บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร กระทิง ตอนที่ 14
ในห้องพักย่าหยา ย่าหยาเปิดนาฬิกาพกขึ้นมา แล้วพูดกับรูปชลธี “พี่ชายพี่ธีจะแต่งงานกับคุณหงส์แล้ว พี่ธีกลับมาแสดงความยินดีกับเขานะคะ กลับมานะคะพี่ธี กลับมาสักที” ย่าหยามองรูปชลธี สักครู่ก็ปรายตามองไปที่เตียง..ผ้าพันคอของธามวางอยู่บนหมอนที่ธามเคยหนุนนอน แล้วจู่ๆย่าหยาก็ใจหายเมื่อคิดว่า..ต่อไปนี้ เขาคนนั้น คงไม่มาที่นี่อีกแล้ว
ธามนั่งก้มหน้าที่เก้าอี้ จมอยู่ในแสงสลัวมืดๆทึมๆ “ฉันเจ็บมาแล้วครั้งหนึ่ง เจ็บอีกครั้งจะเป็นอะไรไป” ธามนั่งอย่างโดดเดี่ยวเดียวดาย
เช้าวันใหม่ที่หน้าโรงแรมหมู่ตัน ย่าหยาใส่กางเกงวอร์มกับเสื้อยืดเตรียมวิ่งออกกำลังกาย ย่าหยาชะงักเมื่อเห็น..หงส์เข้ามาหา “พอมีเวลามั้ยอาหยา ฉันขอคุยด้วยหน่อย”
ย่าหยากับหงส์เดินคุยกันมาตามทาง “ฉันอยากทำความเข้าใจกับเธอเรื่องเฮีย”
“คุณธามให้คุณมาคุยกับฉันหรือคะ”
“เปล่า..ฉันมาเอง เฮียไม่สบายใจที่เธอเข้าใจผิด”
“เรื่องอะไรคะ”
“ฉันไม่ได้คิดจะแต่งงานกับเฮีย และเฮียก็ไม่เคยคิดจะแต่งงานกับฉัน เราสองคนเป็นพี่น้องที่รักกันมาก เราตายแทนกันได้ แต่ไม่เคยคิดจะใช้ชีวิตร่วมกัน”
ย่าหยาอึ้ง “แล้วเรื่อง..ฤกษ์แต่งงาน”
“ฤกษ์แต่งของเฮียคณินที่ปากน้ำโพ มีเรื่องฉุกละหุกที่นั่นนิดหน่อย เฮียธามกับฉันเลยรับเป็นธุระจัดการเรื่องชุดเรื่องฤกษ์ให้ ไม่ใช่งานแต่งของเราสองคน”
ย่าหยาโล่งอก..ดีใจแต่เก็บอาการ “ที่จริงคุณหงส์ไม่จำเป็นต้องเสียเวลามาบอกฉันเลย”
“จำเป็นสิ จำเป็นมาก อย่างน้อยเธอควรได้รู้ความจริง ก่อนจะตัดสินใจอะไร” ย่าหยายืนนิ่ง หงส์มองย่าหยาเหมือนจะส่งผ่านความรู้สึกที่มีต่อธามให้ย่าหยารับรู้อย่างจริงจัง “เฮียเป็นผู้ชายที่อบอุ่นที่สุดเท่าที่ฉันเคยเจอ ถ้าเฮียรักใครเฮียตายแทนคนคนนั้นได้ โดยเฉพาะถ้าคนคนนั้นคือผู้หญิงที่เฮียรัก ฉันบอกเธอได้เท่านี้ ขอให้เธอโชคดี” หงส์ยิ้มจริงใจให้ย่าหยา ก่อนจะเดินจากไป