บทละครโทรทัศน์ ตามรักคืนใจ ตอนที่ 8 หน้า 3
9 ธันวาคม 2558 ( 11:22 )
18.7M
1
หนูนามองหน้าสีหนาทที่กำลังยิ้มสดใสอย่างแปลกตา สีหนาทยังไม่ทันคลายจากรอยยิ้ม หันมา หนูนารีบไก๋หันไปหาราม แล้วเห็นท่อพีวีซีที่รามถืออยู่ตกๆลงมา“หนูนาช่วยนะคะ” เธอกุลีกุจอเข้าไปช่วยรามถือ
สีหนาทเห็นหนูนาที่ทำตัวใกล้ชิดรามก็ไม่ชอบใจ
โป้งเป๊ง โป๊กเป๊ก !!! ชาวบ้านช่วยกันประกอบถังสำหรับทำไบโอแก๊ส เสียงตอกเสียงตัดอุปกรณ์ดังระงม
รามอยู่ในกลุ่มที่กำลังทำอยู่ด้วย พลางอธิบายหนูนา “คุณสิงห์อยากให้ชาวบ้านมีแก๊สใช้เองง่ายๆ จะได้ไม่ไปเอาฟืนจากในป่ามาหุงต้ม”
หนูนาฟังพยักหน้าหงึกๆ รามชะงัก มองหาเลื่อยตัดท่อพีวีซี “น้ารามหาอะไรเหรอคะ?” หนูนามองตามสายตารามไปที่เลื่อยที่อยู่ห่างออกไป “เดี๋ยวหนูนาหยิบให้ค่ะ” เธอคว้าหมั่บบ ทันใดมือใหญ่ๆหยิบเลื่อยนั้นส่งให้รามแทน..หนูนาเงยมอง สีหนาทนั่นเอง
“ขอบคุณครับคุณสิงห์”
สีหนาทมองหนูนา หาเรื่องหน่อยๆ “มาอยู่ตรงเนี้ย เกะกะคนทำงานเค้าเปล่าๆ” หนูนาชะงักมองสีหนาทแบบ..อะไรยังไงฮะเนี่ยะ สีหนาทห้วน “ถอยมาห่างๆ เดี๋ยวก็โดนพวกเครื่องมือ แล้วได้แผลอีกหรอก!”
หนูนาไม่ตอบ แต่ไม่ถอย ยิ่งขยับเข้าไปใกล้รามมากยิ่งขึ้น! สีหนาทตาพอง ทีนี้ดึงตัวหนุนาออกมาเลย
“เอ๊ะ คุณ!”
“คนเตือนดีๆ ไม่รู้จักฟัง!”
หนูนาชักหงุดหงิด “ฉันกำลังช่วยน้าราม ไม่ได้เกะกะ” รามเหลือบมามองๆ
“น้ารามเค้าไม่ได้ต้องการคนช่วย แค่นี้เค้าทำเองได้ ใช่มั้ยครับน้าราม” รามพยักหน้ายิ้มๆ หนูนาอึ้งๆ แต่ต้องกลั้นใจไว้ที่จะไม่เหวี่ยง แต่ค้อนตาคว่ำ “ถ้าอยากจะช่วยงาน งั้นมาช่วยชั้นทางนี้ดีกว่า” เขาทำท่าจะดึงตัวไปเลย
หนูนาขืนตัวไว้ ไม่ยอมไป “นี่...คุณลืมไปแล้วเหรอ? ว่านี่เป็นวันหยุดของฉัน” สีหนาทมองหน้าหนูนา ว่าหมายความว่ายังไง หนูนาลอยหน้าไม่พอใจ “ฉันไม่จำเป็น จะต้องทำตามที่คุณสั่ง..” สีหนาทอึ้งไปเลย หนูนาสะบัดหันจะกลับไปหาราม
“ไปช่วยคุณสิงห์เถอะหนู ทางนี้น้าทำเองได้” รามเสียงเบา “อย่าทำให้คุณสิงห์แกโกรธเลย”
หนูนาชะงักกับคำเตือนของราม ไม่อยากจะยอม หันไปมองสีหนาทที่ยืนหน้าตึงอยู่ เฮ้ออ!! เซ็งจริงง!!!
ทางขึ้นเขาลาดชันอยู่เบื้องหน้า สีหนาทมีเป้ใส่อุปกรณ์สำหรับวัดระยะ
หนูนาเหวอ “ต้องปีนขึ้นไป?”
สีหนาทปีนนำขึ้นไปก่อน แล้วหันมาถาม “ไหวรึเปล่า?”
หนูนาไม่ตอบ สีหนาทคิด แล้วส่งมือให้จับ หนูนาบอกปัด “ไม่เป็นไรค่ะ” หนูนาไม่รับความช่วยเหลือ สู้อุตส่าห์พยายามบากบั่นปีนต่อด้วยตัวเอง