บทละครโทรทัศน์ บัลลังก์เมฆ ตอนที่ 19 หน้า 5

นักศึกษาน้องใหม่อีกคนเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงรำคาญ “พี่พูดเกินไปรึเปล่า  พวกหนูตั้งใจซ้อมทุกวัน ยังไงพวกหนูก็ชนะ ไม่มีใครเต้นได้ดีกว่าพวกหนูหรอก พวกหนูน่ะของจริง “ 

ทันใดนั้น ได้ยินเสียงปานวาดตะโกนนับจังหวะการเต้นลีดเดอร์ “หนึ่ง สอง “ นักศึกษาปี 1 ต่างหันไปมองตามเสียงของปานวาด ซึ่งเต้นลีดเดอร์ด้วยท่าทางสง่างามแข็งแรง พร้อมกับตะโกนนับจังหวะไปด้วย “1-2-….1-2-3-…1-2-…1-2 ..1-2..-1!” ปานวาดเต้นจบอย่างสวยสง่า

นักศึกษาน้องใหม่ต่างมองปานวาดเต้นอย่างอึ้งและชื่นชม

อริศราและวีวี่ พร้อมกลุ่มรุ่นพี่ต่างปรบมือให้ปานวาด “นี่ ! ..ถึงจะเรียกว่าของจริง !” 

บริเวณนั้น มีกลุ่มนักศึกษาชายต่างยืนมองอย่างชื่นชมปานวาดอยู่ด้วย

“นั่นใครวะ ?” นักศึกษาชายคนหนึ่งกระซิบถามเพื่อน

“นี่แกไปอยู่โลกไหนมาวะ  ถึงไม่รู้จักปานวาด นทีพิทักษ์ !” นักศึกษาอีกคนตอบ

“แกเข้าไปขอไลน์เขาให้หน่อยสิวะ” 

“ก่อนจะเอาไลน์เขา  แกไปดูรถของแกราคาเท่าไร ถ้าไม่ถึง 10 ล้าน  คุณหนูปานวาด เขาไม่ให้ หรอกคร้าบ” 

“ขนาดนั้นเลยเหรอวะ” 

“เอ้า !  นั่นน่ะทายาทของ P&ST AIRLIENS ใครๆ เขาก็เรียกว่า นางฟ้าประจำคณะนิเทศ” 

ปานวาดยืนมองกลุ่มผู้ชายด้วยท่าทางหยิ่งๆ เชิดๆ  แล้วจะเดินกลับนั่งที่สแตนด์ ทันใดนั้นลูกบอลจากไหนไม่รู้ลอยมาโดนหัวปานวาด ! หญิงสาวเซนิดนึง  เกือบล้ม

“เฮ้ย !!  วาด !!!” อริศราตกใจ 

กลุ่มลีดเดอร์นักศึกษาปี1 และนักศีกษาชายพากันขำปานวาด  

วีวี่รีบเข้าไปจัดทรงผมให้ปานวาด “อุ้ย ! ผมเสียทรงเลยอ่ะ..วาด”  

ปานวาดเห็นนักศึกษาชายขำตัวเอง  แล้วรู้สึกเสียงเชิง หงุดหงิด“ผมเสียทรงน่ะไม่เท่าไร แต่เสียหน้านี่สิ” ปานวาดหันไปมองหาคนที่เตะบอลมาโดนหัวตัวเอง “ใครเป็นคนเตะบอลมา !!!!”  

“ผมเอง !” ปกรณ์ใส่ชุดนักศึกษา ชายเสื้อหลุดออกจากกางเกง  เหงื่อออกเต็มหน้า  วิ่งอย่างเหนื่อย หอบเข้ามา  

กลุ่มลีดเดอร์นักศึกษาปี 1 มองปกรณ์อย่างชื่นชมความหล่อ “พี่ปกรณ์ !!!!” 

อริศราหัน ไปดุกลุ่มลีดเดอร์น.ศ.ปี 1 “นี่น้องจ๊ะ ..เก็บอาการหน่อย  อย่าลืมว่า เราเป็นกุลสตรี! “อริศราหันไปทางปกรณ์ แล้วกรี๊ดดังกว่า “อ๊ายยยยย !!! น้องปกรณ์ !!!!” 

ปกรณ์หันไปยิ้มให้กลุ่มลีดเดอร์น.ศ .ปี1 บรรดาน้องใหม่กรี๊ดกร๊าดปลาบปลื้มที่ปกรณ์ยิ้มให้

“ปกรณ์ !!…นายมานี่เลย !!!!”  ปานวาดหมั่นไส้ที่ถูกปกรณ์แย่งซีน  จึงเดินเข้าไปดึงแขนปกรณ์เดินออกจากสนามฟุตบอลไป

ปานวาดดึงแขนปกรณ์มาทีก๊อกน้ำล้างหน้าข้างสนามฟุตบอล “รีบล้างหน้า ล้างตัวเดี๋ยวนี้เลยนะ!” ปานวาดกรีดนิ้วจับเสื้อปกรณ์ที่มีเหงื่ออย่างแขยงๆ ดูสิ! มีแต่เหงื่อ!”