บทละครโทรทัศน์ เงาใจ ตอนที่ 4
ที่ห้องพักเจ้าสาว บ้านพ่อเลี้ยงวิทย์ ทิปปี้กำลังช่วยเมทินีแต่งตัวอยู่
“โห...แกสวยมากเลยนะ สมกับเป็นเจ้าสาวพันล้านเลย” เมทินีท่าทางเนือยๆไม่มีความสุข จนทิปปี้รู้สึกผิดที่พูดออกไป “ขอโทษนะเม คือฉันแค่จะบอกว่าแกสวยมาก”
“ฉันอยากให้ทุกอย่างนี่มันเป็นแค่ความฝันจังเลยทิปปี้” เมทินีพูดเสียงลอยๆ
ทิปปี้รีบเข้าไปกุมมือเพื่อนด้วยความเห็นใจ “ฉันเข้าใจแกนะ เป็นฉันก็คงลำบากใจอ่ะ แต่ไม่ต้องห่วง ฉันก็อยู่ที่นี่ เวลาแกไม่สบายใจก็มาบ้านพักในไร่ฉันได้ตลอดนะ ฉันไม่มีวันทิ้งแก”
“ขอบใจนะ” สองสาวกอดกันด้วยความเห็นใจกัน
เสียงเคาะประตูดังขึ้น พ่อเลี้ยงวิทย์กับวาทิตเดินเข้ามา วาทิตพอเห็นเมทินีก็ตะลึง
“พร้อมหรือยังหนูเม”
“พร้อมแล้วค่ะพ่อเลี้ยง”
“อะไรกัน ยังจะเรียกพ่อเลี้ยงอีก นับจากนี้ไปต้องเรียกว่าพ่อแล้วนะ”
“ค่ะพ่อเลี้ยง” เมทินียังเผลอเรียกเหมือนเดิม พ่อเลี้ยงวิทย์มองหน้าดุๆ แบบเอ็นดู “เอ่อ...คุณพ่อ” พ่อเลี้ยงวิทย์ยิ้มดีใจ
“เป็นไงวาทิตของพ่อวันนี้หล่อไหม” เมทินีมองวาทิตแล้วพยักหน้าให้
ทิปปี้เดินมาจ้องหน้าวาทิต “ถ้ารู้ว่าจะหล่อได้ขนาดนี้ฉันหว่านเสน่ห์เธอไปนานแล้ว”
“เสียใจ ยังไงฉันก็ชอบเมทินี”
“โอเค...จบข่าว” ทุกคนหัวเราะขำทิปปี้ มีแต่เมทินีที่ยิ้มเจื่อนๆไม่มีความสุข
“ไป จะได้ฤกษ์แล้ว” พ่อเลี้ยงวิทย์จับมือวาทิตให้มาจับมือเมทินี “พาเจ้าสาวของลูกลงไปสิ”
วาทิตยิ้มดีใจแล้วพากันเดินไป วิทย์กับทิปปี้เดินตาม
วาทิตกับเมทินีปรากฏตัวออกมาที่งานแต่งงานด้วยความหล่อสวยแบบสุดๆ ทำเอาทุกคนตะลึงฮือฮากันทั้งงานถึงกับปรบมือให้ เอื้องคำที่ยืนดูแลความเรียบร้อยอยู่กับจั่นเป็ง
จั่นเป็งพอเห็นเมทินีสวยก็ชอบ “คุณเมนี่สวยมากเลยนะป้า”
“ฮึ...สวย แต่ข้าเสียความรู้สึกว่ะ คบกับพี่แต่มาแต่งกับน้องเพราะเงิน”
“ป้า...เดี๋ยวเค้าก็จะมาเป็นเจ้านายพวกเราแล้ว ทำใจให้ชอบเธอเถอะ”