บทละครโทรทัศน์ เกมเสน่หา ตอนที่ 10 หน้า 3
“เมื่อกี๊นี้เองค่ะ สุดกำลังจะเอาใบเสนอราคาไปให้ เพื่อเตรียมดีลกับลูกค้า แต่เห็นท่านบอกว่ามีธุระด่วน”
“ธุระด่วน? ธุระอะไร? สำคัญกว่าเรื่องงานอีกเหรอ ?”
ขณะที่ทุกคนยังแปลกใจกัน สุดใจเห็นข้อความเด้งจากกรุ๊ปไลน์ ชื่อประมาณ “กลุ่มเม้าหลังพาติชั่น” ก็เอาไลน์มาดู พบว่ามีคนโพสต์ภาพจากทวิตเตอร์มีข้อความพร้อมลิงก์คลิป “อดีตนางงามวูบ ตกบาร์ฟิตเนส”
สุดใจนึกรู้ขึ้นมาทันใดว่าธวัชหายตัวไปไหน มองๆเหมือนชนก ไม่อยากจะให้มีเรื่อง
“เอ่อ สุดว่า ท่านประธานคงไปธุระทั่วๆไปนี่แหละค่ะ เดี๋ยวพอท่านกลับมาแล้ว สุดจะแจ้งไปนะคะ”
สุดใจจะพูดให้เหมือนชนก ลัคนัยคลายใจ สุดใจยิ้มกลบเกลื่อน แต่แล้วไลน์ก็ดังเด้งถี่ๆๆๆมาก ประสาประเด็นเม้ามันส์ สุดใจกลัวนกจับได้ รีบกดปิด “แหม จะส่งอะไรกันนักหนา!!”
สุดใจด้วยความลนกดปิดแล้วพลาด!! ดันทำมือถือหล่น ตุ้บ!! รีบตามไปคว้า !! อุ๊บส์!! แต่เหมือนชนกที่อยู่ใกล้กว่าหยิบส่งให้ สุดใจเสียวสุดๆ ที่มือเหมือนชนกยื่นส่ง เหมือนชนกส่งคืนให้อย่างปกติ
“ขอบคุณค่ะ คุณนก” สุดใจเสียวๆ
เหมือนชนกกำลังจะคืนแล้ว ทันใดนั้น!!!! เหลือบเห็นไลน์ขึ้น มีคำว่า “แข” หน้าจอข้อความในไลน์
“คุณแขจะเป็นอะไรมากเปล่าอ่ะแกร!!!!!”
“แข ? พิมลแข??” เหมือนชนกมองหน้าสุดใจตึ่งงง!!!! สุดใจหน้าเบี้ยวเหมือนชะตาจะขาด โถ่!!!!
ห้องพักผู้ป่วย โรงพยาบาล
“แกไปเถอะก้อย ฉันอยู่ได้ แค่นี้ฉันก็ทำแกก็วุ่นวายจะตายแล้ว”
“นี่ ฉันไม่ได้ ไม่อยากดูแกนะ แต่ว่า..” ก้อยมองไปที่ประตู “พอดีมีคนเค้าอยากรับช่วงต่อแล้วต่างหาก...”
บานประตูแง้มออก เห็นว่าธวัชก้าวเข้ามาด้านใน.... ก้อยออกไป เปิดโอกาสให้ทั้งสองคนอยู่ด้วยกัน…
ธวัชเดินเข้ามาใกล้ๆเตียง “คุณเป็นยังไงบ้าง?”
“หมอรักษาอาการปวดให้แล้วค่ะ...แต่คงต้องรอผลเอ็กซเรย์อีกที”ธวัชพยักหน้า แล้วสองคนก็ต่างเงียบกันไป...
“ขอบคุณมากนะคะ ที่คุณอุตส่าห์ยอมเสียเวลางานมาดูอาการแข”
“แข..ผมไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ระหว่างเราสองคน! แต่ถึงผมจะสับสนแค่ไหน คุณเกิดเรื่องแบบนี้ ไม่ว่ายังไงผมก็ต้องมา ผมเป็นห่วงคุณนะแข”
พิมลแขเห็นความจริงใจของธวัช อดซึ้งใจไม่ได้ “แข...ขอบคุณคุณมาก จริงๆนะคะ คุณวัช”
ธวัชเอื้อมไปกุมมือพิมลแข “ได้เห็นว่าคุณไม่เป็นอะไรมาก ผมค่อยโล่งอกหน่อย”
“คุณวัช คุณ..ดีกับแขจริงๆ”