บทละครโทรทัศน์ เกมเสน่หา ตอนที่ 11 หน้า 2
เหมือนชนกมองว่าหมายความว่ายังไง
“ถ้าคุณไม่แสดงศักยภาพ สักวันกรีนดรีมก็ต้องตกอยู่ในมือคนอื่น โอกาสต้องสร้างด้วยมือตัวเองนะครับ”
“คุณจะบอกว่าคุณสร้างโอกาสให้ฉัน ไม่ได้ทำเพราะจุดประสงค์อื่นจริง ๆ”
“ที่ผมมาอยู่ในตำแหน่งนี้ ก็เริ่มจากแคมเปญนี้เหมือนกัน” เหมือนชนกมองแบบไม่เชื่อ
“ลองอ่านเอกสารทั้งหมด แล้วเช็กประวัติการทำงานผมควบคู่ คุณจะเห็นว่านี่คือโอกาสที่ดีที่สุด แต่ถ้าคุณไม่มีไอเดียที่ดีกว่าของผม ก็แพ้นะครับ”
“ฉันไม่เคยรู้จักคำว่า “แพ้””
ลัคนัยยิ้มพอใจ “สรุปตามนั้นนะครับ” ลัคนัยลงนั่งทำงาน เหมือนชนกมองด้วยอาการฮึดแล้วลงนั่งเปิดแฟ้มศึกษาอย่างมุ่งมั่น ลัคนัยแอบมองยิ้มๆ ที่หลอกล่อเหมือนชนกสำเร็จ
โรงแรมวุฒา วุฒาเดินเข้ามาในโรงแรมด้วยอาการยังหงุดหงิดที่แพ้ลัคนัยไม่หาย นุชนารถเข้ามาด้วยท่าทีเรียบเฉย มีสติมาก วุฒาชะงักมอง “ท่านประธานกำลังจะมาถึงแล้วค่ะ”
วุฒาหมั่นไส้กับท่าทีถือตัวของนุชนารถ “เธอเป็นเลขาคุณแม่มานาน ไม่เบื่อบ้างเหรอ ฉันมีตำแหน่งอื่นที่เหมาะสมกับเธออยู่นะ” วุฒามองนุชนารถด้วยสายตาที่ส่อไปในทางชู้สาว
นุชนารถสวนอย่างสุภาพแต่ไม่เกรงใจ “ดิฉันชอบทำงานที่สว่างค่ะ ไม่ชอบถูก “เก็บ”ในที่ลับ”
วุฒาจะข่มให้เกรงอำนาจตัวเองให้ได้ “เธอควรจะรู้จักเอาใจฉันบ้างนะนุชนารถ ถ้าคุณแม่วางมือ คนที่จะเป็นเจ้านายเธอคือฉัน..” วุฒามองแบบจะเล่นตัวไปได้นานเท่าไหร่เชียว
นุชนารถไม่กลัวเลยสักนิด “ว่าถึงตอนนั้นการ “ลาออก” ก็เป็นทางที่ดิฉันจะเลือกแน่นอน”
“ตอนนี้ฉันก็ไล่เธอออกได้นะ”
“แล้วใครจะคอยตามเคลียร์ปัญหาที่แกสร้าง” วุฒาชะงัก สมจินตนาเข้ามา
“ที่ผ่านมาถ้าไม่ใช่เพราะนุชนารถช่วยจัดการ ชีวิตฉันคงวุ่นวายเพราะแกอีกมาก”
วุฒาเซ็งที่แม่เข้าข้างนุชนารถ นุชนารถหน้านิ่ง รู้ว่าตนเองชนะอยู่แล้วแต่ไม่แสดงออก
“ผลการคุยกับทางกรีนดรีมเป็นยังไง”
“ก็ราบรื่นนะครับ” วุฒามั่นใจมาก “นายธวัชอยู่มือผมแล้ว”
“เพราะฝีมือแก?”
วุฒาจำต้องยอมรับ “เพราะข้อมูลที่แม่ให้ผมมาต่างหาก แล้วไหนล่ะครับสะพานที่แม่บอกว่าจะช่วยเราได้”
ห้องอาหาร โรงแรมวุฒา มาลินีกับวิสาขานั่งลงที่โต๊ะ