บทละครโทรทัศน์ ลีลาวดีเพลิง ตอนที่ 24 หน้า 13
ทิวัตถ์นิ่งคิดนึกถึงที่วิทยาพูดให้ตัดใจจากลิลิน
“ผมอยากให้คุณเลิกติดต่อกับเธอเพราะการเข้ามาของคุณทำให้หนูลีไม่ปลอดภัย... ถ้าคุณรักหนูลีจริงๆ...และอยากให้เธอปลอดภัย...ผมว่าคุณควรจะอยู่ห่างจากหนูลีให้มากที่สุด”
ทิวัตถ์นิ่งคิดก่อนจะตัดสินใจ “ถ้าจะมีอันตรายเกิดขึ้นกับคุณ...ผมจะเป็นคนแรกที่จะตายแทนคุณเอง”
วันต่อมา ทิวัตถ์เข็นรถเข็นให้ลิลินมาตามทางเดินของโรงพยาบาลกำลังจะกลับ
“ถ้าเข็นช้าขนาดนี้ฉันว่าฉันลงเดินเองดีกว่านะ”
ลิลินทำท่าจะลงเดิน ทิวัตถ์กดไหล่ให้นั่งลง “คนเจ็บใครเขาให้ขยับร่างกายกันล่ะคุณ”
“แต่ฉันแค่ฟกช้ำนิดหน่อยไม่ได้ขาหักนะ”
“ถึงอย่างนั้นก็เถอะกรุณานั่งเฉยๆครับคุณผู้หญิง” ลิลินยอมนั่งเฉยๆแต่โดยดี ก่อนจะแอบยิ้มเล็กๆ “ที่จริงคุณไม่เห็นต้องรีบกลับโรงแรมเลย...เรื่องงานก็ให้คนอื่นขึ้นร้องแทนก่อนก็ได้...ผมว่าคุณพักที่นี่ต่ออีกสักสองสามวันเถอะ”
“ไม่ได้...ฉันไม่มีเวลาแล้ว”
“ผมรู้...แต่โรงแรมไอ้สิทธิ์มันไม่ปลอดภัย”
“แล้วคุณจะให้ฉันไปพักที่ไหน”
ทิวัตถ์คิดสักครู่ “บ้านผมไง...อย่างน้อยผมก็ดูแลคุณได้”
“คุณล้อฉันเล่นหรือเปล่า...หรือคุณอยากเห็นฉันตายจริงๆ”
“ผมพูดจริงๆ...ถ้าคุณอยู่ใกล้ผม...คงไม่มีใครกล้าทำอะไรคุณ “
ลิลินอดที่จะอมยิ้มขึ้นไม่ได้ที่ทิวัตถ์เป็นห่วง เธอปฏิเสธ “อย่าดีกว่า...ฉันว่าฉันกลับไปพักที่โรงแรมคุณสิทธิ์เหมือนเดิมน่ะดีแล้ว...ถึงมันจะอันตรายก็เถอะ...แต่อย่างน้อยก็ยังปลอดภัยกว่าไปอยู่บ้านคุณ”
“แล้วถ้าคนร้ายมันย้อนกลับมาอีกทีล่ะ...คุณจะทำยังไง”
ลิลินคิดหนัก
ที่โรงแรมรอยัลเพิร์ล พนักงานเปิดประตูโรงแรมให้ทิวัตถ์กับลิลินเดินเข้ามา
ทิวัตถ์มองลิลินอย่างจำใจยอมด้วยความเป็นห่วง “งั้นคุณต้องสัญญากับผมข้อนึง...ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นคุณต้องโทรบอกผม”
ลิลินพยักหน้ายิ้ม พอดีกับศักดิ์สิทธิ์ที่กำลังเดินตรวจตรารอบโรงแรมอยู่เข้ามาเจอทั้งคู่ “คุณลิน...นี่หมออนุญาตให้ออกจากโรงพยาบาลแล้วเหรอครับ”
“ยังหรอก...แต่ลูกน้องนายน่ะสิดื้อจะกลับมาทำงานให้ได้...สงสัยกลัวเจ้าของโรงแรมจะไล่ออก”
ลิลินมองค้อนทิวัตถ์ “ได้ทีเอาใหญ่เลยนะ ฉันไม่ได้พูดอย่างนั้นซะหน่อยนะคะคุณสิทธิ์” ทิวัตถ์กับศักดิ์สิทธิ์หัวเราะที่ลิลินร้อนตัวขึ้น “แต่พอเกิดเรื่องขึ้นอีกฉันกลับยิ่งเป็นห่วงโรงแรม...”