บทละครโทรทัศน์ บัลลังก์เมฆ ตอนที่ 2
ในห้องทำงานของมิสเตอร์เจสัน ที่บริษัท JS มิสเตอร์เจสันยืนมองออกไปทางหน้าต่างพร้อมฟังนพพรกับศุภกิจรายงานเรื่องของปานรุ้ง
“ผมว่าถ้าบอสจะใช้ลูกสาวคุณคมขวัญเป็นเครื่องมือฮุบสมุทรเทวา บอสคงเข้าใกล้ได้ไม่ยาก” นพพรแสดงความเห็น
“แต่ฉันว่าก็ไม่แน่นะ ดูท่าทางวางตัวหยิ่งผยองกว่าแม่ซะอีก” ศุภกิจไม่เห็นด้วย
“เรื่องนั้น เราไม่จำเป็นต้องคิด เพราะบางทีฉันอาจไม่ต้องทำอะไร แม่เขาอาจจะดันลูกสาวมาให้ฉันเองก็ได้” มิสเตอร์เจสันเอ่ยแล้วนั่งลงแล้วหยิบหนังสือพิมพ์ที่ขึ้นหน้า 1 ด้วยหน้ายิ้มเจ้าเล่ห์ เขาอ่านพาดหัวข่าวที่ว่า “โจรเย้ยตำรวจ ปล้นสมุทรเทวา ซ้ำรอบสองในหนึ่งเดือน”
นพพรกับศุภกิจมองหน้ากันอย่างสงสัยว่ามิสเตอร์เจสันคิดอะไร
ที่สนามหน้าบ้านของวาสุเทพ คุณหญิงสุดใจถือหนังสือพิมพ์เดินพูดกับพลเรือเอกภัทร “สมุทรเทวาโดนปล้นเป็นข่าวคึกโครมแบบนี้ คุณพี่บอกไม่รู้เรื่องได้ยังไงคะ นี่น้องมีสามีเป็นถึงพลเรือเอกเชียวนะ”
“ก็พี่เกษียณแล้ว วันๆ พี่ก็อยู่กับต้นไม้ใบหญ้า ถ้าคุณหญิงจะถามเรื่องการบ้านการเมือง ไปถามเรือโทวาสุเทพแล้วกัน” พลเรือเอกภัทรโบ้ยไปที่ลูกชาย
ขณะนั้นเองวาสุเทพก็ขับรถเข้ามาจอดหน้าบ้านพอดี
คุณหญิงสุดใจมองไปที่รถ “นั่นไง ...มาพอดี”
วาสุเทพเดินไปเปิดประตูรถให้กติยาลงจากรถ
คุณหญิงสุดใจดีใจที่เห็นกติยา “หนูยา ...ไม่มาหาป้าตั้งนาน รู้ไหมว่าป้าคิดถึง” เธอเข้าไปกอดอีกฝ่าย “แล้วดรุณี ..คุณแม่หนูยาเป็นยังไงบ้าง”
“คุณแม่สบายดีค่ะ" กติยาเอ่ยตอบพร้อมยื่นถุงใส่ผลไม้ให้คุณหญิงสุดใจ “คุณแม่ฝากมะยมเชื่อมมาให้ค่ะ”
คุณหญิงสุดใจรับถุงมาอย่างดีใจ “ต๊าย ป้าเพิ่งบ่นหยกๆ ว่าอยากกิน ดรุณีก็ทำมาให้ สมกับที่เป็นเพื่อนรักกันมา 20 กว่าปี รู้ใจไปหมด..คิดไม่ผิดที่ขอลูกสาวเขามาเป็นว่าที่สะใภ้”
พลเรือเอกภัทรแกล้งแซวภรรยา “เอ้า ! พูดเรื่องมะยมอยู่ ทำไมไปเข้าเรื่องนั้นได้ล่ะคุณหญิง”
คุณหญิงสุดใจหัวเราะอย่างอารมณ์ดี “แล้วหนูยาหายไปไหนมาตั้งหลายวันน่ะลูก?”
“พอดีอีกสองวัน ..ยาต้องไปสัมมนาที่หัวหิน เลยต้องเตรียมแผนงานน่ะค่ะ”
สุดใจยิ้มเอ็นดู “ไปหัวหินเหรอจ๊ะ งั้นให้ตาเทพพาไปสิ ตาเทพเองก็เอาแต่ทำงาน ไม่ค่อยได้เที่ยวนานแล้ว จะได้ไปช่วยดูแล”