รีเซต

บทละครโทรทัศน์ ตามรักคืนใจ ตอนที่ 24 หน้า 2

บทละครโทรทัศน์ ตามรักคืนใจ ตอนที่ 24 หน้า 2
25 ธันวาคม 2558 ( 10:09 )
18.7M
1
ตามรักคืนใจ ตอนที่ 24
18 หน้า

หนูนาหันขวับไปเห็นเข้า “พ่อ ระวัง!” หนูนาวิ่งเข้ามาจะปกป้องราม 

รัศมีตกใจ เอาตัวชนกระแทกด้านข้างของศักดา จนศักดาเซไป รามอัดการ์ดล้ม แล้วพุ่งเข้าไป จะไปหาศักดาที่เพิ่งจะทรงตัวขึ้นมาได้  

ศักดาแค้นมาก เงื้อด้ามปืนเตรียมจะตบรัศมี “อีนังนี่!!!”

รามพุ่งเข้ากระแทกข้างหลังศักดา จับข้อมือศักดากระแทกกับผนังเพื่อปลดปืน!!! ปืนหลุดออก ศักดาแค้น!!ต่อยฟัดรามอย่างนัว! รามสู้อย่างมีสติมากกว่า!!กันหมัดกันเข่าศักดาเอาไว้ได้ การ์ดลุกขึ้นได้จะเข้ามาช่วยรุมราม 

แชะๆๆๆๆ นักข่าวที่หลุดเข้ามาได้ วิ่งมาถึง รีบลั่นแฟลชถ่ายภาพกันกระจาย การ์ดชะงัก การ์ดที่ตามเข้ามาทีหลัง  ที่กันนักข่าวจากด้านหน้าแต่กันไม่อยู่ก็ชะงักไปด้วย!! พอได้สติจะเข้าไปช่วยศักดา รามล็อคตัวศักดาเอาไว้ได้ หยิบปืนที่หล่นขึ้นมาถือไว้  คุมสถานการณ์ได้แล้ว

“ถ้าอยากให้เจ้านายแกปลอดภัย อยู่เฉยๆ!!” พวกการ์ดชะงักงัน ศักดาพยายามดิ้น รามหันไปมองรัศมีเห็นมีร่องรอยโดนทำร้าย ก็ศอกเข้าที่ท้องศักดาเข้าให้ “มึงก็เก่งแต่ทำร้ายผู้หญิงเท่านั้นแหละ!”

ศักดาจุก...เจ็บ!!!  ...ทันใด พวกนักข่าวรีบเบนไปสนใจที่รัศมีทันที “นั่นคุณรัศมีนี่ / หน้าเป็นรอยด้วย /  ทำไมเป็นแบบนั้น” นักข่าวรีบกรูไปทางด้านรัศมีบ้าง 

รัศมีชะงัก ตัวสั่นๆ ส่ายหน้า  “ไม่..ไม่..”

หนูนาเห็นสภาพแม่ สงสารมาก รีบเข้ามาบังแม่เอาไว้  “อย่าถ่ายเลยค่ะ พอเถอะค่ะ” แสงแฟลชยังไม่หยุด “แม่..นาอยู่นี่แล้ว แม่ไม่เป็นไรแล้วนะ ไม่เป็นไรแล้วนะแม่..” หนูนาปลอบและโอบป้องกันรัศมีไว้จากสายตาของนักข่าว 

รัศมีซึ่งสิ้นท่าหมดสิ้นทุกอย่างได้แต่ร้องฮือๆอย่างขลาดกลัวอยู่ในผ้า ตัวสั่นตัวลีบ จับหนูนาเอาไว้แน่น... 

 

ที่โรงพัก สีหนาทผลุนผลันเข้ามา เห็นรามกำลังพูดคุยอยู่กับเจ้าหน้าที่ตำรวจ  หนูนานั่งคอยอยู่ หันมาเห็นสีหนาทก็รีบเดินเข้ามาหา 

สีหนาทรับรู้เรื่องราวจากหนูนาเป็นที่เรียบร้อย

“เราแจ้งความนายศักดาโทษฐานทำร้ายร่างกาย และพยายามกักขังหน่วงเหนี่ยว..แต่ข้อหาหลังยังไม่มีหลักฐานหนักแน่นพอค่ะ เรื่องทำร้ายร่างกาย แม่บาดเจ็บแค่นิดหน่อย ทนายของเค้าก็เลยจ่ายค่าปรับ และพาตัวนายศักดากลับไปแล้ว ส่วนเรื่องที่แม่จะฟ้องที่โดนหลอกเป็นตัวล่อหาหุ้นส่วน ก็ต้องดำเนินคดีกันต่อค่ะ ทางนั้นก็คงสู้ยิบตาเหมือนกัน”

“ถ้าแม่ของเธอ ไม่หลบฝ่ายนั้นเพราะกลัวลูกเล่นสกปรกของพวกมันซะก่อน ก็คงมีทางชนะ”

หนูนาเป็นห่วง “คนพวกนั้นจะทำอะไรแม่ได้บ้างเหรอคะ แค่นี้..แม่..ก็โดนมามากแล้ว”

“ฉันก็ไม่แน่ใจหรอกนะหนูนา อย่างพวกมันทำได้ทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองรอด! แต่ยังไง..ตอนนี้แม่เธอก็ปลอดภัยแล้ว” เขามองหา “แล้วนี่อยู่ไหนล่ะ”  


18 หน้า