บทละครโทรทัศน์ ลีลาวดีเพลิง ตอนที่ 28 หน้า 4
ลิลินคิดแล้วน้ำตาคลอ “ต้องเป็นฝีมือรองฯศัลย์ที่ตัดสายเบรก...รถที่ฉันนั่งไปกับพี่วิทถึงประสบอุบัติเหตุ”
“แล้วผมจะเชื่อคุณได้ยังไง”
“แล้วคุณคิดว่ารองฯศัลย์ไปหาฉันที่โรงพยาบาลทำไม”
ทิวัตถ์นิ่งอึ้งไปเพราะไม่คิดว่าทั้งหมดจะเป็นฝีมือของท่านรองศัลย์
ระหว่างนั้นก็มีเสียงเคาะกระจกดังขึ้น ทิวัตถ์กับลิลินหันมองก็ต้องตกใจเพราะเห็นกฤษดายืนถือปืนอยู่
“แน่จริงก็ลงมาสิวะ”
ลิลินห้ามทิวัตถ์ไว้ “อย่านะคุณ”
กฤษดารอนานเริ่มยั๊วะ “ไม่ลงใช่มั้ย” เขายิงปืนขู่ขึ้นฟ้า “ปัง ปัง!!”
พอดีสายตรวจที่กำลังขี่มอเตอร์ไซค์ผ่านเข้ามา ลูกน้องเห็นเข้ารีบเรียกกฤษดา “พี่กฤษ ตำรวจมา...รีบไปก่อนเถอะพี่!!”
กฤษดารีบเก็บปืนอย่างเจ็บใจท่าทางลังเล ก่อนจะวิ่งขึ้นรถและขับออกไปอย่างรวดเร็ว
“เร็วพี่!!”
“ฮึ่ยยย!!”
รถตำรวจเข้ามาจอดในปั๊ม ก่อนจะรีบเข้ามาที่เกิดเหตุ
ทิวัตถ์กับลิลินโล่งใจที่รอดไปอย่างหวุดหวิด
ที่โต๊ะอาหาร...ทรงพล ศุภารมย์กำลังทานข้าวอยู่กับผู้ว่า
“โครงการปรับปรุงภูมิทัศน์ส่งมอบไปแล้ว...ไม่ทราบว่าเสียงตอบรับเป็นยังไงบ้างครับ”
“เยี่ยม...ผมนี่ได้รับคำชมตลอดไม่ขาดสายเลย”
“ท่านผู้ว่าถูกใจ พวกเราก็พลอยดีใจไปด้วย...แต่ครั้งหน้ามีงานอะไรแบบนี้อีก...หวังว่าท่านผู้ว่าจะนึกถึงบริษัทพวกเราเป็นอันดับแรกนะคะ”
“แน่นอนอยู่แล้วคุณต่าย...ของแบบนี้มันขึ้นอยู่กับรสนิยมจริงมั้ย”
“ขอบคุณท่านมากค่ะ...แค่นี้ดิฉันก็หมดห่วง...ที่จะห่วงก็คงเหลือแค่เรื่อง...” ศุภารมย์นิ่งไปอย่างหนักใจ
ผู้ว่าจึงถามขึ้น “เรื่องเสี่ยหาญน่ะเหรอ...ว่าแต่ที่ลูกสาวเสี่ยหาญตายไม่ใช่ฝีมือคนในบ้านคุณอย่างที่เขาสงสัยกันใช่มั้ย”
“ในจังหวัดนี้ใครๆก็รู้ว่าผมกับบ้านเสี่ยหาญไม่ถูกกัน...แต่เราก็ต่างคนต่างอยู่ไม่ยุ่งเกี่ยวซึ่งกันและกันอยู่แล้ว”
“แต่ดิฉันก็เข้าใจนะคะว่าคนเป็นพ่อเป็นแม่ก็ยังคงทำใจไม่ได้ที่ต้องเสียลูกไปทั้งคน...พ่อแม่ทุกคนก็ต้องรักลูกเป็นธรรมดา...ก็ย่อมต้องหาคนผิดมาลงโทษ...แต่ผู้ว่ามั่นใจเถอะค่ะ...เพราะครอบครัวเราไม่มีทางทำอะไรร้ายกาจอย่างนั้นแน่นอน”
“เดี๋ยวผมจะลองคุยกับเสี่ยหาญดู”
“ที่จริงผมก็ไม่อยากรบกวนเวลาอันมีค่าของท่าน...แต่ก็อยากจะขอความเป็นธรรมให้ครอบครัวของผมด้วย”