บทละครโทรทัศน์ อย่าลืมฉัน ตอนที่ 18 หน้า 3
13 เมษายน 2557 ( 22:31 )
3.7M
6
สุริยงชะงักกึก....คำพูดนี้...วนเข้ามาในความทรงจำของเธออีกครั้ง
นั่นคือตอนที่เขมชาติให้แหวน “ผมจะไม่มีวันลืม ... “สุริยาวดี” ผู้หญิงที่ใช้ “ความรัก” สอนให้ผมรู้จัก...”
เขมชาติพูดเหมือนเดิม ราวกับมันฝังอยู่ในความทรงจำชั้นลึกสุด “ความรักที่แท้จริง” .....
เขมชาติมองสุริยงด้วยความรัก..ความรู้สึกพรั่งพรู
ชายหนุ่มจับมือสุริยงขึ้นมา และหันแหวนขึ้นมาดู “แหวนวงนี้ ผมสั่งทำให้คุณเป็นพิเศษ มันอาจจะราคาไม่แพง แต่มันมีวงเดียวในโลก”
ภาพความทรงจำตอนเขมชาติให้แหวนค่อยๆไหลเข้ามาทีละฉาก
“คุณเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวที่ได้ครอบครองมัน .. เหมือนกับหัวใจของผม .. ที่เป็นของคุณคนเดียว”
ปัจจุบันเขมชาติมองหน้าสุริยง....เธอเองก็มองหน้าเขมชาติ .. ในวินาทีนั้น..สุริยงก็ตอบกลับไปพร้อมน้ำตาที่ร่วงลงมาไม่รู้ตัว
“....ขอบคุณมาก ขอบคุณที่เห็นค่าความรักของเรา ...ฉันจะดูแลหัวใจของคุณ” ถ้อยคำนั้นซ้อนทับความทรงจำเดิมที่สุริยงเคยพูดไว้ “อย่างดีที่สุด ... ฉันสัญญา” น้ำตาของเธอค่อยๆหยดลงมา
ภาพความทรงจำเก่ากับขณะปัจจุบันซ้อนทับกันเหมือนเป็นภาพเดียว เขมชาติดึงสุริยงเข้ามากอดอีกครั้ง แต่หนักแน่นมากกว่าในอดีต .. สุริยงกอดตอบ ทั้งสองคนกอดกันท่ามกลางดอกฟอร์เก็ต มี น็อต ที่สวยงาม ....
ในอดีต.. เขมชาติปาดน้ำตาและหอมแก้มสุริยง
ปัจจุบัน เขมชาติคลายกอด..ปาดน้ำตา..และก้มหน้าลง..จะหอมแก้ม..สุริยงไม่เบี่ยงหน้าหลบ..เขมชาติหอมเบาๆ แต่แล้วก็เลื่อนใบหน้าลงมาและจูบที่ริมฝีปากของสุริยงด้วยความรัก ความคิดถึง อย่างยากจะยั้งไว้ได้ สุริยงใจเต้นแรง..แต่ในขณะนี้ไม่มีกำแพงใดๆมาขวางไว้ได้อีกแล้ว..ความรู้สึกที่เก็บกดไว้มานาน ได้รับการปลดปล่อย สุริยงตอบรับจูบนั้นด้วยความยินดี
นักดนตรีกำลังเล่นเพลงสนุกสนานเร้าใจ เกนหลงเต้นรำอย่างสวยงาม อารมณ์ที่ตึงเครียด ถูกปลดปล่อยออกมาจนหมด...
ส่วนร่างของสุริยงถูกอุ้มลงมาวางบนเตียง..เขมชาติโถมตัวตามมา..และประทับจูบอย่างร้อนแรง
เกนหลงยังคงเต้นรำอย่างปลดปล่อย .. เอื้อตอนนี้แยกออกมายืนดูแล้วก็ยิ้ม
ในขณะที่สุริยงกับเขมชาติในห้องพัก ... ต่างฝ่ายต่างปลดปล่อยอารมณ์ที่ถูกเก็บกด เก็บงำ และกดทับเอาไว้อย่างเต็มที่!!
นักดนตรี .. ส่งลูกจบในเพลงอย่างสวยงาม คนรอบๆที่ยืนดู ปรบมือ เกนหลงเดินมาจับมือกับนักดนตรี เอื้อยืนปรบมือและยิ้มให้เกนหลงด้วยความชื่นชม .... เธอหันมายิ้มพร้อมกับถอนหายใจ ... สบายใจ
“เฮ่อออออออ .....”