บทละครโทรทัศน์ ลีลาวดีเพลิง ตอนที่ 9 หน้า 4
“ไม่หรอกคะ...ลินเองเป็นแค่คนธรรมดา...ไม่มีอะไรต้องปิดบัง...เอาไว้วันหลัง...ลินถามเรื่องส่วนตัวคุณต่ายบ้างได้มั้ยคะ”
ศุภารมย์ชะงักแต่ทิวัตถ์กลับขึ้นแทน “จะมากไปแล้วนะ...”
“ได้ซิ” ทิวัตถ์หันมองศุภารมย์อย่างไม่อยากจะเชื่อว่าเธอจะยอม “ไว้วันหลังเรามาแลกเปลี่ยนอดีตกันดีมั้ย” ลิลินยิ้มให้ “ตกลงว่า...คุณลินไปสอนฉันอาทิตย์ละสองครั้งแล้วกัน...ถ้าไม่ขัดข้อง”
ลิลินมองทิวัตถ์ “ได้ค่ะ...ลินยินดี”
ทิวัตถ์พยายามจะแย้ง “แต่...”
ศุภารมย์ตัดบท “วินไปเอารถมารับแม่หน่อยซิ”
ทิวัตถ์มองลิลินตาขวางก่อนเดินออกไปเอารถ
“หวังว่าเธอคงไม่โกรธที่ฉันถามถึงเรื่องนายบุญช่วยนะ”
“ไม่หรอกค่ะ...แล้วคุณต่ายจะโกรธมั้ยคะ...ถ้าลินอยากรู้ว่า...ทำไมคุณต่ายถึงได้เลือกลินเป็นครูสอนร้องเพลง”
“เคยได้ยินเรื่องดนตรีบำบัดมั้ย”
“ค่ะ”
“ฉันชอบทำอะไรที่มันมีความสุข...แล้วการร้องเพลงมันก็ทำให้ฉันมีความสุข...ฉันเป็นคนเกลียดความทุกข์” ศุภารมย์จ้องหน้าลิลินราวกับคำพูดเมื่อซักครู่เป็นการบอกกับลิลิน ลิลินเองก็สบตาศุภารมย์อย่างไม่กลัวเกรง
ทิวัตถ์ขับรถมาเทียบด้านหน้า ชายหนุ่มลงมาเปิดประตูให้ศุภารมย์
ศุภารมย์กำลังจะขึ้นรถ เธอหันไปยิ้มให้กับลิลิน “เธอรู้มั้ยว่าฉันทำยังไงกับความทุกข์”
“ไม่ทราบค่ะ”
“ฉันเกลียดแต่ไม่ได้กลัวความทุกข์...เพราะฉะนั้นอะไรที่ทำให้ฉันทุกข์...ฉันเลือกที่จะกำจัดมันให้เร็วที่สุด” ศุภารมย์ยิ้มให้ลิลินอีกครั้งก่อนที่จะขึ้นรถไป
ทิวัตถ์มองอย่างสงสัยว่าศุภารมย์คุยอะไรกับลิลินกันแน่ แต่ก็ไม่ติดใจอะไร
ลิลินยืนมองรถของทิวัตถ์ค่อยๆเคลื่อนออกไป โดยปรมัตถ์เฝ้ามองเหตุการณ์ทั้งหมดอยู่ที่มุมหนึ่ง
ลิลินเดินกลับเข้ามาในโรงแรมกำลังครุ่นคิดถึงสิ่งที่ศุภารมย์พูด
“ลิน...” หญิงสาวหันมาเห็นปรมัตถ์กำลังเดินปรี่เข้ามา
“มัต...”
“ตกลงลินรู้สึกยังไงกับไอ้หมอนั่นกันแน่”
“มัตพูดเรื่องอะไร...”
“ทำไมนายทิวัตถ์กับผู้หญิงคนนั้นมาหาคุณ”
“มัต!! ลินไม่ชอบที่มัตแอบตามลินแบบนี้...ลินจะทำอะไรมันก็เรื่องของลิน” ลิลินพูดจบก็หันหลังให้ปรมัตถ์แล้วเดินออกไป