บทละครโทรทัศน์ อย่าลืมฉัน ตอนที่ 4 หน้า 3
27 มีนาคม 2557 ( 14:36 )
3.7M
6
อาทิตย์ถามทำให้สุริยงชะงักนิดๆ..คิดแล้วก็ตอบน้ำเสียงมีความรู้สึกผิดแฝงอยู่
“หนูเล็กไม่อยากเป็นฝ่ายหันหลัง หรือทิ้งใครไปอีก ..... นับจากนี้ต่อไปถ้าจะมีการจากลา...ขอเป็นฝ่ายโดนทิ้ง หรือ โดนปฎิเสธ ดีกว่าค่ะ .... หนูเล็กจะพยายามทำงานอย่างเต็มที่ ถ้ามันยังไม่ถูกใจก็ให้เขาเป็นฝ่ายไล่ออก .. เขาอาจจะมีความสุขที่ได้เป็นฝ่ายบอกเลิก”
อาทิตย์และนภาต่างหันมางง “หือ?”
สุริยงยิ้มกลบเกลื่อน “คือ..บอกเลิกจ้างน่ะค่ะ”
อาทิตย์ นภา พยักหน้า “อ๋ออออ...”
สุริยงรีบเปลี่ยนเรื่อง “แล้วนี่คนป่วยเป็นยังไงบ้างคะเนี่ย?”
“กินยาแล้วก็นอนหลับไปแล้ว ส่วนนายไข่แม่แยกไว้ที่ห้องหนูเล็ก มีแม่ชื่นกล่อมอยู่”
สุริยงมองขึ้นไปที่ห้องข้างบน
ไก่นอนหลับอยู่ ข้างๆ มีเครื่องฟอกอากาศทำงานอยู่ใกล้ๆ สุริยงนั่งลงลูบผม และจับหน้าผากเช็กไข้
ไก่รู้สึกตัว ปรือตามองสุริยง “แม่หนูเล็ก”
“เป็นยังไงบ้างครับคนเก่ง..วันนี้ไปเที่ยวโรงพยาบาลสนุกไหม”
ไก่เบลอๆ “ไม่สนุกครับ ปวดหัว คุณหมอใจดี ให้ยาวิเศษมาถุงเบ้อเร่อเลย”
สุริยงยิ้มขำ “ยาวิเศษคืออะไรครับ”
“คุณตาบอกว่า...ยาวิเศษ ถ้าไก่กินหมด ไก่จะไปว่ายน้ำได้เหมือนเดิมครับ”
“อ๋อออออ..ดีจังงั้นถ้าไก่อยากกลับไปว่ายน้ำต้องทานยาให้หมดนะลูก”
“ครับ! แม่หนูเล็ก...เหนื่อยไหมครับ” เด็กน้อยถามแบบจะหลับ แต่ก็ยังห่วงแม่
“เหนื่อยครับ แต่พอนึกถึงไก่กับไข่ก็หายเหนื่อยเลยครับ ไก่กับไข่เป็นยาวิเศษของคุณแม่ไงครับ...แค่คิดถึงก็มีพลังฮึดขึ้นมาเลย”
ไก่ยิ้มกว้าง..ทั้งที่ตาปรือจะหลับ “แม่หนูเล็กเป็นซุปเปอร์มัม .”.
“ไก่ก็เป็นซุปเปอร์คิด (Super Kid) ของคุณแม่ครับ” สุริยงก้มหอมหน้าผากลูกชาย “ฝันดีครับ”
ไก่ยิ้มแล้วก็หลับไป...สุริยงยิ้มนิดๆ มองไก่ด้วยความรัก