บทละครโทรทัศน์ บัลลังก์เมฆ ตอนที่ 24
ภายในห้องที่ใช้แต่งตัวนิชา นิชาจะเดินออกจากห้องเอ่ยอย่างงอนๆ ที่ปรกมาหาตนช้ามาก “คุณมาไม่ทันแล้วล่ะ งานหมั้นเลิกแล้ว”
ปรกรีบขวางหน้านิชา “แปลว่าคุณหมั้นแล้วเหรอ ?”
นิชามองปรก แล้วแกล้งพูด “ถ้าใช่ ..แล้วคุณจะทำยังไง”
ปรกชะงักนิดนึง แล้วพูดต่อ “ผมก็จะแสดงความยินดีกับคุณ แล้วก็กลับไปทำถนนที่เชียงใหม่คนเดียว”
“แค่นั้นเหรอ ?”
“คุณรู้ไหม ..ทำไมผมถึงกลับมา เพราะผมคิดว่าภูเขาที่สูง ผมก็สร้างถนนผ่านมาแล้ว แม่น้ำที่ว่ากว้างใหญ่ ผมก็สร้างสะพานข้ามมาแล้ว ทำไมครั้งนี้ผมจะสร้างโอกาสให้ตัวเองบ้างไม่ได้” นิชามองปรกด้วยสายตายิ้มๆ ปรกมองนิชา แต่ด้วยสายตาสลดลงอย่างเจียมตัว “แต่ ...ก่อนจะสร้าง เราต้องผ่านการคำนวณให้ได้มาตรฐานที่ถูกต้อง ..หนึ่งบวกหนึ่ง คำตอบ คือสอง ถ้ามันเกินเป็นสามแปลว่ามันไม่ถูกต้อง เราไม่อาจสร้างอะไรต่อได้..ไม่ว่าสะพาน ถนน หรือโอกาส”
“แต่ตอนนี้มันไม่ใช่หนึ่งบวกหนึ่ง แต่เป็นหนึ่งบวกศูนย์อยู่ต่างหาก”
ปรกมองนิชาอย่างชะงัก “คุณหมายความว่ายังไง”
“ก็แปลว่าฉันไม่มีใครมาหมั้นแล้วน่ะสิ”
“แล้วพี่ปานเทพล่ะ ?”
“เขามีภรรยาแล้ว ภรรยาอุ้มท้องมาทวงพ่อลูกเขาคืน ตอนนี้เคลียร์กันอยู่ในห้องบอลรูม”
อีกด้านหนึ่ง ภายในห้องบอลรูม ปานรุ้งมองชูนาม ร้อยกรอง วิภาวี และปานเทพ
ชูนาม และร้อยกรองมองปานรุ้งอย่างยิ้มๆ วิภาวีตีหน้าเศร้า ปานเทพมีสีหน้าเครียด แอบไม่พอใจที่วิภาวีทำแบบนี้ ทำให้ปานรุ้งไม่พอใจในตัวเขา
“คุณน่ะเหรอจะจัดงานแต่งให้ลูก ฉันว่าคงไม่เหมาะมั้ง” ปานรุ้งเอ่ยเยาะๆ
“ทำไม ? ...ถึงยังไงชูนามก็ขึ้นชื่อว่าเป็นพ่อของปานเทพ ทำไมจะจัดงานแต่งให้ลูกไม่ได้” ร้อยกรองโพล่งขึนมาอย่างไม่พอใจ
“เพราะทุกคนในสังคมรู้ว่าปานเทพ เป็นลูกชายของฉัน เจ้าของบริษัท P&ST AIRLINE และมีพลเรือโทวาสุเทพเป็นพ่อ ถ้าคุณรักลูกอย่างที่พูด คุณคงไม่อยากให้ ใครรู้หรอกว่าพ่อแท้ๆ ของ นักเรียนนอกอนาคตไกล มีพ่อเพิ่งออกจากคุก !” ปานรุ้งเอ่ยเน้นเพื่อย้ำให้ชูนามรู้สถานะของตน
ชูนามมองปานรุ้งด้วยสายตาโกรธ ที่โดนปานรุ้งพูดเอาคืนอย่างเจ็บแสบแล้ว เปลี่ยนเป็นยิ้ม “แต่ผมว่า ถ้าผมจัดงานแต่งให้ลูกจริงๆ คนที่จะเสียชื่อไม่ใช่ปานเทพ แต่เป็นคุณ! ..คิดดู! พาดหัวข่าวใหญ่! ...ปานรุ้งผู้ยิ่งใหญ่ ไม่ยอมจัดงานแต่งให้ลูกชาย ทั้งๆ ที่ว่าที่ลูกสะใภ้กำลังท้อง เพียงเพราะฝ่ายหญิงไม่เหมาะสม จนพ่อที่เพิ่งออกจากคุก ต้องกู้เงินมาจัดให้! ..ทีนี้ทุกคนก็จะได้ รู้ว่าขนาดชีวิตเด็กที่ไม่รู้เรื่อง เจ้าของ P&ST ยังไม่สนใจ แล้วนับประสาอะไรกับชีวิตผู้โดยสารคนอื่น!”
ปานรุ้งมองชูนามอย่างไม่พอใจ