บทละครโทรทัศน์ ลมซ่อนรัก ตอนที่ 4 หน้า 2
ภัทรินรับไหว้อย่างงงๆ แล้วหันมองภารตีว่าแปลว่าอะไร คืออะไร ภารตีรู้ได้ทันทีเพราะเคยไปคุยเอาไว้
"ภัทร..ลูกสาวแม่แป้นเพิ่งเรียนจบ..เค้าอยากให้ลูกช่วยฝากเข้าทำงานที..ให้ไปเป็นลูกน้องลูกก็ได้" ภารตีเอ่ยเกริ่นเรื่องขึ้น
"เอ่อ คือ.." หญิงสาวอึกอักไม่กล้าบอกความจริงกับคนเป็นแม่ว่าตนโดนไล่ออกแล้ว
ภารตีหันมากำชับคนงาน "แต่เงินเดือนอาจจะไม่สูงมากนะ ต้องค่อยๆเป็นค่อยๆไปเข้าใจมั้ย..ไหน เอกสารล่ะ" เธอรับเอกสารมาจากจำปามา
คนงานแม่ลูกไหว้ทั้งภัทรินและภารตีปะหลกๆ "ขอบคุณมากนะ ขอบคุณที่สุดเลยๆๆ" ทั้งคู่ดีใจมากมายที่จะได้ทำงาน
"แม่ไปรับปากได้ไง ทำไมไม่ถามชั้นก่อน" ภัทรินโวยวาย
"ก็ลูกเคยบอกว่าลูกช่วยได้ แล้วแม่แป้นก็ช่วยงานแม่มาตั้งนาน..ถือว่าช่วยๆกันไป"
ภัทรินพูดไม่ออก หญิงสาวเปลี่ยนเรื่อง "แม่..จริงๆแล้วไร่ของแม่..วิวก็สวยไม่แพ้ใคร..ถ้าเอามาพัฒนาทำเป็นรีสอร์ท..สร้างจุดขายดีๆ..ชั้นว่ารวยระเบิดระเบ้อ"
ภารตีจ้องอย่างเอือมๆ "ยังไม่หยุดคิดเรื่องขายไร่อีกเหรอ.. ภัทร ลูกกลับมาอยู่แค่แป๊บๆ อย่าความคิดบรรเจิดให้มากเลย"
"ใครจะไปรู้..ชั้นอาจจะกลับมาอยู่ถาวรก็ได้" หญิงสาวเอ่ยเป็นนัยๆ
"เหรอ เพิ่งจะมีหนนี้แหละที่อยู่เกินสามวัน..แล้วจะกลับไปทำงานเมื่อไหร่"
"ก็..อีก..สองสามวัน" ภัทรินจะเดินหนีแยกออกไป แต่พอดี หมอปราณนต์ขี่จักรยานของภัทรินเข้ามาจอด
"หมอณนต์" ภารตีเอ่ยทัก แล้วรีบเข้ามาต้อนรับ
ปราณนต์สวัสดีภารตี "ผมมาสายไปหน่อย ไม่ว่ากันนะครับน้าภา"
"ไม่ว่าๆๆ นี่ค่ะ น้าจดรายการของไว้ให้แล้ว..เอ้า ภัทร ไปล้างมือซะหน่อยสิ จะได้รีบไป"
"แม่จะให้ชั้นไปไหน" ภัทรินเอ่ยถาม
"ไปจ่ายตลาดไงครับ" ปราณนต์ตอบ
"ไปทำไม..แล้วทำไมชั้นต้องไปกับเขา?" หญิงสาวสงสัยไม่เข้าใจ
"เอ้า เย็นนี้แม่จะทำกับข้าวเลี้ยงขอบคุณหมอ..พอโทรบอกหมอ..หมอก็เลยอาสาจะเอาจักรยานมาคืน แล้วจะไปจ่ายตลาดให้ด้วย แต่ลูกต้องไปช่วยหมอถือ" คนเป็นแม่ให้ความกระจ่าง
"แม่จะเลี้ยงขอบคุณเขาเรื่องอะไร" หญิงสาวย้อนถาม
"ก็เรื่องที่หมอให้ลูกยืมจักรยาน แล้วยังให้ยาฆ่าเหาลูกด้วยไง"
ภัทรินตกใจ "แม่!! ยาฆ่าเหาไม่ใช่ของชั้นสักหน่อย"
ปราณนต์ยิ้ม "อ๋อ ใช่ครับ เป็นของนางสาวไก่..กุ๊กๆ"
"ไก่ไหน" คราวนี้ภารตีสงสัยบ้าง
"นางสาวไก่..น้องสาวคุณภัทร ลูกสาวอีกคนของน้าไงครับ..แล้วหายดียังครับ นางสาวไก่กุ๊กๆ" ปราณนต์เอ่ยล้อขึ้น
ภัทรินเผลอลืมตัว "ก็ดี..เอ๊ย..ดีมั้ง ไม่เห็นยัยไก่จะพูดอะไร"