รีเซต

บทละครโทรทัศน์ บัลลังก์เมฆ ตอนที่ 20

บทละครโทรทัศน์ บัลลังก์เมฆ ตอนที่ 20
1 มิถุนายน 2558 ( 09:45 )
4.8M
บัลลังก์เมฆ ตอนที่ 20
14 หน้า

โดมเดินเข้าไปหลังบาร์เพื่อตรวจความเรียบร้อย ปานวาดเดินตามโดมมาเพื่อจะดูว่าโดมเป็นใคร กล้าดียังไงถึงปากเสียต่อว่าตัวเอง โดมกำลังคุยกับบาร์เทนเดอร์โดยไม่รู้ว่าปานวาดแอบตามตนมา

บาร์เทนเดอร์คุยกระซิบกับโดมเพราะเสียงเพลงดังมาก “พี่โดมครับ มีลูกค้าสั่งค็อกเทล Blue sky ที่พี่คิดสูตรเสิรฟ์ลูกค้าเมื่อคืน ผมขอส่วนผสมอีกที ได้ไหมครับ” 

โดมกระซิบตอบ“ไม่เป็นไร  เดี๋ยวพี่ทำเอง” จากนั้นหันไปหยิบขวดเครื่องดื่ม มาผสมอย่างคล่องแคล่วแล้วโชว์ลีลาการเขย่า

ปานวาดเห็นโดมเขย่าผสมเครื่องดื่ม แล้วยิ้มเยาะคิดว่าโดมเป็นแค่พนักงานของร้าน แล้วกล้าดียังไงมาต่อว่าแขกอย่างตัวเอง  โดมเทเครื่องดื่มใส่แก้ว แล้ววางบนเคาน์เตอร์เพื่อรอให้พนักงานเอาไปเสิร์ฟลูกค้า ปานวาดเดินเข้ามาคว้าแก้วเครื่องดื่ม ก่อนพนักงานจะมาหยิบ

โดมมองปานวาด “นั่นของลูกค้าคนอื่นนะครับ” 

ปานวาดพูดเชิดๆ “ก็ทำใหม่สิ  แก้วนี้ฉันจะเอา !” หญิงสาวเทเครื่องดื่มทิ้งตรงหน้าโดม บาร์เทนนเดรอร์และพนักงานชะงัก มองปานวาดอย่างอึ้งๆ “คิดเงินมาเลย บวกเพิ่มอีกสิบเท่าก็ได้! หึ! ..ก็แค่พนักงาน วันหลังก่อนจะว่าใคร ดูซะก่อนว่าเขาเป็นใคร..นายเป็นใคร ! “ ปานวาดวางแก้วตรงหน้าโดม ก่อนเดินเชิดๆ ออกไป

โดมมองปานวาดอย่างงงๆ คิดว่าผู้หญิงคนนี้เป็นบ้าอะไร แต่ก็แปลกและขำดี

 

บอดี้การ์ดของวาสุเทพทั้ง 2 คน เดินถือเครื่องดื่มมาที่โต๊ะของ ปานเทพ ปรก และปกรณ์ ซึ่งอยู่ติดหน้าเวที ปานเทพหันไปรับแก้วเครื่องดื่มค็อกเทลจากบอดี้การ์ด แล้วยื่นให้ปกรณ์ “ค็อกเทลสูตรนี้ไม่แรง น่าจะเหมาะกับเด็กอย่างนาย” 

ปกรณ์มองแก้วค็อกเทลอย่างตื่นเต้น “ขอบคุณครับพี่ปานเทพ” ปกรณ์รับแก้วค็อกเทลจะดื่ม

แต่ปรกกลับดึงแก้วค็อกเทลจากปกรณ์มาดื่มเสียเอง “อืม ...อร่อยดีนะ แต่ยังไงก็ยังแรงไปสำหรับปกรณ์” ปรกพูด ยื่นแก้วโค้กให้ปกรณ์ “นายดื่มน้ำอัดลมนี่แหละดีแล้ว” 

“แต่ผมอยากดื่มค็อกเทลมากกว่าอ่า” ปกรณ์โอดครวญ

“ถ้ากลับบ้านไป  นายแม่ถือเครื่องวัดแอลกอฮอล์  อย่าหาว่าพี่ไม่เตือนนะ” ปรกเอ่ยขู่น้องชาย

“ขู่น้องเป็นเด็กๆไปได้ปรก” ปานเทพขำ

“ผมไม่ได้ขู่ พี่ก็รู้ว่าเรื่องเหล้า บุหรี่ การพนัน อบายมุขทั้งหลาย นายแม่เกลียดขนาดไหน วันนี้ที่มาได้เพราะโอกาสพิเศษที่พี่กลับมา ถ้าเป็นวันอื่น ขอให้ตาย ..นายแม่ก็ไม่มีวันให้พวกน้องมาที่แบบนี้หรอก “ปรกหันไปมองหาปานวาด “ทำไมวาดยังไม่มาอีก” 


14 หน้า