บทละครโทรทัศน์ มาลีเริงระบำ ตอนที่ 22
เช้าวันใหม่ ที่บ้านของทองทา หนูมาลีเดินเข้ามาในห้องหิ้วเสื้อผ้าซักรีดแล้วของทองทา จัดเข้าตู้ อีกมือหนึ่งโทรคุยไปด้วย “เอาเสื้อผ้าเข้าตู้ให้แล้วนะคะ”
ทองทาเพิ่งมาถึงที่ทำงานเหมือนกัน กำลังจะเข้าสตูดิโอถ่ายเอ็มวี “ทำไมมาตอนนี้ล่ะ”
“แหะ พี่โรสสั่งว่าให้มาทำงานบ้านให้พี่เฉพาะตอนพี่ไม่อยู่ ผู้หญิงดีๆ เขาไม่เข้าบ้านผู้ชายอยู่กับผู้ชายสองต่อสองหรอกจ้ะ พี่เขายังสอนอีกนะว่า”
“สอนอะไร”
หนูมาลีนึกถึงเหตุการณ์ที่คุยกับโรสเมื่อช่วงเช้า ตอนที่กำลังจัดตกแต่งร้านใหม่ โรสกับหนูมาลีกำลังทาสีร้านบางมุมให้สดใสขึ้น
“เรื่องทองทา แกคิดยังไง”
“เอาอีกแล้ว...เรากำลังจะเปิดร้านใหม่มีงานอีกเยอะ ทำงานก่อนไหม” หนูมาลีตัดบท
“ไม่ได้ ฮอร์โมนวัยแกมันกำลังพลุ่งพล่าน แกรู้วิธีป้องกันหรือเปล่า”
“พี่โรส!...เบาๆ หน่อย” หนูมาลีมองซ้ายมองขวา เขินมาก
“ก็มันหน้าที่ฉันน่ะ”
“โรงเรียนเขาสอนแล้ว” หนูมาลีเอ่ยเบาๆ ยังรู้สึกว่าเป็นเรื่องน่าอายอยู่
“สอนว่าไง” โรสถามอย่างอยากรู้ หนูมาลีกระซิบที่หูโรส “เออๆ ก็พอได้...งั้นฉันสอนแกเรื่องอื่น วิธีที่จะทำให้ทองทาหลงรักแกนานๆ แบบหัวปักหัวปำ!”
หนูมาลีทิ้งงานทันที สนใจมาก “จริงหรือ มีวิธีหรือ ใช่ซี้ ใครจะเฟี้ยวเชี่ยวชาญเหมือนพี่ เจ๊แคที่อกหักแล้วอกหักอีก แต่ตลอดชีวิตพี่โรสมีแฟนแค่สองคน”
จู่ๆ บอยก็โผล่มาหอมแก้มโรส “แถมรักพี่โรสมากอีกต่างหาก”
“ขอบใจจ้ะ ไอเลิฟยูนะ” โรสจับแก้มบอยด้วยความรัก “ออกไปก่อน ขอคุยก่อน”
บอยหัวเราะเดินออกไปเก็บของอีกมุมหนึ่ง
“เรื่องฉันกับแฟนฉัน มันคือความเข้าใจ แต่สำหรับลูกผู้หญิงอย่างแก มันไม่เหมือนกัน”
“เป็นไงคะ ทำไงคะ บอกหน่อยๆ”
โรสยิ้มๆ ล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกง กำมือแล้วหยิบออกมา
“อะไรอ่ะ” หนูมาลีสงสัยอยากรู้
“อยากดูไหม” หนูมาลีพยักหน้า “ไม่ให้ดู” โรสกำมือเดินหนี