บทละครโทรทัศน์ เพลิงบุญ ตอน 6 หน้า 2

“เปล่าค่ะ ไม่มีอะไร” มาลัยวรรณคิด “รู้แล้ว  วรรณมีป้านอมไปจัดอาหารที่ออฟฟิศนายเทิดพันธ์บ่อย ๆ..วรรณให้ป้าไปสืบดีกว่า  อยากรู้ว่าคู่นี้เป็นยังไงกันแน่”  มาลัยวรรณอยากรู้เรื่องเกี่ยวกับใจเริงกับเทิดพันธ์  พิมส่ายหน้า..คิดว่าเป็นเรื่องเด็กๆ

ภายในบริษัทเทิดพันธ์  ส่วนที่เป็นสำนักงานขายคอนโด พนักงานกลับไปหมดแล้ว เทิดพันธ์นั่งเครียด....ที่

แผนผังคอนโด เห็นว่ามีห้องเหลือเพียบ! เทิดพันธ์มองด้วยความเครียดแล้วก็ปัดเอกสารลงจากโต๊ะโครมมมม!!! สุพรรญาเดินเข้ามาพอดี พร้อมกับถาดใส่อาหารเย็นอย่างน่ากิน สุพรรญาตกใจ

“คุณเทิด !! ใจเย็นๆ นะคะ...” สุพรรญารีบเอาถาดอาหารมาวาง “ญาเอาอาหารเย็นมาให้ค่ะ เห็นคุณไม่ได้ทานอะไรตั้งแต่กลางวัน    อย่าเพิ่งเครียดนะคะ..ทานข้าวก่อน เผื่อจะอารมณ์ดีขึ้น”

“กินไม่ลง ไม่อยากกิน กลับไป ผมอยากอยู่คนเดียว”

สุพรรญาคิดแล้วก็ตัดสินใจลุยต่อ “ไม่ค่ะ..ญาจะไม่ทิ้งคุณไว้คนเดียว ญารู้ว่าตอนนี้คุณอยู่ในสถานะลำบาก   ญาจะทิ้งคุณไปได้ยังไง”  เทิดพันธ์มองหน้า “ขนาดเมียผมยังไม่สนใจเลย คุณจะมาสนใจผมทำไม”

สุพรรญา...รีบรุกทันที “ญา...ชื่นชมคุณนะคะคุณเทิด.. ญาเลือกมาทำงานที่นี่ก็เพราะคุณ ปัญหาที่คุณเจอญามั่นใจว่าคุณจะต้องผ่านมันไปได้” สุพรรญาจับมือ “ญาเป็นกำลังใจให้คุณค่ะ”

สุพรรญาจับมือเทิดพันธ์ไว้แน่น...เทิดพันธ์มอง สองคนมองตากัน  เทิดพันธ์ตลบมือขึ้นมาเป็นฝ่ายกุมมือสุพรรญาและมองตาก่อนจะถามว่า  “คืนนี้ผมไม่อยากกลับบ้าน...คุณคิดว่าผมควรจะไปที่ไหนดี”

สุพรรญายิ้มร่า “จะให้ญาจองโรงแรม..  หรือจะไปที่บ้านญาดีคะ” สุพรรญายิ้มหวาน

เช้าวันต่อมา ที่หน้าต่างห้องใจเริง..  แสงส่องลอดเข้ามา..ใจเริงสะลึมสะลือตื่นขึ้นมา..มองไปข้าง  ๆ ว่างเปล่า .. ใจเริงแปลกใจ

โถงล่าง ใจเริงเปลี่ยนชุดสวยเกร๋ เดินลงมา...คนรับใช้รีบจัดโต๊ะอาหาร

“คุณเทิดไปไหน ?”

“คุณเทิดไม่กลับตั้งแต่เมื่อคืนแล้วค่ะ” ใจเริงชักสีหน้า .. แต่พยายามเก็บไว้ ใจเริงมองอาหารเช้า แล้วก็โบกมือไล่คนรับใช้ “เก็บไปเลย ฉันไม่กิน” คนรับใช้รีบเก็บอาหารไปทันที กลัวโดนเหวี่ยง

ใจเริงคิดๆ แล้วก็นึกได้หยิบโทรศัพท์มากดโทร.หาพิม.. “พิม...วันนี้ตัวเองอยู่ที่ไหน ? เดี๋ยวเราไปรับ..ไปหาข้าวกินกัน ไม่ว่าง ?? ทำอะไรเหรอ ??” หางเสียงใจเริงแอบเหวี่ยงนิด รอคำตอบ