บทละครโทรทัศน์ เกมเสน่หา ตอนที่ 7 หน้า 4
ห้องทำงานของลัคนัย เหมือนชนกผลักประตูเข้ามาในห้องทำงานของลัคนัย จ้ำมาหาลัคนัยที่กำลังคลิกๆ เม้าส์ หน้าแลปทอป เหมือนชนกกระชากเสียง
“นายมันเล่นสกปรก ใช้เส้นสาย อิทธิพลล็อบบี้พวกกรรมการให้รักษาตำแหน่งไว้ให้ตัวเอง!!”
ลัคนัยกำลังคลิกเม้าส์อยู่ ชะงัก ปล่อยแล้วบอก “คุณนี่...เก่งมากเลยนะ” เหมือนชนกขมวดคิ้ว
“เก่ง เรื่องโยนความผิดให้คนอื่น เวลาที่ตัวเองไม่ได้อะไรอย่างใจ!”
เหมือนชนกจี๊ด ไม่ยอม “หึ ต้องบอกว่าฉันมองธาตุแท้คนออกมากกว่า!”
ลัคนัยแทรกท้ายคำของนกเลย “แล้วคุณก็ยังมองกรรมการผู้ใหญ่ทั้งหลาย ว่าเป็นคนไม่ซื่อสัตย์ เอนเอียงเพราะผลประโยชน์ เพราะเค้าไม่เลือกคุณ!”
ลัคนัยยืนขึ้น เข้ามาประชิดเหมือนชนก เหมือนชนกจะถอย แต่ไม่อยากให้เห็นว่ากลัว ก็ยืนปักหลัก ตาวาว
“ผมยอมรับว่าโปรเจ็คฟูลมูน คุณทำได้ดี แต่ถ้าจุดพลุสวยๆขึ้นมาได้แค่ตูมเดียว แล้วจะให้ทุกคนเค้ายอมปลดคนเก่า ที่เค้าจุดพลุมาได้มากกว่า ถ้าคุณคิดอย่างนี้ คุณมันก็ยังเป็นเด็ก!”
“ฉันไม่ใช่เด็ก! อย่าคิดจะกดฉันหัวเอาไว้ด้วยอำนาจของตัวเองอีก!”
“ผมน่ะนะ กดคุณเอาไว้? คุณนก ถ้าไม่ใช่เพราะคำขอของท่านประธานและกรรมการทุกคน ผมคงจะลาออกไปตั้งแต่วันที่คุณเข้ามาที่นี่แล้ว”
“น้ำหน้าอย่างนายน่ะเหรอจะลาออกเอง ไม่มีแมวที่ไหนอยากจะคายปลาย่างง่ายๆ ยิ่งเจ้าเล่ห์อย่างนาย นึกเหรอว่าฉันจะเชื่อ” ลัคนัยยื่นหน้าเข้ามาใกล้เหมือนชนกอย่างเหลืออด
“ผมไม่ใช่คนเจ้าเล่ห์ ตรงกันข้าม ผมเป็นคนตรงไปตรงมา มาก! ขวานผ่าซากซะด้วยซ้ำ” ลัคนัยก้าวเข้าหาเหมือนชนก ตากรุ้มกริ่มร้าย “เหมือนที่ผมพูดตรงๆกับคุณ ที่ทะเลวันนั้นไง”
เหมือนชนกง้างมือ จะตบลัคนัย แต่ลัคนัยคว้ามือเอาไว้ “แก!!”
“ถ้าอยากเห็นผมเต้นเป็นเจ้าเข้าแบบที่คุณเป็นอยู่ตอนนี้จริงๆละก็” ลัคนัยพูดอย่างสื่อความหมาย จับมือของเหมือนชนกมาเขี่ยเล่น “ลองยอมผมง่ายๆ ตามที่ผมบอกคุณคืนนั้น!! รับรองผมต้องเดือดร้อนเพราะคุณแน่”
เหมือนชนกกัดฟัน “ลัคนัย !!!”
“เห็นรึยังว่าผมน่ะ พูดตรงขนาดไหน!! แล้วส่วนใหญ่เรื่องที่ผมพูด มันก็มักจะกลายเป็นเรื่องจริงซะด้วย!!”
เหมือนชนกสะบัดมือออก จะหยิบเม้าส์ปาใส่ จอมยุทธถือเอกสารเดินเข้ามาในห้องพอดี
“คุณนัยครับ ใบลาออกที่สั่งให้ปรินท์ได้แล้วครับ” จอมยุทธชะงัก “เอ่อ...!!!”