บทละครโทรทัศน์ ตามรักคืนใจ ตอนที่ 24 หน้า 3

“อยู่ในห้องน่ะค่ะ กลัวนักข่าว เลยไม่ยอมออกมา” สีหนาทพยักหน้า “คุณสิงห์คะ สภาพจิตใจแม่บอบช้ำมาก ยังไม่พร้อมจะกลับกรุงเทพตอนนี้แน่ๆ ฉันเลยคิดว่า..จะให้แม่ได้พักอยู่ที่นี่ก่อนแล้วรอกลับพร้อมฉัน คุณรู้จักที่ไหนที่..ปลอดภัย และเหมาะกับแม่มั๊ยคะ”

สีหนาทเมื่อฟังไปถึงตรงนี้ ก็ชะงักไป

โรงแรมสิงห์คำ ขนิษฐารับสายสีหนาท ได้ยินเสียงของพี่ชายพูดมาตามสายอย่างเกรงใจ “พี่ลองนึกถึงเซฟเฮ้าส์หลายๆแห่ง แต่..ไม่มีที่ไหนที่พี่รู้สึกไว้ใจเท่ากับที่โรงแรมเรา..” เขาหนักใจเล็กน้อยก่อนเอ่ย “น้อง..จะว่าอะไรมั๊ย ถ้าหากคุณรัศมีจะมาพักอยู่ที่สิงห์คำสัก 3-4 วัน” เขายิงคำถามไปแล้วก็นิ่ง ขนิษฐาอึ้งไป เหมือนเข็มทิ่มแปล๊บเข้ามาในอก ยังไม่ทันได้ตอบ สีหนาท เป็นห่วงความรู้สึกขนิษฐา พอได้ยินเงียบไป ก็รีบเอ่ยขึ้นซะก่อน “แต่ถ้าน้องไม่สะดวก พี่จะหาที่อื่น...”

ขนิษฐาแทรกขึ้น “ไม่ต้องหรอกค่ะพี่สิงห์” สีหนาทชะงักไป “พี่สิงห์ไม่ต้องเกรงใจน้องหรอกค่ะ หนูนาเป็นคนรักของพี่สิงห์ แม่ของเค้าก็เหมือนญาติคนนึงของเรา ตอนนี้ทุกคนก็วุ่นๆอยู่ ให้น้องได้มีส่วนช่วยบ้างเถอะค่ะ น้องไม่เป็นไรจริงๆ”

สีหนาท ซึ้งในน้ำใจของขนิษฐา “พี่ขอบใจจริงๆ ถ้าน้องพูดแบบนี้..พี่ก็วางใจ พี่ฝากด้วยนะ”

ขนิษฐารับคำ “ค่ะ พี่สิงห์ไม่ต้องเป็นห่วง น้องจะดูแลคุณรัศมีเค้าอย่างดี” ขนิษฐาวางสายลง แววตาเอ่อท้นด้วยความหวั่นไหว..แต่พยายามบอกกับตัวเอง “ดีแล้ว อย่าหนี ! ถึงยังไง เธอก็ต้องเจอเข้าสักวัน!” ขนิษฐาพยายามจะเด็ดเดี่ยวกับตัวเอง!

รัศมีก้าวเข้ามาพร้อมด้วยหนูนาซึ่งประคองแม่มาอย่างห่วงใย ตามมาด้วยรามที่ประกบหลังมา ขนิษฐาเห็นแต่ไกลบีบมือฮึดเอาไว้! แล้วออกไปต้อนรับ ด้วยสีหน้ายิ้มแย้มสุภาพ 

หนูนาผละจากแม่มาไหว้ขนิษฐา “ขอบคุณมากนะคะคุณน้อง ที่ให้แม่มาพักที่นี่”

“ขอบคุณอะไรกัน.. เราคนกันเองนะหนูนา”  ขนิษฐาแตะแขนหนูนาอย่างเมตตา เหลือบไปเห็นสายตาของรามที่มองมาด้วยแววตาขอบคุณ แต่ขนิษฐาไม่สามารถสบตาคู่นั้นได้ รีบเบนสายตาหลบมา! แล้วยกมือไหว้ เอ่ยต้อนรับรัศมี “สวัสดีค่ะ คุณรัศมี ฉันจัดห้องที่ดีที่สุดไว้ให้คุณแล้ว ขอให้คุณพักให้สบาย เหมือนกับที่นี่เป็นบ้าน ถ้าขาดเหลืออะไรบอกพนักงานและดิฉันได้เลยนะคะ”

ขนิษฐาพูดจาปราศัยกับรัศมีอย่างอ่อนโยน แต่รัศมีซึ่งไม่พร้อมจะเจอหน้าใคร กลับเบือนหน้า ! ไม่รับไมตรี แล้วจี้กับหนูนา “ให้ฉันพักที่นี่น่ะเหรอ ไม่มีที่อื่นแล้วรึไง!”หนูนาอึ้งไป

รามช่วยลูก “นี่เป็นโรงแรมของคุณสิงห์ คุณอยู่ที่นี่จะได้รับความสะดวก และปลอดภัยมากที่สุด เชื่อผมเถอะสักครั้งเถอะนะ รัศมี” รัศมีชะงักไป รามพยักหน้าให้ความมั่นใจ