนาเพราะค่ำแล้ว “ดีแล้วที่ป้าไข่แกเมตตาหนู ปกติแกไม่ได้สอนใครง่ายๆหรอกนะ”
หนูนาฟังแล้วก็ชะงักไป “จริงค่ะ หนูนาก็แปลกใจเหมือนกัน อย่างตอนที่สอนบุญตา แกดุ๊ดุ แต่หนูนาเผลอทำของไหม้ไปต้องทิ้งทั้งกระทะ แกยังไม่ว่าอะไรเลย”
ราม ยิ้มๆ “ป้าไข่แกคุมเรือนมานาน รู้อะไรๆดี รู้ว่าใครควรดุ ใครไม่ควร”
“แกไม่ดุก็จริง แต่แกก็ไม่กินข้าวพร้อมกับหนูนา ไม่รู้ว่าทำไม ตอนหนูนาเป็นคนงานไร่ ทำงานด้วยกันแค่วันเดียวก็คุ้นเคยกันหมด แต่พอมาทำผู้ช่วยเนี่ย ทุกคนดีกับหนูนาก็จริง แต่ดูเกร็งๆ มันอึดอัดยังไงไม่รู้ค่ะ” หนูนาถอนใจ เฮ้อออ “บางทีก็อยากจะขอกลับมาทำงานไร่ใหม่นะคะ”
“อย่าเลย คุณสิงห์ไม่ยอมหรอก” หนูนาชะงักไป “คุณสิงห์ดีกับหนูมากนะ บางทีอาจจะทำให้คนอื่น เค้าพลอยเกรงใจหนูไปด้วย”
หนูนาย่นจมูก เชอะ “หนูอยากให้เค้าช่วยหวังดีให้น้อยกว่านี้! หนูอยากจะเป็นหมือนคนอื่นๆในไร่มากกว่า”
“ไม่ได้หรอกหนู อะไรที่มันเปลี่ยนแปลงไปแล้ว มันก็ต้องเปลี่ยน เมื่อก่อนก็คือเมื่อก่อน ตอนนี้.. หนูยอมรับในสิ่งดีๆที่เข้ามา แล้วมันก็จะดีเอง น้าส่งแค่นี้นะ” รามยิ้ม บอกหนูนาอย่างให้กำลังใจ หันหลังเดินกลับไป
หนูนามองตามราม ถอนใจเบาๆ “สิ่งต่างๆมันต้องเปลี่ยนแปลง รวมทั้ง...พ่อ ด้วยใช่มั๊ยคะ?” หนูนาคิดแล้วส่ายหัว ไล่ความคิดไม่ดีออกไป พยายามจะพอใจในช่วงเวลาที่มีอยู่ในตอนนี้ให้มากที่สุด
เช้าวันต่อมา ขนิษฐาเดินลงเรือนมาพร้อมออกไปทำงาน เหลือบเห็นรามกำลังสั่งงานคนสวนอยู่ที่สนาม รามหันหลังอยู่ขนิษฐาลอบมอง แล้วถอนใจบางๆ หันหลังเดินไป รามหันมาเห็นขนิษฐาเดินขึ้นรถ รามมองตามอย่างเป็นห่วง ขนิษฐาเปิดประตูรถ หันกลับมามองรามอีกครั้ง ทั้งสองสบตากัน รามหลบตา รถขนิษฐาขึ้นรถขับออกไป
รามมองตามรถขนิษฐา สีหน้าหนักใจ
ศักดาคลี่ยิ้มออกอย่างพอใจ … รัศมีเดินออกมา พร้อมเป็นคู่ควงของศักดา สวยเริ่ดเชิ่ดหรูมากมาย
“ไปได้แล้วค่ะ ฉันพร้อมแล้ว”
ศักดายื่นมือไปรับรัศมี “รู้มั้ยครับ คุณจะเป็นผู้หญิงที่สวยและใจบุญที่สุดในงานนี้เลย”
รัศมียิ้มพอใจ … อดิสรส่ายหน้าในความประจบเกินทนของพ่อ แอบแสยะหน้า แล้วเดินนำออกไปก่อน
ศักดาควงรัศมีออกไป