บทละครโทรทัศน์ ลีลาวดีเพลิง ตอนที่ 2 หน้า 4
“ถอยไป ! แกเป็นน้องฉัน...ไปเข้าข้างมันได้ยังไง”
“ก็พี่หาเรื่องวินก่อนนี่”
เหตุการณ์ทำท่าจะวุ่นวาย แต่แล้วเสียงเจื้อยแจ้วของวาสนาก็ดังขึ้น “สวัสดีค่าทุกคน”
ทุกคนหันไปก็เห็นวาสนาเดินเข้ามา
ศุภารมย์กับทรงพลงง
“ป้า...ป้ามาได้ยังไง”
“เรื่องแค่นี้เอง...ไม่ต้องห่วงหรอกน่า” วาสนาหันไปแล้วรีบยกมือไหว้ทุกคนอย่างนอบน้อม “สวัสดีค่ะท่านผู้ว่าฯ...สวัสดีค่ะเสี่ย”
“ป้า...นี่ป้ามาทำไม” ศุภารมย์ถามด้วยความสงสัย
“เอ้า...ก็บอกแล้วไงว่าจะพาแม่หนูมาให้พวกเราดูตัว”
ทรงพลตัดบท “เอ่อ...วันหลังได้มั้ยครับ...ผมว่าวันนี้คงไม่เหมาะ”
วาสนายิ้ม “เหรอ...ถ้าเห็นแล้ว...จะขอบคุณฉัน นั่นไง...คนนั้นไง”
ทุกคนหันมองไปที่วาสนาบอก แต่แล้วก็ต้องอึ้งไปเมื่อเห็นวรรณิตเดินเข้ามา
ทรงพลมองด้วยความตกใจ “ศุ...ศุภิสรา !!!”
“แม่ ! “ ทิวัตถ์อึ้งไปเมื่อเห็นวรรณิตอยู่ตรงหน้า
วรรณิตยกมือไหว้อย่างอ่อนน้อม “สวัสดีค่ะ...เมื่อกี้ขอโทษที่ทำให้ตกใจนะคะ”
“เมื่อกี้..?”
“ที่สวนด้านหลังน่ะค่ะ...ณิตกลัวคุณวินจะตกใจ...ก็เลยยังไม่อยากเจอคุณวินตอนนั้น”
ทิวัตถ์ยิ่งมองหน้าวรรณิต อาการปวดหัวของเขาก็เริ่มแสดงอาการ
“ป้า ! ป้าทำอย่างนี้ทำไม” ศุภารมย์ร้องถาม
ผู้ว่าถามขึ้นมาบ้าง “เดี๋ยวก่อนนะครับ...นี่มันเรื่องอะไรกัน”
เสี่ยหาญช่วยตอบแทน “ไม่มีอะไรหรอกครับ...ก็แค่แม่หนูนี่...หน้าเหมือนกับแม่ของคุณทิวัตถ์...ราวกับเป็นคนคนเดียวกัน”
ทิวัตถ์เริ่มมีอาการปวดหัวที่ชัดเจนมากขึ้น ภาพในอดีตที่เข้ามาในหัวทิวัตถ์เป็นห้วงๆ เป็นภาพของศุภิสราตอนที่เขายังเด็กๆ
สิตามองอย่างไม่พอใจที่วาสนาพาผู้หญิงมาให้ทิวัตถ์ “เอาคนที่หน้าเหมือนแม่เขามาอย่างนี้...ไม่บ้าก็ประสาท”
“อ้าว...น้อยๆหน่อย...ฉันแก่กว่าแม่เธอกี่ปี...พูดอะไรก็ให้ความเคารพกันบ้าง”
ทิวัตถ์ทนอยู่ตรงนั้นไม่ไหว จึงเดินออกไป
สิตาเห็นจะตาม “รอตาด้วยค่ะวิน”
“ไม่! ผมขออยู่คนเดียว” ทิวัตถ์รีบพาตัวเองออกไป