บทละครโทรทัศน์ สะใภ้จ้าว ตอนที่ 9 หน้า 2

คุณชายเล็กตามออกมามองดูเพลิน ผล พิณตามมาด้วย

“แล้วพี่ศรีล่ะคะ ทำไมไม่มาด้วย”

“พี่ศรีเข้าวังไปหลายวันแล้วลูก” 

สาลินทำตาโตแล้วยกมือไหว้ท่วมหัว “พี่ศรีเข้าวังไปแล้ว ไปสู่ที่ชอบที่ชอบเถอะพี่ศรี”  

คุณยายตบพื้นป๊าบ “ยายสา นั่นปากหรือนั่น”

คุณชายเล็กหัวเราะพรืด อุ่นเรือนหันมามอง สาลินดุ “คุณหัวเราะอะไร”

“แหม ก็คุณทำเหมือนพี่สาวของคุณไปสวรรค์”

“ฮึ”

อุ่นเรือนบุ้ยบ้ายถามคุณยาย “อ้อ พ่อพล นี่แม่ยายสาเขาไง”

“สวัสดีครับ” คุณชายเล็กไหว้ อุ่นเรือนรับไหว้อย่างพินิจพิจารณา

คุณยายหันไปถามอุ่นเรือน “นี่แม่ศรีต้องอยู่วังนานแค่ไหน”

“จะกลับออกมาก่อน แล้ววันแต่งค่อยกลับเข้าวังใหม่ หรือจะอยู่จนถึงวันแต่ง” คุณตาสงสัย

“เอ้อ ไม่ทราบค่ะ ต้องแล้วแต่คุณณยายซักต่อ พี่”

คุ“แล้วจะหมั้นหมายกันก่อนนานๆ หรือว่าหมั้นแล้วแต่งเลย”

“ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ คุณพี่ยังไม่บอก” 

คุณตาตบพื้นโครม คุณยายหน้าเคร่ง อุ่นเรือนสะดุ้ง คุณยายเสียงแข็ง “นี่ อุ่นเรือน ลูกในไส้ตัวเองแท้ๆนะ  นี่อะไรทุกอย่างต้องสุดแต่พี่ผัวหมด”

คุณตาสำทับ “ยังไงก็ลูกเรา เราต้องมีสิทธิ์มีเสียงออกความเห็นบ้าง” 

อุ่นเรือนยิ้มแหย สาลินกอดแขนแม่ไว้ “แหม ก็คุณป้าเลี้ยงพี่ศรีมาแหละค่ะ แม่ก็เลยไม่อยากขัดใจ”

คุณยายค่อน “ก็มัวแต่อ่อนอยู่ล่ะซี”

คุณตาประชด “เขาจะต้มยำทำแกงยังไงก็สุดแต่เขา”

“อย่าว่าแม่เลยค่ะ ถ้าจะให้ดีให้คุณตาคุณยายไปต่อว่าป้าสร้อยที่บ้านราชดำริเลยดีกว่า สาจะเสมอนอกให้เลย” คุณตา คุณยายโคลงหัวแล้วหัวเราะออกมา คุณชายเล็กหัวเราะพรืดตาม  สาลินหันไปทำตาเขียว “นี่คุณ กลับได้แล้ว ฉันจะเดินไปส่ง” คุณชายเล็กทำตาปริบ

สาลินกับคุณชายเล็กไต่สะพานต้นหมากข้ามท้องร่อง  คุณชายเล็กถือตะกร้าเปล่ามา

“ยังไง คุณก็เป็นคนนอก ฉันไม่อยากให้คุณมารู้เรื่องในบ้านฉันมากไปกว่านี้”

“โธ่ ผมไมรู้เรื่องอะไรซักหน่อย แค่รู้ว่าพี่สาวคุณโดนคุณป้าจอมเผด็จการส่งเข้าวังเสด็จพระองค์หญิงเพื่อไปแต่งงานกับคุณชายชื่อยาวแค่นั้นเอง”

สาลินชะงักฝีเท้า อ้าปากค้างหันไปมองคุณชายเล็ก คุณชายเล็กทำหน้าเฉย “นี่คุณปะติดปะต่อเรื่องได้ขนาดนี้เชียวหรือ”