บทละครโทรทัศน์ ลีลาวดีเพลิง ตอนที่ 28 หน้า 3
ทิวัตถ์ขับรถเข้ามาจอดที่ปั๊มน้ำมัน ทั้งทิวัตถ์และลิลินต่างนิ่งเงียบไม่พูดอะไร ชายหนุ่มเป็นฝ่ายทำลายความเงียบพูดขึ้นมาก่อน “เดี๋ยวผมจะลงไปซื้อของ”
ทิวัตถ์เปิดประตูกำลังจะลงไป แต่ต้องชะงักเมื่อลิลินพูดขึ้นมา “ฉันจำเป็นที่ต้องทำอย่างนี้”
“จำเป็น...??”
“ใช่”
“เวลาคนทำผิดแล้วขอโทษยังน่าให้อภัย...แต่คุณกลับแก้ตัว”
“แต่ถ้าฉันไม่ทำแบบนี้...ฉันคงตายไปแล้ว”
“ตาย..?”
“ที่ฉันต้องแกล้งความจำเสื่อมก็เพราะว่ารองฯศัลย์ต้องการฆ่าฉัน”
“อะไรนะ!!”
กฤษดานั่งอยู่ในรถอย่างหงุดหงิดเพราะง่วงนอน บ่นกับลูกน้อง
“ทำไมต้องไปงานศพแต่หัววันด้วยวะ...ทำอย่างกับยัยสิตามันจะลุกขึ้นมาได้...เอาเวลาไปนอนซะยังจะดีกว่า...พ่อนะพ่อ!!”
“แล้วพี่จะแวะกินกาแฟก่อนเข้างานมั้ย”
“เออ!!!”
รถที่กำลังแล่นไปตามทาง ระหว่างนั้นกฤษดาเห็นรถทิวัตถ์ที่จอดอยู่ในปั้มก็แค้นขึ้น “ไอ้วิน! เฮ้ย...จอด!”
“พี่จะเอาอะไรเดี๋ยวฉันลงไปซื้อให้”
กฤษดาหงุดหงิด “ถ้าฉันจะเอาหัวไอ้วิน...พวกแกเอามาให้ได้มั้ยล่ะ”
กฤษดาคว้าปืนมา ก่อนจะเปิดประตูเดินลงจากรถแล้วตรงไปยังรถของทิวัตถ์ที่จอดอยู่ เขาขึ้นลำปืนเดินมาอย่างไม่สนใจใคร ผู้คนเห็นปืนก็เริ่มตกใจวิ่งหนีกันอลหม่าน กฤษดาเดินตรงไปที่รถทิวัตถ์
ในรถของทิวัตถ์ที่เจ้าตัวกำลังอึ้งกับคำอธิบายของลิลิน “ทำไมคุณถึงคิดอย่างนั้น”
“เพราะฉันเห็นรองฯศัลย์ทำอะไรบางอย่างกับรถของพี่วิท...ก่อนรถพี่วิทจะประสบอุบัติเหตุ”
“คุณรู้ได้ไง”
ลิลินนิ่งคิดไปถึงตอนที่ห็นใครบางคนที่รถของวิทยา
หลังจากนั้นพอรถวิทยาขับมาถึงทางโค้ง เขาเหยียบเบรกก่อนจะรู้สึกว่าเบรกไม่ทำงาน “เฮ้ย!“
“มีอะไรคะ”
“เบรก...เบรกมีปัญหา หนูลี...จับไว้แน่นๆนะ”
รถของวิทยาพุ่งชนต้นไม้เข้าอย่างจัง แรงชนทำให้ร่างของลิลินที่กระเด็นกระดอนไปมาจนทำให้ศีรษะของลิลินชนเข้ากับขอบหน้าต่างอย่างจัง