บทละครโทรทัศน์ ลีลาวดีเพลิง ตอนที่ 25 หน้า 3
ทรงพลพยักหน้า ทิวัตถ์หันไปตบไหล่อนันยชก่อนจะเดินออกไป ศุภารมย์มองตามทิวัตถ์รู้ว่าสิ่งที่เธอลงทุนลงแรงไปนั้นได้ผล
วรรณิตเดินออกมาที่มุมหนึ่งของโรงพยาบาล ก่อนที่วาสนาจะสะบัดแขนออก “ปล่อย...ฉันเดินเองได้”
เสียงมือถือของวรรณิตดังขึ้น เธอมองเบอร์แล้วตกใจ “มีอะไร”
“พยาบาลที่ดูแลแม่สาโทรมาจ้ะยาย”
“โอ๊ย...ดึกดื่นอย่างนี้โทรมาคงไม่มีอะไรหรอก...สงสัยจะโทรมาบอกข่าวดี”
“สวัสดีค่ะ อะไรนะ...แม่เป็นไรนะคะ...ติดเชื้อในกระแสเลือด! แล้วต้องทำยังไงคะ ได้ค่ะ...เท่าไหร่คะ สามแสนเหรอคะ ค่ะ...ต่อให้มากกว่านี้ฉันก็ยอมจ่ายค่ะ...ได้ค่ะ...พรุ่งนี้ฉันจะเข้าไปจ่ายให้”
วาสนาที่ได้ยินก็รู้ทันทีว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป วาสนาพยายามจะเดินหนี
วรรณิตวางสายลงพอดี “ยาย ! “
“ฉันไม่มีเงิน”
“ยาย...แต่ฉันต้องใช้เงินจริงๆนะยาย...ตอนนี้แม่ติดเชื้อในกระแสเลือด...ต้องเปลี่ยนยา...แล้วก็ต้องให้”
“พอ...ฉันไม่ได้อยากฟัง”
“เอ่อ..ที่ยายเคยบอกฉันว่า...ถ้าฉันแต่งงานกับคุณวันเรียบร้อยแล้วยายจะแบ่งเงินสินสอดให้ฉัน”
วาสนาสะอึก ก่อนจะด่าซ้ำ “แกฟังฉันพูดให้ชัดๆนะว่าไม่มี !! แล้วไอ้เงินที่เคยตกลงกันไว้...ฉันก็เอาไปทำทุนหมดแล้ว...แล้วเงินแค่นั้นแกจะเอาไปทำไม “
วรรณิตได้ยิดก็อึ้ง “ทำไมยายทำแบบนี้...ฉันจำเป็นต้องใช้เงินจริงๆนะยาย...ยายเอาให้ฉันเถอะนะ”
วาสนาเริ่มรำคาญ “เว้ย!! บอกว่าไม่มีก็ไม่มีสิ...ผัวแกรวยออกขนาดนั้นทำไมไม่ลองไปขอดูล่ะ...” วาสนาพยายามจะตัดบทโดยการเดินออกมาดื้อๆ
วรรณิตวิ่งไปดักหน้า “ณิตต้องใช้เงินจริงๆนะยาย”
“เอ๊ะ ! ฉันบอกแล้วไงว่าไม่มีก็คือไม่มี...แกนี่พูดไม่รู้เรื่องนะ...”
วรรณิตเห็นว่ายังไงวาสนาก็ไม่ยอม เธอโมโหเลือดขึ้นหน้า “ถ้ายายไม่เอาเงินให้ณิต...ณิตจะแฉความจริงให้ทุกคนรู้ให้หมดว่ายายคิดจะทำอะไร”
วาสนาท้าทายขึ้น “ก็เอาซี้...บอกไปเลยแล้วฉันจะคอยดู...เพราะถ้าแกบอกไป...คนบ้านนั้นจะได้เฉดหัวแกออกจากบ้านสิไม่ว่า...”
วรรณิตโกรธ “ถ้าณิตต้องออกจากบ้านนั้นจริงๆ...ยายคงไม่มีทางได้อะไรจากคนบ้านนั้นอีก...แม้แต่เศษเงิน”
“นังณิต !!! ตั้งแต่แกเข้าไปอยู่บ้านนั้น...ปีกกล้าขาแข็งนักนะ...ไอ้วัวลืมตีน...ไอ้...ไอ้คางคกขึ้นวอ”
“ณิตไม่ได้ลืมตัว...แต่ที่ณิตต้องทำแบบนี้เพราะณิตไม่มีทางอื่นแล้วจริงๆ”
วาสนาแค้นใจที่ถูกวรรณิตใช้วิธีนี้