บทละครโทรทัศน์ สะใภ้จ้าว ตอนที่ 2 หน้า 5
อัศนีย์ คุณหญิงเทพีเพ็ญแสง วิรงรอง สั่งเครื่องดื่มจากบริกร ที่อีกโต๊ะ ศุภรและคุณน้องเพื่อนหญิงนั่งอยู่ ศุภรมองไปยังคุณหญิงเทพีเพ็ญแสง
“คุณศุภร มองสาวที่ไหนคะ”
“คุณน้อง ช่วยดูหน่อยซีครับ นั่นใช่คุณหญิงก้อยรึเปล่า”
“ใช่ค่ะ เธอมากับใครคะ คุณชายรองเหรอคะ”
“ไม่ใช่ครับ”
“คุณอัศนีย์ เถลิงการ”
“ผมขอตัวสักครู่” ศุภรมองอัศนีย์ที่เอาอกเอาใจคุณหญิงเทพีเพ็ญแสง เป็นพิเศษอย่างแคลงใจ
คุณชายรองกำลังดื่มอยู่ที่โต๊ะทำงาน หน้าตาสลดหดหู่ นมย้อยเคาะประตู “เชิญครับ”
นมย้อยเข้ามาพร้อมนม “ดื่มนมค่ะคุณรอง อุ๊ย....” นมย้อยวางแก้วนม “คุณรองดื่มทำไมคะ ปรกติคุณจะดื่มเฉพาะวันหยุดนี่คะ พรุ่งนี้จะต้องทำงานด้วย” นมย้อยดูขวดเหล้า “ตายจริง นี่ดื่มเข้าไปเยอะแล้วนะคะ มีปัญหาอะไรรึเปล่า”
คุณชายรองมองนมแล้วหลบตา “ไม่มีอะไรหรอกครับนม”
“บอกนมเถอะค่ะ คุณน่ะผิดกับคุณชายเล็กจริงจริ๊ง รายนั้นมีอะไรก็เล่าหมด แต่คุณน่ะชอบเก็บไว้กับตัว แล้วก็เครียดอยู่คนเดียว”
คุณชายรองยิ้มเศร้า “ผมไม่อยากให้ใครเป็นภาระนี่ครับ”
“ไม่ใช่ภาระอะไรเลย ถ้าคุณระบายออกมาเสียบ้าง ก็ไม่ต้องแบกภาระหนักอึ้งไว้คนเดียว”
“นมครับ ผมกำลังสงสัยว่าหญิงก้อยรักผมบ้างรึเปล่า”
นมย้อยนิ่งไป รู้สึกว่าเรื่องใหญ่จริง ๆ พยักหน้าอย่างเข้าใจ “เล่าซีคะ เรื่องเป็นยังไง”
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น “โทษครับ” คุณชายรองรับสาย “สวัสดีครับ....ว่าไงศุภร”
ศุภรโทรศัพท์อยู่โถงล็อบบี้ของโรงแรม “เฮ้ย....ไอ้หม่อม แกรีบมาที่ฮอลลิเดย์เดี๋ยวนี้เลย”
“มีอะไรวะ”
“หญิงก้อยแกน่ะซี กำลังเฟลิตอยู่กับลูกชายนายอรรถ เถลิงการ แกควรมาดูให้เห็นกับตานะโว้ย”
คุณชายรองนิ่งงัน นมย้อยอยู่ข้างหลังมองอย่างเป็นห่วง
คุณชายรองหน้าแดงก่ำเพราะฤทธิ์เหล้า เข้ามาในผับพร้อมศุภร คนกำลังแดนซ์เมามัน จิตติน วิรงรอง จิตริณี และเพื่อนเต้นกันอีกครั้ง
“เฮ้ย นี่แกกินเหล้าเข้าไปกี่ขวดวะเนี่ย หน้าแดงเป็นลูกตำลึงเลย”
“ฉันไม่เป็นไรหรอก หญิงก้อยอยู่ไหน”