บทละครโทรทัศน์ ลีลาวดีเพลิง ตอนที่ 24 หน้า 11
วิชนีคว้าท่อนเหล็กปลอมขึ้นมา ตรงเข้ามาฟาดลูกน้องไม่ยั้ง ก่อนจะหันมาฟาดศักดิ์สิทธิ์
“โอ๊ย...เธอเป็นบ้าอะไรของเธอ...ฉันกำลังช่วยเธออยู่นะ”
“ช่วยเหรอ” วิชนีฟาดศักดิ์สิทธิ์อีก “คิดว่าฉันดูไม่ออกเลยหรือไง...คนพวกนี้ก็พนักงานโรงแรมที่นายจ้างมาเล่นละครตบตาทั้งนั้น ใช่มั้ยคุณปกติ”
ปกติปิดตาไม่กล้ามองภาพหวาดเสียว “ชะ...ใช่ครับ”
“เฮ้ยแล้วจะไปยอมรับทำไมเล่า”
“ขะ...ขอโทษครับคุณหนู”
“ทำนิสัยอย่างนี้อีกแล้วนะ...เมื่อไหร่นายจะเลิกหลอกฉันซะทีฮะ...นายเห็นฉันเป็นคนโง่นักหรือไง...หรือนายมีความสุขกับการที่ได้แกล้งฉันนัก”
“ไม่ใช่อย่างนั้น...ฉัน...” ศักดิ์สิทธิ์กำลังอ้าปากพูดแก้ตัว แต่ก็โดนวิชนีเอาท่อนเหล็กปลอมฟาดใส่อีก ก่อนจะโยนท่อนเหล็กปลอมใส่ศักดิ์สิทธิ์
“พอแล้ว...โอ๊ย...โอ๊ย...”
“ฮึ่ย !!” วิชนีปาดเหงื่อ ก่อนจะเดินออกไปอย่างโมโห
“คุณหนู...เร็วสิครับ...รีบไปง้อเชฟนีสิครับคุณหนู”
“ห๊า...นี่ฉันต้องตามไปอีกเหรอ”
ปกติรีบเข้าไปดูศักดิ์สิทธิ์ที่เข่าอ่อนหมดแรง
วิชนีเดินหงุดหงิดมาตามทาง
ศักดิ์สิทธิ์วิ่งเหยาะๆตามวิชนีมา “เดี๋ยวก่อนสิ...ฟังฉันอธิบายก่อน”
วิชนีหยุดกึกหันมาถลกแขนเสื้อเดินเข้ามาหาศักดิ์สิทธิ์ “ไหน...จะอธิบายอะไรรีบๆพูดมาก่อนที่นายจะไม่มีโอกาสพูด”
“เดี๋ยวๆๆๆใจเย็นก่อนสิ”
“แล้วถ้าฉันทำกับนายแบบนี้บ้างนายยังจะใจเย็นอยู่มั้ย“ วิชนีพูดจบก็หันหลังจะเดินหนีไป
ศักดิ์สิทธิ์โพล่งขึ้น “แล้วทำไมเธอไม่ใจอ่อนซะทีล่ะ”
วิชนีหยุดกึกหายโกรธเป็นปลิดทิ้ง เธอหันกลับมามองศักดิ์สิทธิ์อย่างสงสัย “ใจอ่อนอะไร”
“เธอก็รู้ที่ฉันทำแบบนี้ไปเพราะอะไร”
วิชนีถอนหายใจก่อนจะเดินเข้ามาหาและสอนศักดิ์สิทธิ์ “ถึงฉันจะดูแข็งๆ...แต่ฉันก็เป็นผู้หญิงนะ...แล้วผู้หญิงต้องการความเอาใจใส่...ความอ่อนโยน...การทนุถนอม...ถ้านายรู้สึกกับใครจริงๆนายต้องทำแบบนี้” หญิงสาวจับมือตัวเองขึ้นมา “นายควรจะจับมือเขาขึ้นมาเบาๆ...แล้วสบตาเขาอย่างจริงใจ...”