บทละครโทรทัศน์ ลีลาวดีเพลิง ตอนที่ 3

ที่ผับซิลเวอร์โคฟ ทิวัตถ์กับลิลินต่างตกใจเมื่อพบกันอีกครั้ง

“เธอ!“

ศักดิ์สิทธิ์เห็นท่าทางของทิวัตถ์กับลิลินที่ต่างตกใจก็แปลกใจ “อะไร...นี่แกกับคุณลินรู้จักกันหรือไง”

ทิวัตถ์ไม่สนใจคำถามของศักดิ์สิทธิ์ ชายหนุ่มเดินขึ้นไปบนเวทีทันที ลิลินยืนนิ่งสงบ ควบคุมความตกใจและแปลกใจเอาไว้

“ตกใจล่ะซิ...คงไม่คิดว่าจะเจอฉันที่นี่”

“แต่ที่ฉันเห็น...ท่าทางคุณจะเป็นฝ่ายตกใจมากกว่านะคะ”

“ไม่ต้องทำมาเป็นคะขาพูดจาสร้างภาพ...เธอมาทำอะไรที่นี่”

ศักดิ์สิทธิ์รีบตามทิวัตถ์ขึ้นมา “แหม...โลกมันกล๊มมมมมกลม...ไม่คิดว่าคุณลินจะรู้จักเจ้าวินนะครับ “

“อย่าเรียกว่ารู้จักเลย...”

“ฉันก็ว่าอย่างนั้นแหละค่ะ...เพราะคนเดี๋ยวนี้ รู้หน้าไม่รู้ใจ”

“แหม...คุณลินกับคุณวินรู้จักกันอย่างนี้...ผมคงไม่มีเหตุผลอะไรที่จะไม่รับคุณลินแล้วล่ะครับ”

“ไอ้สิทธิ์...ฉันขอเตือนแกด้วยความหวังดีนะ...เวลาจะรับใครเข้าทำงาน...แกควรจะเช็กประวัติคนคนนั้นด้วย”

“ต้องเช็กอะไรอีกวะ...แล้วอีกอย่าง...คุณลินเขาก็เพิ่งเจอเรื่องร้ายๆมา อะไรนี่แกไม่รู้เลยเหรอ...ว่าคุณลินเขาโดนไอ้โรคจิตขับรถชนแล้วยังตามไปขโมยกระเป๋าเธอถึงที่โรงพยาบาลเลยนะเว้ย”

ทิวัตถ์หันมองลิลิน ลิลินนิ่งแอบสะใจ 

ทันใดนั้น ปกติวิ่งเข้ามาหาศักดิ์สิทธิ์หน้าตาตื่น “คุณหนูครับคุณหนู”

“อะไร”

“แขกครับ...แขกต่อยกัน...รีบไปห้ามเถอะครับ”

“เอ้า... คุยกันไปก่อนนะครับ...เดี๋ยวผมมา” ศักดิ์สิทธิ์หันมาบอกทิวัตถ์กับลิลินก่อนที่จะรีบวิ่งออกไป   

ทิวัตถ์หันมองก่อนจะเดินเข้ามาหาลิลินเอาเรื่อง “โรคจิตเหรอ ! “

“ฉันคิดว่าที่ฉันเล่าให้คุณศักดิ์สิทธิ์ฟังไม่น่าจะมีอะไรผิดไปนะคะ...เพราะคงไม่มีคนดีๆที่ไหนที่ทำอย่างนั้น”

ทิวัตถ์เห็นท่าทางลอยหน้าลอยตาของลิลินก็เหลืออด ทิวัตถ์เข้าไปดึงแขนลิลินทันที “มากับผมเดี๋ยวนี้”

ทิวัตถ์ลากลิลินออกไป ลิลินร้องโวยวาย “ทำอะไรน่ะ...ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้!“