บทละครโทรทัศน์ บ่วงรักซาตาน ตอนที่ 24 (จบบริบูรณ์)
บ่วงรักซาตาน ตอนที่ 24 (จบบริบูรณ์)
บทประพันธ์ ชมจันท์ / บทโทรทัศน์ กังสดาล
สุขสยาม เหมราชถามหาชมพูนิษฐ์กับลุงเติมและกระตั้ว
“เห็นชมพูนิษฐ์ไหมครับลุง” กระตั้วกับลุงเติมมองหน้ากัน แล้วส่ายหน้า เหมราชรีบออกไป
“เกิดอะไรขึ้นวะ”
“นั่นสิลุง” สองคนแปลกใจ อยากรู้
เหมราชมาถามโอลีฟอีก โอลีฟส่ายหน้า “ตั้งแต่เช้าโอลีฟยังไม่เห็นคุณนิดเลยค่ะ”
เหมราชหน้ากลุ้มใจ เหมราชเดินตามหาชมพูนิษฐ์ตามมุมต่างๆของสุขสยาม แต่ไม่เจอ
กวินทร์ช่วยเหมราชตามหาด้วย เหมราชหาชมพูนิษฐ์ไม่เจอก็สีหน้าไม่สบายใจ กวินทร์เข้ามาสมทบ
“ไม่เจอเลยเฮีย”
“ที่บ้านก็ไม่กลับ แล้วไปอยู่ไหนนะ ???”
“นิดไม่เข้าหรอกค่ะวันนี้” ทั้งสองหันไป เห็นโบนิตาเดินมา
“นิดบอกว่าไม่ค่อยสบาย เลยขอลาหยุดน่ะค่ะ”
“แล้วรู้ไหมครับว่าชมพูนิษฐ์อยู่ที่ไหน ?” โบนิตาสีหน้าลำบากใจไม่กล้าบอก
เหมราชหน้ากลุ้ม ทันใดนั้นเสียงมือถือกวินทร์ก็ดังขึ้น กวินทร์รีบรับ “รู้แล้วครับคุณนิดอยู่ไหน”
เหมราชสีหน้าดีใจ มีความหวัง
ริมทะเล ชมพูนิษฐ์เดินเหม่อมองเศร้าอยู่คนเดียว ชมพูนิษฐ์พยายามบอกให้ตัวเองเข้มแข็ง มุมหนึ่งไกลๆ เห็นอิงขวัญยืนมองเพื่อนอยู่สีหน้าเป็นห่วง อรรณพเดินมาเห็นชมพูนิษฐ์ก็ถามอิงขวัญ “นิดเป็นไงบ้าง”
อิงขวัญถอนใจ “ก็หนักอย่างที่เห็นเนี่ยแหละพี่หมอ” อรรณพเห็นองขวัญเป็นห่วงเพื่อนก็ปลอบใจ
“ทุกอย่างมีเวลาของมัน พี่เชื่อเดี๋ยวนิดก็กลับมาเข้มแข็งเอง”
“ขอให้เป็นอย่างนั้นนะพี่หมอ หวังว่าไอ้นิดมันจะลืมเค้าได้”
อรรณพตบบ่าปลอบใจองขวัญ ไม่ให้คิดมาก “ปล่อยเค้าอยู่คนเดียวเถอะ”
อิงขวัญพยักหน้า ทั้งคู่หันมาเห็นเหมราชและกวินทร์เข้ามา “เหมราช!”
เหมราชหันไปเห็นชมพูนิษฐ์ “ชมพูนิษฐ์” เหมราชจะเดินไปหาชมพูนิษฐ์แต่อิงขวัญขวาง
“นิดไม่อยากเจอหน้าคุณ!” เหมราชไม่สนใจรีบเดินไป