บทละครโทรทัศน์ บ่วงรักซาตาน ตอนที่ 23
บ่วงรักซาตาน ตอนที่ 23
บทประพันธ์ ชมจันท์ / บทโทรทัศน์ กังสดาล
ห้องนอนชลัช ชลัชนอนหลับบนเตียงมีอรรณพตรวจอาการให้อยู่ ชมพูนิษฐ์และชิดชนกยืนอยู่สีหน้ากังวลใจเป็นห่วง ชมพูนิษฐ์คิดถึงคำพูดของเหมราช
“ชีวิตจริงมันไม่ง่ายนักหรอกชมพูนิษฐ์ นี่แค่เริ่มต้น ถ้าเธอยังดื้อดึงดันจะเอาชนะ คนรอบๆ ตัวจะเดือดร้อนมากกว่านี้” ชมพูนิษฐ์มองพ่อที่นอนอยู่แล้วรู้สึกผิด อรรณพตรวจเสร็จ สองสาวรีบไปถาม
“พ่อเป็นยังไงบ้างหมอ” อรรณพพาสองคนพี่น้องเดินมาห่างเตียงอีกหน่อย แล้วค่อยพูด
“เราเพิ่งให้ยานอนหลับคุณอาไป อาการภายนอกมีแต่แผลฟกช้ำนิดหน่อย เดาว่าคุณอาคงพยายามลุกขึ้นเดินเอง”
ชิดชนกสงสัย “ปกติคุณพ่อไม่ใช่คนใจร้อนที่จะทำอะไรแบบนั้นนี่นา”
“ท่านเครียดอะไรรึเปล่า ?!”
สองคน “เครียด ?!” ชมพูนิษฐ์สีหน้าไม่สบายใจ
“ก่อนหน้าที่เรามาตลอดอาการของคุณอาก็ยังปกติอยู่ แต่นี่ดูเหมือนมีอะไรบางอย่างที่เปลี่ยนไป นก นิด เกิดอะไรขึ้นรึเปล่า ?” ชมพูนิษฐ์อึ้ง ชิดชนกครุ่นคิด
“ก็ไม่มีอะไรหนิ อืม...แต่ก่อนหน้านี้คุณอามาลินีแม่คุณเหมราชมาเยี่ยมคุณพ่อ” ชิดชนกหันไปถามชมพูนิษฐ์ “มีอะไรรึเปล่านิด ?!” ชมพูนิษฐ์สีหน้าลังเลใจไม่รู้จะบอกดีไหม “คงไม่มีอะไรหรอกค่ะ”
ชิดชนกและอรรณพแปลกใจ ไม่เชื่อ
บ้านเหมราช เหมราชประคองมาลินีที่ดูหมดแรงมากเดินเข้ามา “นั่งพักก่อนนะครับแม่”
เหมราชประคองแม่ให้นั่ง พอเห็นสภาพแม่ที่ดูจมทุกข์และอ่อนแอมากก็จับมือให้กำลังใจ มาลินีเงยหน้ามองเหมราช “เหม...เหมรู้ใช่ไหมว่าเรื่องที่ไซต์งานแม่ไม่ได้ตั้งใจ แม่ไม่ได้อยากทำร้ายใครนะลูก” มาลินีน้ำตาไหล
“ผมรู้ครับ มันเป็นอุบัติเหตุ”
“ถึงแม่จะเกลียดชลัช แต่ก็ไม่เคยคิดจะฆ่าหรือทำร้ายคนในครอบครัวเค้าเลย”
“แล้วมันก็ผ่านไปแล้วครับแม่ มันผ่านไปแล้ว”
“เหมให้อภัยแม่ด้วยนะลูก”
“ผมไม่เคยโกรธ และไม่มีสิทธิ์โกรธคุณแม่ครับ” มาลินีน้ำตาไหลแล้วพยักหน้าขอบคุณ