รีเซต

บทละครโทรทัศน์ ตามรักคืนใจ ตอนที่ 17 หน้า 2

บทละครโทรทัศน์ ตามรักคืนใจ ตอนที่ 17 หน้า 2
18 ธันวาคม 2558 ( 10:52 )
18.7M
1
ตามรักคืนใจ ตอนที่ 17
19 หน้า

ในวงประชุมของกรรมการจัดงาน กรรมการล้วนเป็นวัยกลางคนถึงอาวุโส คือบรรดาคุณหญิง คุณนาย และข้าราชการชั้นสูง  แต่บรรยากาศ มีความเป็นกันเอง ขนิษฐาบอกกับที่ประชุม “การแสดงบนเวทีจะแบ่งออกเป็นสามหมวดนะคะ หมวดแรกคือการร้องเพลง จะเชิญนักร้องกิตติมศักดิ์ และนักร้องรับเชิญมาร้องเพลงเพื่อเพิ่มยอดบริจาค”

คุณหญิงผู้ว่าฯซุบซิบกับเลขาฯของงาน “ทำไมฝ่ายสถานที่ถึงยังไม่มาอีก”

“โทรตามแล้วค่ะ บอกว่ากำลังเดินทางมา”

“แล้วจะมีการคั่นด้วยการแสดงบนเวทีของเด็กนักเรียน ปีนี้จะเป็นการประยุกต์การแสดงแบบคอมเท็มโพรารี่แดนซ์เข้ามาผสมผสานกับการแสดงพื้นบ้าน นี่คือตัวอย่างการแสดงที่ได้รับความสนใจมากในช่วงนี้” ขนิษฐาเปิดภาพบนโปรเจ็คชั่นเป็นแดนซ์คอมเท็มผสมการแสดงแบบไทย  

คณะกรรมการฟังกันอย่างสนใจ ในสิ่งที่ขนิษฐานำมาพรีเซนท์เสนอ พร้อมทั้งมีแบบชุดสำหรับนักแสดงที่ร่างมาในม้วนกระดาษ มีพิมพ์เขียวของเวที เปิดโชว์ให้กรรมการดู 

 

รัศมีและศักดานั่งหวานกันมาในรถ อดิสรซึ่งนั่งอยู่ด้านหน้ากับคนขับมองนาฬิกาอย่างใจร้อน

 

ขนิษฐาถืออุปกรณ์เตรียมกลับ คุณหญิงถามขณะมาส่งขนิษฐาที่หน้าห้อง มีเลขาติดตามมาด้วย

“จะไม่อยู่ประชุมกับฝ่ายสถานที่ก่อนจริงเหรอคะ จะได้พูดคุยตกลงกันเรื่องเวทีให้เรียบร้อยไปทีเดียว”

“ต้องขอประทานโทษจริงๆนะคะ ดิฉันมีธุระจริงๆ แต่เอกสารทุกอย่าง และพิมพ์เขียวของเวทีก็ฝากไว้ที่คุณพิมพ์แล้ว” ขนิษฐาหันไปทางเลขา “ทางฝ่ายสถานที่ทำงานได้แน่ค่ะ”

เลขาฯบอกคุณหญิง “คุณขนิษฐาเตรียมไว้ให้รอบคอบขนาดนี้ คงไม่มีปัญหาหรอกค่ะ”

ขนิษฐาไหว้กลุ่มกรรมการและขอตัวออกมา

 

ขนิษฐาพ้นออกมาโดยไม่ต้องเจออดิสรก็โล่งอก รีบหอบของเดินให้พ้นจากบริเวณงาน 

ลมพัดมาอย่างแรง แผ่นภาพที่หอบมาถูกลมปลิวไป พอขนิษฐาหันตาม พิมพ์เขียวและเอกสารอื่นๆก็ปลิวไปด้วย กระจัดกระจาย ..... ขนิษฐารีบตามเก็บ ภาพชุดนักแสดงปลิวออกไป ขนิษฐารีบตามไปคว้า ลมหอบกระดาษแทบปลิวออกนอกหน้าต่าง ขนิษฐาใจหายชะโงกเอื้อมคว้า ลำตัวยื่นออกไปนอกขอบหน้าต่าง

“ระวังครับ” ร่างของขนิษฐาถูกคว้าเอาไว้ พร้อมกับที่ขนิษฐาคว้ากระดาษเอาไว้ได้....ขนิษฐาไม่อยากจะเชื่อหูของตัวเอง ชาวูบวาบไปทั้งร่าง เธอค่อยๆหันไป รามโอบร่างของเธอเอาไว้อย่างใกล้ชิด และทะนุถนอมอย่างยิ่ง...

ขนิษฐาไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง “น้าราม...”

 

ในห้องประชุม ศักดายกมือไหว้กลุ่มกรรมการ “ขอโทษด้วยนะครับ ที่มาสาย พอดีติดธุระด่วนนิดหน่อย”

รองผู้ว่าฯตอบ “ไม่เป็นไร งานแบบนี้เรากันเองอยู่แล้ว” 


19 หน้า