บทละครโทรทัศน์ มาลีเริงระบำ ตอนที่ 3 หน้า 3
“คุณเบลจะไปไหนคะ คุณเบล” โยทะทาร้องเรียกอย่างตกใจ
เบลออกไปคนเดียวพร้อมตุ๊กตาที่ติดมือไปด้วย คนอื่นได้แต่งง
ในห้องทำงานของแมนเมือง เขากำลังนั่งคุยงานกับพนักงานสองคน
เบลบุกเข้ามาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย “หนูต้องการสมัครแข่งขัน เดอะซูเปอร์สตาร์”
“ลูกอยากเป็นดารา พ่อจะหาละครให้ อยากเป็นนักร้อง พ่อจะทำอัลบั้มให้”
“ใช้อำนาจพ่อ คนก็ไม่เห็นความสามารถของหนู” เบลปฏิเสธเมืองแมน
“ปีที่แล้ว รายการนี้ทำกำไร เป็นหน้าเป็นตาให้บริษัท รายการนี้สำคัญสำหรับกิจการสถานีของเรามากนะลูก” เมืองแมนยังคงให้เหตุผลเพื่อให้อีกฝ่ายเปลี่ยนใจ
“เพราะมันดัง มันสร้างซูเปอร์สตาร์ พี่ซีโร่ดังข้ามคืนขนาดนั้น เบลอยากเป็นแบบพี่ซีโร่ มานั่งทำเพลงทีละเพลง เล่นละครทีละเรื่องเมื่อไหร่จะดังล่ะคะ” เบลยังดื้อ
“ถ้าลูกแพ้ ลูกก็เสียชื่อ ถ้าลูกชนะ เขาก็หาว่าใช้เส้น คนเขาไม่ฟังเหตุผลหรอก มีแต่เสียกับเสีย”
“หนูเป็นเจ้าของสถานีเอ็มเอ็มแชนแนลถูกไหมคะ” เบลตั้งคำถาม
“ถูกสิจ๊ะ ก็หนูเป็นลูกพ่อ พ่อมีลูกแค่สองคน“
“คนทั้งสถานีมีกี่ร้อยกี่พันคนต้องรับใช้หนู แล้วทำไมแค่นี้จะแก้ปัญหาให้หนูไม่ได้ล่ะคะ”
“เบล! ฟังนะ พ่อจะไม่พูดกับหนูอีกแล้ว ไม่ก็คือไม่” เมืองแมนเสียงเข้ม
เบลเงียบอึดใจหนึ่ง รวบรวมพลังแล้วร้องกรี๊ดยาวมาก พนักงานทั้งสองคนที่อยู่ในห้องสะดุ้งรีบปิดหู เพราะเสียงระยะเผาขน เสียงกรี๊ดดังออกไปนอกห้อง ทำเอาพนักงานด้านนอกตะลึงพึงเพริด
อีกด้านหนึ่งในห้องประชุมเล็ก บุณฑริกยิ้มสะใจเมื่อได้ยินเสียงกรีดร้องที่ดังก้องของหลานสาวเอ่ยเยาะๆ กับโยทะกาว่า “ซูเปอร์สตาร์พอไหมจ๊ะ แก้วเสียงใช้ได้เลยเห็นไหม”
ในห้องของเมืองแมน หลังจากสิ้นเสียงกรีดร้อง เบลเอาตุ๊กตามาฉีกขาดเป็นสองท่อนเขวี้ยงใส่พนักงานทั้งสองลุกฮือขึ้น มองตุ๊กตาหัวหลุดบนโต๊ะสยองกลัวมาก
“หน้าที่ของพ่อแม่ ปู่ย่าตายายคือให้ความสุขกับลูก ถ้าทำไม่ได้ก็ไม่ควรให้หนูเกิดมาตั้งแต่แรก! ถ้าคุณพ่อไม่ยอมให้หนูสมัคร ที่บริษัทนี้มันก็ทำงานไม่ได้อยู่ดี” เบลประกาศกร้าวเดินออกไป เมืองแมนแค้นใจที่ไม่สามารถทำอะไรกับลูกสาวได้
เบลเดินออกมาหน้าห้องประชุม เอาโปสเตอร์แถวนั้นมาฉีกทิ้ง ทำลายข้าวของ พนักงานทั้งหลายมองตะลึง เมืองแมนออกมาดู
“มองอะไร พวกนี้ของของฉัน ฉันทำลายแล้วมันผิดตรงไหน หา” เบลตวาดใส่