บทละครโทรทัศน์ หัวใจปฐพี ตอนที่ 18 หน้า 4
“พวกนั้นบุกเข้ามาที่นี่แล้ว ตอนนี้กำลังจะขอดูกล้องวงจรปิด ถ้าพี่อาร์มไม่อยากให้เรื่องบานปลายก็หยุดเถอะค่ะ เดี๋ยวเรนจะต่อรองกับภูริชไม่ให้เอาเรื่องพวกเราเอง”
อาร์มหันไปมองภูริช ภูริชยิ้มกวนให้อาร์ม อาร์มเตะอัดไปที่ท้องภูริชอย่างแรงอีกครั้ง ก่อนจะเดินออกไปโดยมีตุลย์เดินตามออกไปด้วย เรนมองตามอาร์มอย่างไม่ค่อยพอใจแล้วรีบเดินตรงไปแก้มัดให้ภูริช
ทิชายังจ้องหน้ากับเดวิดอย่างเอาเรื่องส่วนเดวิดเจ็บใจที่ทำอะไรทิชาไม่ได้เพราะเอวายืนดูอยู่ ทิชาพูดเสียงแข็งยืนยัน “ว่ายังไงคะคุณเดวิด”
เสียงโทรศัพท์ของภาคินดังขึ้นทำลายสถานการณ์ตึงเครียด ภาคินมองโทรศัพท์ก็ทำหน้าแปลกใจรีบหยิบขึ้นมากดรับ “ภูอยู่ไหนเนี่ย เค้าเป็นห่วงกันจะแย่อยู่แล้ว”
เอวา ทิชา เดวิดมองภาคินอย่างสงสัย
“อะไรนะ อยู่ที่กรมแล้ว กลับไปตอนไหน ก็โอเคๆ ไว้เดี๋ยวค่อยคุยกัน”
“เห็นมั้ยครับว่าลูกสาวผมไม่ได้โกหก ถ้าคราวหน้าพวกคุณยังทำอะไรไม่เกรงใจกันอีก” เดวิดขู่ “ผมจะฟ้องเอาเรื่องพวกคุณ”
ทิชากับภาคินสะอึกไปกับคำพูดของเดวิด ทิชาเจ็บใจ “งั้นฉันขอโทษด้วยแล้วกันที่ทำให้พวกคุณเสียเวลา ขอตัวนะคะคุณเอวา ไปเถอะคิน”
ทิชาพูดจบก็เดินจ้ำออกไปอย่างรวดเร็ว ภาคินยิ้มเจื่อนๆ ให้เอวาแล้วรีบเดินตามไปติดๆ ทิ้งให้เอวามองตามอย่างงงๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น ส่วนเดวิดจ้องพวกทิชาอย่างเจ็บใจ
ในห้องทำงานทิชานั่งทำแผลให้ภูริชโดยมีภาคินยืนดูอยู่ข้างๆ หน้าตาภูริชบอบช้ำจากการโดนซ้อม ภูริชร้องโอ๊ยลั่นด้วยความเจ็บ
ทิชาดุ “อย่ามาทำเป็นสำออยไปหน่อยเลย จ่าภู”
ภาคินหลุดขำที่ทิชาแซวภูริช ส่วนภูริชทำหน้างอนิดๆ ภูริชหน้าตาบอบช้ำเพราะโดนซ้อมร้องโอดโอยขณะที่ทิชากับภาคินช่วยกันทำแผล
“บอกให้ไปหาหมอก็ไม่ยอม ดื้อเป็นเด็กๆ ไปได้”
“ดีนะที่เรนช่วยไว้ ไม่งั้นกลายเป็นศพเฝ้ามูลนิธิแน่” ภูริชฟังทิชาพูดก็แปลกใจ ทิชาอธิบาย “ทิกับคินเห็นภูหายไปนานเลยปรึกษากันว่าต้องมีเรื่องเกิดขึ้นแน่ๆ”
“พวกเราเลยตัดสินใจโทรหาเรนให้ช่วย”
ภูริชตั้งใจฟังข้อมูลจากทิชากับภาคิน
“เค้าบอกว่าตอนนี้เอวากำลังคุยกับเดวิดอยู่เป็นโอกาสดีที่จะใช้เอวาเป็นไม้กันหมา”
ภาคินเสริม “ส่วนเรนเค้าจะไปช่วยภูออกมาเอง”
ภูริชฟังก็อึ้งๆ นึกถึงเหตุการณ์ช่วงที่เรนมาช่วยตน