บทละครโทรทัศน์ มาลีเริงระบำ ตอนที่ 22 หน้า 5
“ถ้าแกเคยจน แกมีลูก แกก็จะเหมือนฉัน ฉันไม่ได้กลัวหมอโว้ย ฉันกลัวเสียตังค์ต่างหาก” โรสเดินกลับไปที่เตียง นอนลงยังรู้สึกเวียนหัว บอยมองตามอย่างเป็นห่วง
เช้าวันใหม่ ขณะที่หนูมาลีทำงานบ้านให้โรสเหมือนเคย โรสนั่งเตรียมเครื่องมือออกไป ตกแต่งร้าน
“คนอะไร้ไม่รักตัวเองเลย หาหมอมันจะซักกี่ตังค์ หนูก็ยังอยู่ อีกหน่อยเรียนจบหนูทำงาน หนูก็ใช้หนี้ให้พี่ได้” หนูมาลีบ่นไปทำงานไป
“อีนี่ ขี้บ่นจริง ฉันก็ไม่เป็นไรแล้วนี่ไง” โรสกลับมาคล่องแคล่วเหมือนเดิม หยิบจับของเหมือนคนปกติ
หนูมาลีเห็นโรสกลับมาแข็งแรงก็เลยสบายใจขึ้น หนูมาลีทำความสะอาดไปเจอกล่องไม้ที่ใส่เอกสาร มีกุญแจเล็กๆ ล็อกไว้ “นี่กล่องใส่อะไร ทำไมต้องล็อกกุญแจ”
“วางลงๆ อย่าไปยุ่ง”
“อะไรอ่ะ อยากรู้ โฉนดที่ดิน... มรดกหรือ”
“ของสำคัญที่สุดในชีวิต”
“โห ยิ่งอยากรู้ใหญ่เลย”
โรสผลักหัวหนูมาลีเบาๆ ดึงกล่องคืนเอาไปซ่อนท่าทางหวงแหน “ไปเลยไป”
“โห ผลักหัวเลยหรือ .... ดูอย่างอื่นก็ได้” หนูมาลีหยิบได้กระดาษแผ่นหนึ่ง เป็นกระดาษโน้ตเพลงเขียนด้วยดินสอ มีขีดฆ่าทิ้ง เป็นช่วงที่โรสหัดแต่งเพลงด้วยตัวเอง
“นี่เหมือนเป็นเพลง พี่แต่งเพลงหรือคะ”
“วางลงๆ ยุ่งจริง รื้อนั่นนี่ ไปไป๊” โรสไล่หนูมาลี
“เขียนดีจัง” หนูมาลีเอ่ยชม
“ฉันแต่งเพลงไม่เป็นหรอก แค่ก๊องๆ แก๊งๆ นานแล้ว”
หนูมาลีอ่านเนื้อเพลงแล้วยิ้มกว้างเข้าไปกอดโรส “เขียนให้หนูใช่ป่ะ”
“อื้อ” โรสตอบสั้นๆ
“น่ารักจัง” หนูมาลีหอมแก้มโรส โรสยิ้มกอดลูก มีความสุข
“เก็บเข้าที่ดีๆ เลย ฉันจะออกไปข้างนอกละงานเยอะแยะ” โรสสั่ง
หนูมาลีหยิบโน้ตเพลง ทำท่าเหมือนจะวางเก็บแล้วหยิบหนีไปเลย “ขอนะ”
“เฮ้ย เอามานี่ จะเอาไปไหน” โรสได้แต่ส่ายหน้ายิ้มตาม
ที่ห้องแต่งตัวในสถานีโทรทัศน์ ทองทากำลังทำผมเพื่อเตรียมอัดเทปที่สถานีวันนี้ หนูมาลี นั่งข้างๆ คุยกับทองทาเรื่องโน้ตเพลงของโรสที่หนูมาลีเอามาให้
“จะให้พี่ทำเพลงนี่หรือ”
“จ้ะ”