บทละครโทรทัศน์ เจ้าเวหา : ฝั่งน้ำจรดฝั่งฟ้า ตอนที่ 8 หน้า 5
ที่ห้องทำงานของวันชนะ วันชนะกำลังใส่เสื้อเกราะเตรียมปืนและลูกปืนอยู่ในห้องทำงาน มีเสียงเคาะประตู ดังขึ้น วันชนะทำท่าจะเก็บอาวุธซ่อนแล้วเอ่ยขึ้นมา “ใคร”
“ฉันเอง” เสียงนาวินเอ่ยตอบ
วันชนะวางอาวุธไว้อย่างเดิม “เข้ามาเลย”
นาวินเปิดประตูเข้ามา พอเห็นท่าทางเตรียมตัวของวันชนะก็แปลกใจ “จะไปไหน”
“สายเรารายงานจะมีการลำเลียงยาที่พัทลุง”
“พัทลุง...พวกเดียวกับขบวนการไทเกอร์หรือเปล่า”
“ยังไม่แน่...ฉันต้องไปขึ้นเครื่องบ่ายนี้...”
นาวินกระตือรือร้น “ฉันไปกับนายด้วยได้ไหม...คงพอจะช่วยได้บ้าง”
“คราวนี้คงไม่ได้หรอก...มันเป็นเรื่องของตำรวจโดยตรงที่ฉันขอให้แกมาก็เพราะพรุ่งนี้ฉันอยากให้แกช่วยไปที่โรงเรียนของปอนด์ให้หน่อย”
“ไปทำไม...” นาวินแปลกใจ
“ที่โรงเรียนเค้าจัดกิจกรรมหนูน้อยช่วยสังคม”
นาวินยิ้มไม่ออก“แล้วแกจะให้ฉันไปทำอะไร”
“ฉันสัญญากับครูของปอนด์ไว้ว่าจะไปสอนวิธีป้องกันตัวโชว์พวกเด็กๆ”
นาวินตาโต“โชว์พวกเด็กๆ...อย่าบอกนะว่า แกจะให้ฉันไปโชว์แทน”
“ถูกต้อง” วันชนะยิ้มให้เพื่อน
นาวินงง “เฮ้ย...ทำไมแกไม่ส่งลูกน้องไปล่ะ...มีคนเก่งๆ ตั้งเยอะ”
วันชนะวางปืนมองนาวินอย่างอ้อนวอน“พวกนั้นเค้าสนิทกับปอนด์ซะที่ไหน...แกน่ะแหละเหมาะสมที่สุด”
นาวินบ่น “ให้ฉันไปฟัดกับไอ้พวกไทเกอร์ยังง่ายกว่า...”
“เถอะน่า...อีกหน่อยแกมีลูกจะได้คล่องๆ...”
นาวินค้อนวันชนะ... “ไม่เห็นจะเกี่ยวกันซักหน่อย...”
วันชนะมองหน้านาวินที่ครุ่นคิดอย่างหนักก็อดหัวเราะ ไม่ได้...
ที่บ้านของบ้านนาวิน สร้อยมณีนัดเพื่อนมานั่งคุยเรื่องจะหาแฟนให้นาวิน สร้อยมณีมณีนั่งดูรูปสุปรียาอยู่
ตุ่นเพื่อนสนิทเอ่ยขึ้น “ลูกสาวของเพ็ญน่ะ...เพิ่งจบปริญญาโทมาหมาดๆจากอเมริกาจ้ะ”
“สวยน่ารักดีนะ...แล้วกลับมาเมืองไทยหรือยัง” สร้อยมณีเอ่ยแล้ววางรูปไว้บนโต๊ะ
“กลับมาแล้วจบ MBA มา ...นี่เราก็ตั้งใจจะมาฝากงานกับคุณนารถเหมือนกัน...พอดีตุ่นชวนมาหาเธอวันนี้ ... ถือโอกาสฝากตัวด้วยนะ” เพ็ญฝากฝัง
“ได้สิเพ็ญ...ฉันน่ะสนับสนุนลูกหลานเก่งๆ ของเราก่อน ยังไงๆ ก็ไว้ใจได้มากกว่าคนอื่น”
“ส่งไปเรียนตั้งแต่จบม.3 แล้ว...ภาษานี่เค้าพูดได้สามภาษานะ”